Ο Μαδούρο και η… “μπολιβαριανή εκδοχή” του Despacito

Η απόκρουση της κλιμακούμενης ιμπεριαλιστικής επέμβασης, που βρίσκεται σε εξέλιξη στη χώρα, απαιτεί πιο ριζικές μεθόδους, διαφορετική στρατηγική στόχευση, και προπαντός, περισσότερη σοβαρότητα.

Την ώρα που η ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Βενεζουέλα κλιμακώνεται, πυροδοτεί την κρίση, κι αυξάνονται οι ανοιχτές προκλήσεις της κυβέρνησης των ΗΠΑ…

Την ώρα που η αντιπολίτευση υιοθετεί ανοιχτά βίαιες μεθόδους, και οι “διαδηλωτές” της έκαψαν ζωντανούς δύο οπαδούς της κυβέρνησης…

Την ώρα που το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης καταγγέλλει τις απειλές ενάντια στην κυριαρχία της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας, με τρόπο που παραβιάζει ωμά τον καταστατικό χάρτη του ΟΗΕ, και καλεί σε διεθνιστική αλληλεγγύη στις αντιιμπεριαλιστικές δυνάμεις, το λαό της Βενεζουέλας και συνολικά τους λαούς της Λατινικής Αμερικής…

…στη Βενεζουέλα ο Πρόεδρος Μαδούρο παρουσίασε σε μια συγκέντρωση οπαδών του την… “μπολιβαριανή εκδοχή” του Despacito (μεταφράζεται ως “σιγά-σιγά”), του σουξέ του καλοκαιριού που πλασάρεται σε όλο τον πλανήτη -και η Ελλάδα δεν αποτελεί εξαίρεση.

Για την ενότητα και την ειρήνη στη χώρα μας.
Αγαπημένε αδερφέ, σου τραγουδώ
Έχω ένα μεγάλο μήνυμα για σένα
Είναι το κάλεσμα στον ψηφοφόρο
Που θέλει μόνο να ενώσει τη χώρα
Σιγά-σιγά
Άνοιξε τα μάτια και κοίτα το λαό
Δώσε του το χέρι σήμερα, αύριο και πάντα
Τα αδέρφια σου είναι αυτοί, απέναντί σου.
Σιγά-σιγά
Άσκησε το δικαίωμα στην ψήφο αντί για σφαίρες
Πορεύσου με τις ιδέες σου, πάντα ειρηνικά
Για να λάμψει η ελπίδα στην ψυχή σου.

Αυτοί είναι μερικοί από τους στίχους της διασκευής, που παρουσίασε ο Μαδούρο για να πείσει τους συμπατριώτες του να ψηφίσουν για την εκλογή συνταγματικής βουλής. Κι όσο κι αν είναι αντιληπτή η σκοπιμότητα των ενωτικών καλεσμάτων, η απλοϊκή αφέλεια των στίχων, είναι ενδεικτική, ως ένα βαθμό, του τρόπου με τον οποίο αντιμετωπίζει η κυβέρνηση την κλιμακούμενη ιμπεριαλιστική επέμβαση.

Η επιλογή ενός τόσο άστοχου τραγουδιού είχε και προεκτάσεις, καθώς ο δημιουργός κι ερμηνευτής του (Luis Fonsi) αντέδρασε αρνητικά προς τη συγκεκριμένη διασκευή, γιατί δεν επέτρεψε τη χρήση του τραγουδιού για πολιτικούς σκοπούς, και για να χρησιμοποιηθεί «ως προπαγάνδα που επιχειρεί να χειραγωγήσει τη θέληση ενός λαού που ζητάει φωνάζοντας την ελευθερία του και ένα καλύτερο μέλλον». Το οποίο προφανώς θα του προσφέρει η αντιπολίτευση…

Μπορεί το pasito-pasito (βήμα-βήμα), suave-suavecito (απαλά-απαλά) του “Despacito” να ταιριάζει στην πολιτική αντίληψη των ιθυνόντων του “σοσιαλισμού του 21ου αιώνα”. Αλλά η απόκρουση της ιμπεριαλιστικής επίθεσης στη Βενεζουέλα απαιτεί πολύ πιο ριζικές μεθόδους και διαφορετική στρατηγική στόχευση. Και προπαντός, περισσότερη σοβαρότητα από τον πολιτικό διάδοχο του Τσάβες, που δυστυχώς αποδεικνύει πολλές φορές πως φλερτάρει ανοιχτά με τα όρια της γραφικότητας. Κι αυτό πρέπει να απασχολήσει πολύ σοβαρά τις δυνάμεις που στηρίζουν την υπόθεση της κοινωνικής, επαναστατικής αλλαγής στη χώρα και σε όλο τον κόσμο…

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Notice: Only variables should be assigned by reference in /srv/katiousa/pub_dir/wp-content/themes/katiousa_theme/comments.php on line 6


Notice: Only variables should be passed by reference in /srv/katiousa/pub_dir/wp-content/themes/katiousa_theme/functions.php on line 38

Notice: Only variables should be assigned by reference in /srv/katiousa/pub_dir/wp-content/themes/katiousa_theme/functions.php on line 38
2 Σχόλια

  • Ο/Η Γιώργος Παπαδημητρίου λέει:

    Αγαπητέ φίλε Σφυροδρέπανε, ήθελα να σου ζητήσω να γίνεις πιο συγκεκριμένος για να μπορέσω να καταλάβω τι εννοείς. Δεν είμαι ειδικός στο θέμα, αλλά, από την πληροφόρηση που έχω πιστεύω ότι τρέχουν εξελίξεις μιας πολύπλοκης πραγματικότητας και το κείμενό σου το κάνει να φαίνεται υπεραπλό.

    Τι εννοώ:

    – Προχθές, 480 αγρότες κατέσχεσαν γη 50 τετραγωνικών χιλιομέτρων που ανήκε σε έναν βασικό χρηματοδότη της MUD, τον Andrés Alvarado.

    – Υπάρχει μία διαδικασία εκλογών για Συντακτική Εθνοσυνέλευση. Το ΚΚ Βενεζουέλας συμμετέχει. Στις 20/7 πραγματοποιήθηκε το “ASPEN SECURITY FORUM”. Σε δημοσίευμα των περιεχομένων συζήτησης/συνέντευξης με τον διευθυντή της ΣΙΑ, η Βενεζολάνα Vanessa Neumann τον ρώτησε τι εκτιμά η ΣΙΑ γιατί μπορεί η Βενεζουέλα “να γίνει Κούβα” σε 2 εβδομάδες (προφανώς αναφερόμενη στις εκλογές της 30/7)

    – Φαίνεται ότι η MUD δεν καταφέρνει να συγκεντρώσει δυνάμεις για να ανατρέψει την κυβέρνηση. Για παράδειγμα, το “δημοψήφισμα” απέτυχε, οι κλήσεις σε γενική απεργία απέτυχαν, και επιπλέον έχουν συλληφθεί αρκετοί πυρήνες που κατασκεύαζαν εκρηκτικά, παραστρατιωτικοί από την Κολομβία κτλ.

    – Άρα πέρα από όποια κριτική μπορεί να ασκηθεί στον πρόεδρο Μαδούρο προσωπικά, τι μπορούμε να κάνουμε? Τι πρέπει να γίνει σήμερα?

    • Ο/Η Βασίλης Κρίτσας λέει:

      Δεν υπάρχει υπεραπλούστευση στο κείμενο, γιατί δεν επιδιώκει μια σφαιρική προσέγγιση ούτε να απαντήσει στο τι να κάνουμε. Αρκείται να αναδείξει κάποιες χτυπητές αντιφάσεις, και τις ανεπάρκειες της ηγεσίας του λεγόμενου “μπολιβαριανού μπλοκ”, ιδίως απέναντι στην πολύ κρίσιμη συγκυρία που διανύουμε. Το τι πρέπει να κάνουμε εμείς το αναφέρει στην ανακοίνωσή του το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης: αλληλεγγύη στο λαό της Βενεζουέλας και τους λαούς της Λατινικής Αμερικής συνολικά. Το τι θα έπρεπε ή θα μπορούσε να κάνει το ΚΚ Βενεζουέλας είναι πολύ κρίσιμο, σημαντικό ερώτημα, που δε νομίζω πως μπορεί να αναλυθεί στα σχόλια. Η θέση του ασφαλώς είναι λεπτή και δύσκολη, με την ιμπεριαλιστική επέμβαση να βρίσκεται σε εξέλιξη, να κλιμακώνεται και να καθιστά δύσκολη την κριτική στην πορεία και τα πεπραγμένα της κυβέρνησης. Δεν μπορεί όμως αυτό να είναι άλλοθι διαρκείας και να αναβάλει συνεχώς την απαραίτητη κριτική, γιατί αυτό μακροπρόθεσμα αποβαίνει εις βάρος της προοπτικής.

      Εάν έχεις διαφορετική γνώμη, φίλε ΓΠ (γιατί αυτό αντιλαμβάνομαι από το σχόλιό σου), οφείλεις να την καταθέσεις και να κάνεις αυτό που μου ζητάς: να γίνεις με τη σειρά σου πιο συγκεκριμένος.

Κάντε ένα σχόλιο: