Στο Καρπενήσι

Δεν ήταν υπεράνθρωποι όσοι το πέτυχαν. Ήταν εργάτες, φτωχοί αγρότες, νεολαίοι. Είναι τόσο σπουδαίο τα νέα παιδιά να μελετούν σε βάθος την ιστορία και  να βγάζουν πολύτιμα συμπεράσματα.Ο δρόμος είναι δύσκολος,  αλλά είναι ο μόνος που οδηγεί σε διέξοδο, σε πραγματική ελευθερία.

 
Έβλεπα πριν μέρες, πλάνα από την πραγματικά εντυπωσιακή συνάντηση χιλιάδων νέων από όλη τη χώρα, που οργάνωσε η ΚΝΕ στο  Καρπενήσι.
Μαθητές, φοιτητές, σπουδαστές, εργαζόμενοι και άνεργοι, αντάμωσαν για να  θαυμάσουν και να  μάθουν την Ελλάδα, τον πολιτισμό, τους προγόνους, την ιστορία μας. Για να συνδέσουν το σήμερα με το χτες, εκεί όπου ο λαός μας ονειρεύτηκε και πάλεψε για μία άλλη δίκαιη Ελλάδα, στα μονοπάτια των ανταρτών του ΕΛΑΣ και των μαχητών του Δημοκρατικού Στρατού .
Οι πιο συγκινητικές στιγμές απ’ όσες συνέβησαν εκεί, ήταν όταν τιμήθηκε η  ανθυπολοχαγός της 2ης Μεραρχίας του ΔΣΕ, Κατίνα Μανιτάρα, από τους λίγους εν ζωή, μαχητές της μάχης του Καρπενησίου!
Έγιναν ενδιαφέρουσες συζητήσεις για πολλά, από το 1821 και την μάχη του Κεφαλόβρυσου, μέχρι την εποποιία της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ της δεκαετίας του 1940.  Αλλά και για τα κατοπινά  πέτρινα χρόνια, μέχρι σήμερα. Για τη Ρούμελη του Άρη, τις Κορυσχάδες, τη Βίνιανη, τη Γκιώνα, τα Άγραφα, για το Καρπενήσι που γιόρταζε ελεύθερο, μετά τη νικηφόρα επιχείρηση του ΔΣΕ. Αποδείχτηκε ότι αυτά που φαίνονται σήμερα στάσιμα, μπορούν να ανατραπούν.
Δεν ήταν υπεράνθρωποι όσοι το πέτυχαν. Ήταν εργάτες, φτωχοί αγρότες, νεολαίοι.
Είναι τόσο σπουδαίο τα νέα παιδιά να μελετούν σε βάθος την ιστορία και  να βγάζουν πολύτιμα συμπεράσματα.
Ο δρόμος είναι δύσκολος,  αλλά είναι ο μόνος που οδηγεί σε διέξοδο, σε πραγματική ελευθερία.
Κι όπως λέει ο Φ. Αγγουλές:
«Μέσα στο κάτασπρο χιόνι, μια ματωμένη γραμμή το δρόμο μας δείχνει,
ας ρίχνει σκοτάδι τριγύρω η νύχτα, ας ρίχνει. Ακολουθούμε πιστά, τα ματωμένα σας ίχνη.»
Της Σεμίνας Διγενή, από τη σημερινή έντυπη έκδοση της Real news
Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: