-Και τελικά ποιος βγήκε; -Αυτός. Ένα-μηδέν

Κι αν είχε βγει ο άλλος; -Πάλι ένα-μηδέν θα ήταν. Εμείς θα χάναμε.

Την επόμενη μέρα των εκλογών το σκορ θα γράφει Τσίπρας-Μητσοτάκης 1-0.

Τάδε έφη Μητσοτάκης, εν τη ρύμη του λόγου. Ή μήπως όχι;
Κι αυτό έγινε βασικό προεκλογικό “επιχείρημα” για τα Συριζοτρόλ.
“Δεν κάνει το παιδί για πρωθυπουργός”. “Είναι άχρηστος ο Κούλης”.
Και δεν τους πέρασε από το μυαλό πως μπορεί να το ‘κανε κι επίτηδες. Αφού είναι άχρηστος και δεν έχει πέσει μέσα ποτέ, έτσι έχασε κι άλλη μια πρόβλεψη.

-Και τελικά ποιος βγήκε;
-Αυτός. Ένα-μηδέν.
-Κι αν είχε βγει ο άλλος;
-Πάλι ένα-μηδέν θα ήταν. Εμείς θα χάναμε.
Ή μηδέν-ένα, αν προτιμάτε, όπως λένε οι εκφωνητές.
Έτσι κι αλλιώς δεν παίζουμε στην έδρα μας. Οι εκλογές δεν είναι το δικό μας γήπεδο.

Ο Τσίπρας πάλι ήταν σίγουρος πως η ψήφος στο ΣΥΡΙΖΑ γράφει πάνω “13η σύνταξη” -που αν ήταν όντως έτσι, το ψηφοδέλτιο θα έβγαινε άκυρο. Σε αντίθεση με την ψήφο στο Μητσοτάκη που έγραφε “7ήμερη εργασία, ιδιωτικοποιήσεις κτλ”.
Ξέχασε να πει όμως τι έγραφε η ψήφος που έδωσαν μαζί με τη ΝΔ στο Μάαστριχ και το τρίτο μνημόνιο: ματωμένα πλεονάσματα, σύμφωνο σταθερότητας, λιτότητα διαρκείας ως το 2060 -και βλέπουμε.
Τόση ελπίδα κι εναλλακτική από το “τι Πλαστήρας τι Παπάγος” είχαμε να δούμε.

Και τα διλήμματα βασάνιζαν το μέσο ψηφοφόρο.
Θέλετε σάλιο και γλύκα ή ειλικρίνεια και πολιτική ευθύτητα;
Επταήμερη εργασία ή 32 Κυριακές ανοιχτά καταστήματα;
Πρέσπες και ΝΑΤΟ ή ΝΑΤΟ και Πρέσπες;
Το παλιό σας απορρυπαντικό ή το καινούριο με το σήμα του ΚΙΝΑΛ;
Αριστερό κροσέ ή δεξί ντιρέκτ;

Του Πάνου Ζάχαρη από το Ποντίκι

Κάποιοι προσπάθησαν να μαντέψουν το κοντινό μέλλον.
Η Μπέτυ Μπαζιάνα θα κλαίει στις 5 Ιούλη, στην κεντρική προεκλογική συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ.
Η Νέα Δημοκρατία θα κερδίσει τις εκλογές στις 7 Ιουλίου και θα κάνει κυβέρνηση με πράσινους κόκκους.
Ο Κυριάκος θα γίνει πρωθυπουργός και θα κάνει κωλοτούμπα για τις Πρέσπες, μέχρι να πεις ΝΑΤΟ.
Το “άβατο των Εξαρχείων” θα γίνει σε ένα μήνα βασικό θέμα στην κεντρική πολιτική σκηνή, ως αντιπερισπασμός.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα αρχίσει να κατεβαίνει ξανά στις πορείες και κάποιοι θα τον δεχτούν με ανοιχτές αγκάλες.
Σαν έτοιμοι από καιρό, σα να ήταν κομμάτι του κινήματος και όχι του συστήματος.

Τελικά τι γράφει το σκορ την επόμενη μέρα των εκλογών;

Το 1/3 των ψηφοφόρων πιστεύουν πως οι απολύσεις και οι ιδιωτικοποιήσεις φέρνουν δουλειές και ανάπτυξη.
Το 1/4 του σώματος πιστεύει στο μη χείρον βέλτιστον και σε μια Πασοκάρα με ανθρώπινο πρόσωπο.
Οι μισοί φασίστες θέλουν μια χρυσή αυγή με ανθρώπινο πρόσωπο, χωρίς τάγματα κρούσης.
Οι άλλοι μισοί δεν έχουν κανένα πρόβλημα να πουν ανοιχτά τι είναι, χωρίς ντροπή. Εκτός κι αν κοπούν τα μεγάλα κεφάλια στη δίκη τους και αρχίσουν να τρέχουν μακριά σαν ακέφαλες κότες.
Και το ΚΚΕ έπεσε στο 5,3%, για όσους πίστευαν πως είναι μια ζωή κολλημένο στο πεντέμισι.

Ο συσχετισμός δύναμης ήταν και παραμένει αρνητικός.
Το μπλοκ της μαύρης αντίδρασης πετάει το ροζ περιτύλιγμά του, μέχρι να το ξαναχρειαστεί.
Το “ντέρμπι” Τσίπρας-Μητσοτάκης είναι στημένο και με προ πολλού γνωστό νικητή.
Την επόμενη μέρα των εκλογών, το σκορ γράφει 10-0 υπέρ των μονοπωλίων, εις βάρος του λαού.
Κι η μόνη ελπίδα δε θα έρθει από την κάλπη, αλλά όταν θα αλλάξουμε τακτική: γκολ αυτοί, σέντρα εμείς.

Αλλά στις επόμενες εκλογές θα τους δείξω εγώ και θα τους τιμωρήσω

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: