Άρτα – Γενικευμένη απάντηση στους βομβαρδισμούς που δέχεται το λαϊκό εισόδημα (ΦΩΤΟ)

Η επιτυχία της απεργίας την Τετάρτη 6 Απρίλη, σηματοδότησε και την μεγάλη απεργιακή συγκέντρωση που έγινε το πρωί στο Εργατικό Κέντρο Άρτας και την πορεία που ακολούθησε.

Μέρες τώρα τα σωματεία της δύναμης του Εργατικού Κέντρου, έδιναν τη μάχη της προετοιμασίας στους χώρους δουλειάς, με αποτέλεσμα, να υπάρχει καθολική συμμετοχή από όλους τους κλάδους. Στην απεργιακή κινητοποίηση, αντάμωσαν όλα τα λαϊκά στρώματα, εργαζόμενοι, αγρότες, βιοτέχνες, επαγγελματίες, έμποροι. 

Με αποφάσεις τους συμμετείχαν τα σωματεία του δημόσιου τομέα, ενώ έντονη ήταν η παρουσία της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Άρτας, της Ομοσπονδίας Βιοτεχνών Επαγγελματιών και Εμπόρων Άρτας,  ενώ με αποφάσεις τους κατέβηκαν σε απεργία καθώς και στην συγκέντρωση τα επαγγελματικά σωματεία: Εμπόρων, Ηλεκτρολόγων, Κομμωτών, Ξυλουργών, Συνεργείων Αυτοκινήτων,  Φροντιστών Μέσης Εκπαίδευσης, Φοροτεχνικών Άρτας – Φιλιππιάδας. 

Στη Συγκέντρωση μετέφεραν με ζωντάνια την μαχητική διάθεση που επικρατεί σε όλους τους χώρους, η Βάσω Αμπελογιάννη (γραμματέας του συλλόγου εργαζομένων στο νοσοκομείο Άρτας), ο Βαγγέλης Μπέτσας (πρόεδρος της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων), ο Δημήτρης Χουλιάρας ( πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου και της Ομοσπονδίας των Ε.Β.Ε.), ο Γιώργος Θεοδόσης (πρόεδρος της ένωσης φοροτεχνικών). Στη συνέχεια η κεντρική ομιλία έγινε από την Λαμπρίνα Σκορίλα, αντιπρόεδρο του Εργατικού Κέντρου. 

Ακολούθησε μαζική και δυναμική πορεία στην πόλη της Άρτας, με οργανωμένη παρουσία όλων των σωματείων και συλλόγων. 

Το Εργατικό Κέντρο Άρτας, συνεχίζει τον αγώνα με πορεία και συγκέντρωση στη βάση του Άκτιου, (μαζί με Εργατικά Κέντρα και μαζικούς φορείς της Ηπείρου)  το Σάββατο 16 Απρίλη με αναχώρηση από το πρώην «Κορασίδη» στις 5 το απόγευμα. Την πρωτομαγιά η μεγάλη συγκέντρωση και πορεία θα γίνει την Κυριακή 1η Μάη στις 10.οο το πρωί. 

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΑΡΤΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΡΙΑ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Το Εργατικό Κέντρο Άρτας, καταγγέλλει την άγρια καταστολή και την απρόκλητη επίθεση των ΜΑΤ απέναντι σε απεργούς εργάτες της Θεσσαλονίκης, με αποτέλεσμα να υπάρχει ένας τραυματίας και αρκετές προσαγωγές.

Αυτό που ενόχλησε την κυβέρνηση ήταν το σύνθημα της απεργιακής συγκέντρωσης ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την εμπλοκή της χώρας μας στις πολεμικές ενέργειες, και η πορεία που ακολούθησε προς το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, στο σημείο όπου έχει καταπλεύσει ΝΑΤΟικό πλοίο με στρατιωτικό εξοπλισμό, με σκοπό αυτό να φτάσει στην Ανατ. Ευρώπη.

Οι ΝΑΤΟικοί, όπως είδαμε πριν λίγες μέρες στα Χανιά, έχουν δικαίωμα να μπαίνουν σε δωμάτια ξενοδοχείων, να τρομοκρατούν ανήλικα κορίτσια και να αφήνονται ελεύθεροι, αλλά οι εργάτες που διαμαρτύρονται και αγωνίζονται ενάντια στην πολεμική εμπλοκή προσάγονται επειδή μπήκαν στο λιμάνι της πόλης τους.

Ηδη τα βίντεο και οι φωτογραφίες που βγαίνουν στη δημοσιότητα δείχνουν τον απρόκλητο και άγριο χαρακτήρα της επίθεσης από τις δυνάμεις καταστολής, θεωρώντας πως δεν τους βλέπει κανείς.

Η τρομοκρατία δεν θα περάσει!

ΟΜΙΛΙΑ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΑΡΤΑΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 6 ΑΠΡΙΛΗ 2022

Εργαζόμενοι – Εργαζόμενες.

Λαέ της Άρτας.

Ανελέητο πόλεμο διεξάγει η πλουτοκρατία της χώρας, ενάντια στη ζωή και το μέλλον της εργατικής τάξης και του λαού μας. Είναι η τάξη που ο μεγάλος λογοτέχνης μας, Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης την χαρακτήριζε με τα παρακάτω λόγια:«…Ἡ πλουτοκρατία ἦτο, εἶναι καὶ θὰ εἶναι ὁ μόνιμος ἄρχων τοῦ κόσμου, ὁ διαρκὴς ἀντίχριστος. Αὕτη γεννᾷ τὴν ἀδικίαν, αὕτη τρέφει τὴν κακουργίαν, αὕτη φθείρει σώματα καὶ ψυχάς…». Αυτήν την τάξη, οι κυβερνώντες, σημερινοί και προηγούμενοι, την χαρακτηρίζουν σαν κλάδο επενδυτών, σαν κλάδο ευεργετών, και στην καλύτερη περίπτωση, άντε και να ζητήσουν να έχουν πιο υγιή ανταγωνισμό. Σ’ αυτό τον πόλεμο που μας κήρυξαν,  μετράμε ατελείωτους στεναγμούς από τις γιγαντιαίες αυξήσεις των τιμών στην Ενέργεια, στα καύσιμα, στα τρόφιμα, σε όλα τα αγαθά.Αυτή η νόμιμη και καθαγιασμένη ληστεία του λαϊκού εισοδήματος, ξεπερνάει και τα πολεμικά ανακοινωθέντα.

Αλεξιπτωτιστές εργολάβοι πέφτουν κατά κύματα στο νοσοκομείο της Άρτας, για να καταλάβουν τις υπηρεσίες της καθαριότητας και της σίτισης, χτυπώντας ακόμα πιο πολύ τα εργατικά δικαιώματα, και ανεβάζοντας το κόστος κατά 100.000,  που θα βρεθεί από περικοπές  σε δαπάνες των κλινικών.

Για την υγιή ανάπτυξη τους, οι εργαζόμενοι παίζουν τη ζωή τους κορώνα – γράμματα για ένα μεροκάματο,  μετρώντας  4954 νεκρούς και σακατεμένους εργάτες το 2017, και  5336 το 2018. Μόνο την περασμένη βδομάδα είχαμε 7 νεκρούς εργάτες. 

Αλήθεια, πόσες συνεχόμενες ενημερωτικές, εκπομπές, έγιναν για τα θύματα των εργοδοτικών εγκλημάτων; Πόσοι πολεμικοί ανταποκριτές βρέθηκαν στους χώρους εργασίας, στα κάτεργα της παραγωγής κέρδους; Πότε εξάγγειλε η κυβέρνηση την κατασκευή ενός νοσοκομείου για την αποκατάσταση των τραυματιών από τα εργοδοτικά εγκλήματα; Πότε τους κάλεσε στη βουλή για να χειροκροτήσουν οι βουλευτές τους παραγωγούς του πλούτου; Για να εκφράσουν την συμπαράσταση τους στα θύματα των εργοδοτικών εγκλημάτων;

Με βόμβες διασποράς, διέλυσαν τους αγρότες στην Άρτα, και τώρα με ένα χαζοχαρούμενο ύφος, κάνουν τον ανήξερο για τις πάλαι ποτέ ποσοστώσεις που είχε επιβάλλει στην αγροτική παραγωγή η Ευρωπαϊκή Ένωση, μετατρέποντας την χώρα μας από εξαγωγική σε εισαγωγική χώρα σε αγροτικά προϊόντα. Απορούν οι λαλίστατοι γιατί έκλεισαν τα εργοστάσια ζάχαρης, και για να φαίνονται πιο πιστικοί κλείνουν και το εργοστάσιο λιπασμάτων στην Καβάλα πετώντας στο δρόμο 134 εργαζόμενους.

Για την οδό Σκουφά δεν χρειάζεται να πούμε τίποτα. Ήταν κάποτε ένα  εμπορικό κέντρο, που σήμερα δεν διαφέρει σε τίποτα από ένα  βομβαρδισμένο τοπίο,  αφού το μόνο που έχει απομείνει είναι   τα ενοικιαστήρια σε εγκαταλελειμμένα μαγαζιά. Ήταν μια Άρτα που τα τελευταία χρόνια ο πληθυσμός της μειώθηκε από ογδόντα χιλιάδες σε εξήντα, με τα παιδιά μας σκορπισμένους απανταχού πρόσφυγες εργασίας..

Μέσα σ’ αυτό το πολεμικό τοπίο, προσδιορίζουν και τις διέξοδους που μας παρέχει το σύστημα. Δεν είναι τυχαίο που έφτασαν στο σημείο να παρουσιάζουν από την ΕΡΤ 1 σαν μοντέρνες και ευρηματικές τις  μεθόδους,  το να βγαίνουν κορίτσια και να πουλάνε αισθησιακές φωτογραφίες, αυτό που στην καθομιλουμένη το λέμε τσόντες, για την συγκέντρωση χρημάτων για την Ουκρανία. Αυτή την αλληλεγγύη που δείχνουν για το λαό της Ουκρανίας, επιφυλάσσουν και για τα δικά μας παιδιά. Αυτές οι «μοντέρνες» ιδέες προδιαγράφουν το μέλλον που μας ετοιμάζουν.

Όσο για τον πόνο που τους έπιασε για τον χημικό πόλεμο, ξέχασαν όλοι οι κατά καιρούς κυβερνώντες πως αντιμετωπίζουν τον αγωνιζόμενο λαό. 

Δεν υπάρχει Εργάτης, Αγρότης, Επιστήμονας, Επαγγελματίας, Νεολαίος, Συνταξιούχος, που όταν διεκδίκησε το δίκιο του, έφαγε με το κουτάλι τα χημικά και τα δακρυγόνα. Και είναι τόσο το θράσος τους που μπορεί να ισχυριστούν ότι μας ψέκαζαν με αποσμητικό για τις μασχάλες. Και δεν το λέμε για πλάκα. Εδώ έφτασε ο υπουργός να βγάλει διάγγελμα, ότι οι Έλληνες δεν κρυώνουν, εκεί θα κολλήσουν;

  Με αυτόν τον πόλεμο θέλουν να μας κάνουν  να συνθηκολογήσουμε. Να αποδεχτούμε να έρχεται σε εμάς ο λογαριασμός των ανατιμήσεων στο πετρέλαιο, το φυσικό αέριο, την βενζίνη, το ηλεκτρικό ρεύμα, στο ψωμί, στο SuperMarket για να μη θιχτεί η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων. Να δουλεύουμε χωρίς συλλογικές συμβάσεις, με μισθούς και μεροκάματα που δεν φτάνουν να καλύψουν τις βασικές και οξυμένες ανάγκες. Να αποδεχτούμε τον κατώτερο μισθό να βρίσκεται παγωμένος στα επίπεδα του 2007, δηλαδή στα 663€. 

Για αυτό μας κουνάνε το δάχτυλο. Θέλουν να μας κάνουν «ντα», για να διαλέξουμε τη σωστή πλευρά, της δικής τους ιστορίας. 

Νύχτωσαν μακριά. Την τελευταία πράξη της παγκόσμιας ιστορίας δεν θα την γράψουν αυτοί αλλά η εργατική τάξη. Θα τη γράψει ο λαός μας. Θα είναι η στιγμή που θα αναρωτιούνται σαν νέες Μαρίες Αντουανέτες, αφού δεν έχει ψωμί ο λαός γιατί δεν του δίνουμε παντεσπάνι;

Συνάδελφοι – συναδέλφισσες:

Οι ρίζες αυτού του καθημερινού πολέμου που βιώνουμε στους χώρους δουλειάς, στους χώρους που ζούμε εμείς και τα παιδιά μας, πρέπει να αναζητηθούν στο ίδιο σάπιο σύστημα που κάνει πολέμους με βόμβες, με ορδές στρατών και μισθοφόρων.

Οι λαοί στενάζουν από τις γιγαντιαίες αυξήσεις των  τιμών σε όλα τα  αγαθά. Αυτό είναι το εισιτήριο της απελευθέρωσης και του χρηματιστηρίου Ενέργειας, του Ταμείου Ανάκαμψης και της “πράσινης μετάβασης”, των νέων “πράσινων φόρων”. Γι’ αυτό είναι όνειρο θερινής νυκτός, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι κυβερνήσεις της θα λύσουν το πρόβλημα.

Οι προθέσεις τους είναι φανερές: Να διατεθεί η βαριά φορολόγηση του λαού στην κούρσα εξοπλισμών για ευρωΝΑΤΟικές ανάγκες, για πανάκριβες επενδύσεις σε ΑΠΕ και αμερικάνικο LNG, μέσω νέου ταμείου κι ευρωομολόγων. Οξύνουν παραπέρα τους ανταγωνισμούς που οδήγησαν στον πόλεμο με τη Ρωσία, και μετέτρεψαν τον ουκρανικό λαό σε “σάκο του μποξ” αντιτιθέμενων ισχυρών μονοπωλιακών συμφερόντων. 

Η απαράδεκτη εισβολή της Ρωσίας και ο πόλεμος στο έδαφος της Ουκρανίας είναι αποτέλεσμα του σκληρού ανταγωνισμού ΗΠΑ/ΝΑΤΟ-ΕΕ και Ρωσίας για τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων κάθε χώρας, για την αναβάθμιση τους στο ευρύτερο πεδίο των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων για τον έλεγχο αγορών, πλουτοπαραγωγικών πηγών και διαύλων.

Αλήθεια, πότε τους έπιασε κόψιμο να μιλήσει ο Κύπριος πρόεδρος στα πολιτισμένα ευρωπαϊκά κοινοβούλια, για την συνεχιζόμενη κατοχή της μισής Κύπρου;

Πότε σκέφτηκαν οι ιθύνοντες της λυρικής σκηνής, τα σκοτωμένα παιδιά από τους βομβαρδισμούς στην Παλαιστίνη; Πότε σήκωσαν τη σημαία τους; Πότε έπαιξαν τον εθνικό τους ύμνο; Δεν τους περίσσεψε κανένα αφιέρωμα,  για τους 18 παιδικούς σταθμούς και τα 69 σχολεία που βομβάρδισαν στην Γιουγκοσλαβία;

Οι εργαζόμενοι δεν έχουν κανένα συμφέρον να ευθυγραμμιστούν πίσω από την μία ή την άλλη ιμπεριαλιστική δύναμη, πίσω από κανένα ληστή για να υπηρετηθούν τα συμφέροντα των πετρελαιάδων, των βιομηχάνων και των εφοπλιστών, των τραπεζιτών, των βιομηχάνων όπλων. Δεν πρέπει να στοιχηθούν πίσω από καμία δύναμη που δολοφονεί και ξεζουμίζει τους εργαζόμενους στραγγαλίζοντας τα δικαιώματα τους.

Δεν υπάρχει άλλο περιθώριο.

Όλοι στον αγώνα ενάντια στην ακρίβεια και στην φοροληστεία, για την υπεράσπιση του εργατικού- λαικού εισοδήματος. Για Συλλογικές Συμβάσεις με ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς.

Απεμπλοκή από τον πόλεμο με οποιοδήποτε πρόσχημα και με οποιοδήποτε τρόπο, με πολεμικό υλικό, με στρατιωτικά μέσα, με εκστρατευτικό σώμα

Να μην χρησιμοποιηθούν ευρωατλαντικές υποδομές από ελληνικό έδαφος για τις επιχειρήσεις στην Ουκρανία.

Να κλείσουν τώρα όλες οι αμερικανοΝΑΤΟϊκές στρατιωτικές βάσεις στη χώρα.

Δεν δεχόμαστε να πληρώσουμε ούτε να ματώσουμε για τα συμφέροντα των λίγων, για τα κέρδη των εκμεταλλευτών μας! 

Δε θα πληρώσουμε με φτώχεια, εξαθλίωση, ανεργία, με διακοπές ρεύματος και δυσβάστακτους λογαριασμούς τους πολεμικούς εξοπλισμούς. 

Απαιτούμαι: 

Την επαναφορά της συλλογικής διαπραγμάτευσης της ΕΓΣΣΕ ως αφετηρία για την αύξηση του κατώτερου μισθού, διεκδικώντας 825€ κατώτερο μεικτό μισθό 

Την επαναφορά κατακτήσεων όπως τις τριετίες, την αρχή ευνοϊκότερης σύμβασης, την κυριακάτικη αργία, την πληρωμή υπερωριών, του 13ου και 14ου μισθού στο δημόσιο κ.ά.

Τη γενική μείωση του χρόνου εργασίας, με 7ωρο – 5νθήμερο – 35ωρο και σταθερή δουλειά με δικαιώματα.

Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης.

Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και γενναία μείωση των δημοτικών τελών για τα εργατικά και λαϊκά νοικοκυριά.

Μείωσης της τιμής του ρεύματος και του φυσικού αερίου κατά 50% και κατάργηση των φόρων στα καύσιμα και συνολικά στην ενέργεια.

Διαγραφή χρεών, όχι στις κατασχέσεις και στους πλειστηριασμούς για τα εργατικά και λαϊκά νοικοκυριά.

Προσλήψεις προσωπικού με σταθερή δουλειά και δικαιώματα στην υγεία, την πρόνοια, την εκπαίδευση, στην τοπική διοίκηση και στους τομείς πολιτικής προστασίας.

Διαγραφή χρεών, όχι στις κατασχέσεις και στους πλειστηριασμούς για τα εργατικά και λαϊκά νοικοκυριά.

Προσλήψεις προσωπικού με σταθερή δουλειά και δικαιώματα στην υγεία, την πρόνοια, την εκπαίδευση, στην τοπική διοίκηση και στους τομείς πολιτικής προστασίας.

Βάζουμε μπροστά τις δικές μας ανάγκες! Η δύναμη βρίσκεται στην οργάνωση των εργαζομένων. Δεν περιμένουμε εργολάβους λύσεων, κυβερνητικούς μεσσίες που δήθεν θα προστατεύσουν τη ζωή και τα δικαιώματα μας. Δεν αποδεχόμαστε καμία θυσία για τα συμφέροντα και τους ανταγωνισμούς του κεφαλαίου.Η δύναμή μας βρίσκεται στην οργάνωση και στον αγώνα, στο δρόμο της διεκδίκησης και της ανατροπής.