Συγγνώμη ζήτησε το “Spiegel” για την ανάρτηση που απέδωσε την απελευθέρωση του Άουσβιτς στις ΗΠΑ

Το γερμανικό περιοδικό δεν είναι το μοναδικό βέβαια που έχει αλλεργία στο γεγονός πως το στρατόπεδο, όπου θανατώθηκαν 1,5 εκ. άνθρωποι, κυρίως Εβραίοι, απελευθερώθηκε από τον Κόκκινο Στρατό.

 Να μαζέψει τα ασυμμάζευτα με παιδαριώδεις δικαιολογίες επιχείρησε το περιοδικό Σπίγκελ, που σε ηλεκτρονική του ανάρτηση παρουσίασε το Άουσβιτς να απελευθερώνεται “από τον αμερικανικό στρατό” ανήμερα της 75ης επετείου από τότε που οι Σοβιετικοί έβαλαν τέλος στη φρίκη του πιο διαβόητου στρατοπέδου εξόντωσης των ναζί.  

Μετά το κύμα κατακραυγής σε διεθνές επίπεδο, το περιοδικό “ζήτησε συγγνώμη” για την απαράδεκτη κακοποίηση της ιστορικής πραγματικότητας, με ανάρτηση στα ΜΚΔ, όπου σημείωνε πως:  

«Κάναμε αυτό το εξαιρετικά ντροπιαστικό λάθος την Πέμπτη το βράδυ […] για το οποίο μπορούμε μόνο να ζητήσουμε συγγνώμη. Το διορθώσαμε την Παρασκευή το πρωί (λέγοντας ότι το Άουσβιτς απελευθερώθηκε από τον Κόκκινο Στρατό). Υποθέτουμε ότι το screenshot της Πέμπτης κυκλοφορεί ως δίκαιη τιμωρία» 

Το γερμανικό περιοδικό δεν είναι το μοναδικό βέβαια που έχει αλλεργία στο γεγονός πως το στρατόπεδο, όπου θανατώθηκαν 1,5 εκ. άνθρωποι, κυρίως Εβραίοι, απελευθερώθηκε από τον Κόκκινο Στρατό. Την περασμένη Παρασκευή, στο πέμπτο Παγκόσμιο Φόρουμ για το Ολοκαύτωμα στο Ισραήλ, ο αντιπρόεδρος Μάικ Πενς, κατάφερε να μιλήσει για την απελευθέρωση του Άουσβιτς, χωρίς να πει τις “κακές λέξεις”. Αναφέρθηκε στην “αντοχή” του εβραϊκού λαού και το “θάρρος εκείνων που απελευθέρωσαν τους φυλακισμένους”. Κάποιοι, κάπου, κάπως, κάποτε απελευθέρωσαν το στρατόπεδο, πού να θυμόμαστε τις λεπτομέρειες. Την πρακτική του αντιπροέδρου του διαβολικά καλού Τραμπ, αντέγραψε και ο Αλέξης Τσίπρας, προχωρώντας σε ανάρτηση τη μέρα μνήμης του Ολοκαυτώματος, μιλώντας για “σε όσες και όσους έσωσαν, διακινδυνεύοντας ακόμα και τη ζωή τους, τους διωκόμενους από τους ναζί και τους συνεργάτες τους”. Όσους ήρθαν για να μείνουν, όσους έφυγαν πριν γίνουν…Όσο για τον Έλληνα πρωθυπουργό, πέτυχε τουλάχιστον τον χρώμα, σε άπταιστη καθαρεύουσα δεκαετίας του ’50 περί “ερυθρού” στρατού. 

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: