Έγκλημα είναι να πληρώνουν εισφορές οι εργαζόμενοι σε όλη τη ζωή τους και να μην ξέρουν αν θα πάρουν σύνταξη
Οι καπιταλιστές κι οι κυβερνήσεις τους μπορούν να καυχιούνται και να ανταλλάσσουν συγχαρητήρια για πολλά και διάφορα. Για ένα πράγμα όμως δεν δίνουν συγχαρητήρια ο ένας στον άλλον. Γιατί ένα πράγμα δεν καταφέρανε. Να τσακίσουν την διάθεση για αντίσταση, την διάθεση για διεκδίκηση, την προοπτική ότι τα πράγματα μπορούν να πάνε κι αλλιώς, μπορούν να αλλάξουν. Κι αυτό θα το βρουν μπροστά τους.
Τέσσερα σημεία που ξεχωρίσαμε από μια μεστή ομιλία (του ΓΓ του ΚΚΕ στο Ηράκλειο). Από αυτά που βαφτίζουν ξύλινα για να μη χρειαστεί να τα απαντήσουν ποτέ.
Πρώτο σημείο: ο ταξικός χαρακτήρας του φορολογικού συστήματος. Ο λαός πληρώνει το μάρμαρο και το 93% των εσόδων.
Ενώ οι μεγάλες επιχειρήσεις συμμετέχουν μόνο κατά 7% στο σύνολο των φορολογικών εσόδων, η κυβέρνηση της ΝΔ, μείωσε κι άλλο τους φορολογικούς συντελεστές, από το 28% στο 24%, και για τα διανεμόμενα κέρδη, από το 10% στο 5%, οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα, συνεχίζουν να πληρώνουν το 93% των φορολογικών εσόδων. Η εργατική τάξη, ο λαός θα συνεχίζει να πληρώνει το μάρμαρο.
Δεύτερο σημείο: το έγκλημα στο ασφαλιστικό. Γιατί είναι έγκλημα να κάνεις την ασφάλιση ρίσκο και “επένδυση”, να δίνεις εισφορές σε όλη σου τη ζωή και να μην ξέρεις αν θα πάρεις σύνταξη.
«Αυτό το ασφαλιστικό έρχεται να ολοκληρώσει το έγκλημα στην Κοινωνική Ασφάλιση. Γιατί έγκλημα είναι η συνολική ιδιωτικοποίηση του Ασφαλιστικού συστήματος, έτσι ώστε η ασφάλιση, από κοινωνικό δικαίωμα, να μετατρέπεται σε “επένδυση” και ατομικό ρίσκο. Έγκλημα είναι, οι εργαζόμενοι να υποχρεώνονται για όλη τη ζωή τους, να πληρώνουν ατέλειωτες εισφορές από το μισθό τους ή ακόμα και φόρους, αλλά στο τέλος, να μη γνωρίζουν τι θα πάρουν και αν θα πάρουν σύνταξη».
Τρίτο σημείο: οι ανταγωνισμοί των αστικών τάξεων, σε πλήρη αντίθεση με τις σχέσεις των λαών.
«Ο λαός μας πρέπει να απορρίψει τα εκβιαστικά διλήμματα και να σκεφτεί πως αν στην Ελλάδα και στην Τουρκία έκαναν κουμάντο οι λαοί, εάν και στις δύο χώρες, όπως και σε άλλες γειτονικές μας χώρες στα Βαλκάνια, στη Μέση Ανατολή, την εξουσία είχε η εργατική τάξη της κάθε χώρας, το σίγουρο θα ήταν, πως θα έβρισκαν τρόπο να λύσουν τις διαφορές τους. Εκεί πρέπει να κατευθύνεται η πάλη μας και μέσα στην Ελλάδα και σε κάθε άλλη χώρα της περιοχής»
Τέταρτο σημείο: μπορεί να αλληλοσυγχαίρονται, αλλά το λαό και το κόμμα του δεν τα βάζουν στο χέρι. Η αντίσταση συνεχίζεται ώσπου να ανθρωπέψει ο άνθρωπος.
«Οι καπιταλιστές, οι κυβερνήσεις τους, η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ, μπορούν να καυχιούνται και να ανταλλάσσουν συγχαρητήρια για πολλά και διάφορα. Για ένα πράγμα όμως δεν δίνουν συγχαρητήρια ο ένας στον άλλον. Γιατί ένα πράγμα δεν καταφέρανε. Να τσακίσουν την διάθεση για αντίσταση, την διάθεση για διεκδίκηση, την προοπτική ότι τα πράγματα μπορούν να πάνε κι αλλιώς, μπορούν να αλλάξουν. Κι αυτό θα το βρουν μπροστά τους. Το ΚΚΕ γι’ αυτό παλεύει και δεν πρόκειται να το βάλουν στο χέρι. Κάθε προσπάθειά μας, κάθε παρέμβασή μας, παίρνει υπόψη της την σημερινή πραγματικότητα αλλά και τις μεγάλες δυνατότητες της εποχής που μπορούν να αξιοποιηθούν για να “ανθρωπέψει ο άνθρωπος”»
Και ένα υστερόγραφο που αλιεύσαμε από το ΦΒ.
