Μη γίνεις σαν την “ασθενή 31” στη Νότια Κορέα – Η απίστευτη ιστορία διάδοσης του κορονοϊού από οπαδό θρησκευτικής αίρεσης στη χώρα

Πώς οι επισκέψεις στην εκκλησία και οι βόλτες παρά τη νοσηλεία της με πυρετό οδήγησαν το 80% των κρουσμάτων στη χώρα να έχουν πιθανότατα την ίδια αρχική προέλευση.

Αυτές τις μέρες που κάποιοι ακόμα αναρωτιούνται γιατί δεν είναι καλή ιδέα εν μέσω πανδημίας να ξεχύνονται σε παραλίες και πάρκα, που κάποιοι κάνανε ουρές για τη Θεία Κοινωνία, η οποία, την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, ελπίζουμε σήμερα μετά από αδικαιολόγητη καθυστέρηση να απαγορευθεί από την Εκκλησία της Ελλάδος (αφού δεν το έκανε η καθ’ ύλην αρμόδια κυβέρνηση), η ιστορία της διαβόητης πια “ασθενούς 31” στη Νότια Κορέα είναι κάτι παραπάνω από διδακτική.

Η χώρα της Άπω Ανατολής χτυπήθηκε βαριά από τον κορονοϊό, ευρισκόμενη για ένα διάστημα ακόμα και στη 2η θέση κρουσμάτων παγκοσμίως με την Κίνα, ενώ πλέον έχει υπερκεραστεί από Ιράν και Ιταλία, και κατά τα φαινόμενα θα συνεχίσει να υποχωρεί, χάρη σε μια σειρά αποτελεσματικών πολιτικών, βασισμένων κυρίως στην έγκαιρη διάγνωση με χιλιάδες καθημερινά τεστ, ενώ συνδυάζεται και με μια εξαιρετικά χαμηλή θνησιμότητα σε σχέση με τον παγκόσμιο μέσο όρο (0,7% έναντι τουλάχιστον 3% διεθνώς).

Ενδεχομένως τα πράγματα να ήταν ακόμα καλύτερα αν η χώρα είχε απαγορεύσει νωρίτερα μεγάλες συναθροίσεις, ανάμεσά τους και τις θρησκευτικές τελετουργίες κι αν είχε καταργήσει το παγκοσμίως σπάνιο “προνόμιο” των νοσηλευόμενων στα νοσοκομεία να σουλατσάρουν πέρα δώθε και να επιστρέφουν στην κλίνη τους. Τα τρωτά αυτά σημεία του συστήματος αποδείχθηκαν κυριολεκτικά μοιραία για δεκάδες Κορεάτες θύματα του ιού, όταν συνδυάστηκαν με την απροσμέτρητη ανευθυνότητα μιας 61χρονης ασθενούς κι ακολούθου χριστιανικής αίρεσης. Κι αυτό γιατί η συγκεκριμένη κυρία, εκτός από ασυνείδητη, ήταν και “superspreader”, δηλαδή άτομο που μετέδιδε πολύ υψηλότερο υϊκό φορτίο στις επαφές της από το μέσο ασθενή, που στην περίπτωση του κορονοϊού λέγεται ότι μολύνει 2 με 3 ακόμα, αν και οριστικά συμπεράσματα είναι νωρίς να βγουν ακόμα.

Το πρώτο κρούσμα, όπως αναμενόταν λόγω γειτνίασης με την Κίνα, ήρθε νωρίς στις 20 Γενάρη, από μια 35χρονη Κινέζα η οποία έφτασε από την Ουχάν αεροπορικώς και μπήκε αμέσως σε καραντίνα μόλις μπήκε στη Νότια Κορέα. Τις επόμενες τέσσερις εβδομάδες ο αριθμός των κρουσμάτων παρέμενε χαμηλός, στα 3ο άτομα, των οποίων οι εκατοντάδες επαφές ιχνηλατήθηκαν, ελέγχθηκαν κι ευτυχώς βρέθηκαν αρνητικές στο τεστ.

Φαίνεται όμως ότι έστω κι έτσι υπήρχε μια κάποια διασπορά στην κοινότητα, καθώς δεν έχει ακόμα εξηγηθεί πώς κόλλησε η “ασθενής 31”, που πάντως το διάστημα πριν τη διάγνωσή της είχε κινηθεί σε πολυσύχναστα σημεία της μεγαλούπολης Νταεγού και της τεράστιας πρωτεύουσας Σεούλ. Στις 6 Φλεβάρη ενεπλάκη σε τροχαίο ατύχημα και νοσηλεύτηκε σε νοσοκομείο της Νταεγού. Χάρη στη δυνατότητα των ασθενών να κόβουν βόλτες, στο διάστημα παραμονής της συμμετείχε σε δύο λειτουργίες κοντινής εκκλησίας της αίρεσης που ανήκει, στις 9 και 16 Φλεβάρη.

Σύμφωνα με τους γιατρούς της, στις 15 Φλεβάρη η ήδη εμπύρετη γυναίκα αρνήθηκε να υποβληθεί σε τεστ κορονοϊού, με την ίδια αργότερα να υποστηρίζει ότι δεν έλαβε τέτοια συμβουλή. Αντίθετα, παρά τον υψηλό πυρετό, έφυγε, χωρίς προφανώς να την εμποδίσει κανείς, για να γευματίσει με φίλο της σε κοντινό ξενοδοχείο. Η κατάσταση της υγείας της χειροτέρευε και τελικά στις 17 Φλεβάρη έκανε το τεστ και βρέθηκε θετική σε άλλο νοσοκομείο. Μέσα στις επόμενες μέρες, από τα 9300 άτομα που παραβρέθηκαν στην εκκλησία τις επίμαχες ημερομηνίες, περίπου 1200 παρουσίασαν συμπτώματα γρίπης.

Μαζικά κρούσματα εμφανίστηκαν επίσης στο νοσοκομείο Τσεονγκντό, που εικάζεται ότι συνδέονται με κηδεία που – κατά τα κορεατικά έθιμα – έγινε μέσα σε αυτό παρουσία πολλών ατόμων που είχαν επίσης βρεθεί στην εκκλησία λίγες μέρες πριν νοσηλευτεί η ασθενής 31, κάτι που καθιστά πιθανό η 61χρονη να συνδέεται και με τις δυο βασικές εστίες της ασθένειας στη χώρα, που μαζί μετρούν το 80% των συνολικών κρουσμάτων.

Η ιστορία αυτή δε χρησιμεύει απλά ως παράδειγμα προς συνέτιση στη λογική της ατομικής ευθύνης. Η τελευταία είναι απαραίτητη, δεν μπορεί όμως να γίνεται άλλοθι για τις τεράστιες ελλείψεις στο χώρο της υγείας, ούτε για το ότι τα μέτρα εμφανίζονται με προφανή διάθεση να φορτωθούν οι οικονομικές τους συνέπειες στο λαό. Ήταν η συνέργεια πολλών παραγόντων που επέτρεψαν στην ανευθυνότητα της κυρίας να λάβει τέτοιες διαστάσεις, από την άλλη, μέχρι αυτή τουλάχιστον την ώρα, αποδείχτηκε ότι μια έγκαιρη ανταπόκριση του συστήματος υγείας μπορεί ακόμα κι έτσι να περιορίσει τη βλάβη, ιδίως μάλιστα τη θανάσιμη για τους ευπαθέστερους. Είναι ζήτημα επιλογής και προτεραιοτήτων, όχι μόνο των πολιτών, αλλά πρωτίστως των κυβερνόντων.

Με πληροφορίες από reader.gr

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: