Νίκος Μπελογιάννης – Το μεγάλο, το ωραίο, το συγκλονιστικό!
“Σκέφτομαι πως αυτά τα τρία συστατικά πρέπει να ‘χει η ζωή: το μεγάλο, το ωραίο και το συγκλονιστικό” έλεγε ο Μπελογιάννης. Και η δική του στάση ζωής τα είχε όλα αυτά, κάνοντας το όνομά του αθάνατο και περιγελώντας αυτούς που τον σκότωσαν και νόμιζαν πως μπορούν να ξεμπερδέψουν με τον ίδιο και τις ιδέες του.
“Σκέφτομαι πως αυτά τα τρία συστατικά πρέπει να ‘χει η ζωή: το μεγάλο, το ωραίο και το συγκλονιστικό. Το μεγάλο είναι να βρίσκεσαι μέσα στην πάλη για μια καλύτερη ζωή. Όποιος δεν το κάνει αυτό, σέρνεται πίσω απ’ τη ζωή. Το ωραίο είναι κάθε τι που στολίζει τη ζωή. Η μουσική, τα λουλούδια, η ποίηση. Το συγκλονιστικό είναι η αγάπη….”
Κι εμείς σκεφτόμαστε πως ο Νίκος Μπελογιάννης κατάφερε να τα έχει όλα αυτά στη ζωή του. Και ας κόπηκε του έκοψαν πρόωρα το νήμα της, πριν από 70 χρόνια.
Ήταν παρών στα μεγάλα και σπουδαία, στην πάλη για μια καλύτερη ζωή, στους μεγαλύτερους αγώνες του λαού και της τάξης μας για να γυρίσει ο τροχός της ιστορίας. Και άφησε αυτούς που σέρνονται πίσω από τη ζωή να απορούν γιατί δεν αποκήρυσσε τις ιδέες του, για να σώσει τη ζωούλα του…
Ήξερε να εκτιμά τα ωραία που στολίζουν τη ζωή και έγραψε μέσα από τη φυλακή ένα σχέδιο μελέτης για την ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας, που τόσο αγάπησε.
Και έζησε μια… ιστορία αγάπης, που ήταν όντως συγκλονιστική, τρεφόταν με αεροσταυρόλεξα και διαλόγους στα κελιά της φυλακής και έκανε την Έλλη Παππά να συγκινείται και να δακρύζει κάθε φορά που τη διηγούνταν ως το τέλος.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Το πιο επιβλητικό, συγκλονιστικό και πιο μεγάλο, είναι πώς όλα αυτά διασταυρώνονται, συνδέονται, ενώνονται και δίνουν μια νέα, μεγαλύτερη ποιότητα. Ο έρωτας με την επανάσταση, με την αγάπη για τον λαό και τον τόπο που ζει -έτσι αγαπάμε εμείς την Ελλάδα. Το μεγάλο και το ωραίο μπλέκει με το συγκλονιστικό και δίνει έμπνευση στην τέχνη, στο σκίτσο του Πικάσο για τον ήρωα με το γαρίφαλο, που είναι και ωραίο και συγκλονιστικό και μέγιστο. Κι ο τελευταίος λόγος του “Πάμε για καθαρό αέρα” είναι πιο συγκλονιστικός από κάθε άλλη “ατάκα” στη λογοτεχνία, παίρνοντας μια θέση στην ιστορία.
Ο Μπελογιάννης ήταν παρών σε όλα όσα έπρεπε να είναι, σε όλα τα μεγάλα και ωραία. Για αυτό και το δικό του όνομα έμεινε αθάνατο, περιγελώντας αυτούς που τον σκότωσαν και νόμιζαν πως μπορούν να ξεμπερδέψουν με τον ίδιο και τις ιδέες του.
Αντί επιλόγου ένα βίντεο-αφιέρωμα της Ελληνοφρένειας για τον Ν. Μπελογιάννη.
