Δυο κόσμοι

«Και ναι, αν με ρωτάτε, πανηγυρίζω που τα πηγαίνουμε 12 φορές καλύτερα από το Βέλγιο» δήλωνε εκτός εαυτού και εκνευρισμένος ο Άδωνις Γεωργιάδης για τις εξελίξεις στο μέτωπο της επιδημίας του κορονοϊού στις 23 Νοεμβρίου του 2020. Εκείνη την εβδομάδα, σύμφωνα με στοιχεία της κυβέρνησης, είχαμε μέσο όρο 78 νεκρούς στη χώρα.

«Η Ελλάδα τα έχει πάει πολύ καλύτερα μέχρι στιγμής από την Αγγλία, τη Γαλλία και από πολλές άλλες χώρες. Είναι στην ίδια κατάσταση με τη Γερμανία αλλά η Γερμανία που έχει σαφώς καλύτερη οικονομία έχει τρομοκρατηθεί. Το ζήτημα που τίθεται είναι να συνεχίσουμε το ίδιο καλά μέχρι να αρχίσει να αποδίδει το εμβόλιο», επεσήμανε στις 16 Ιανουαρίου 2021 ο επικεφαλής του Τμήματος Ανθρωπίνων Ρετροϊών στο Εθνικό Ινστιτούτο Ερευνών για τον Καρκίνο στις ΗΠΑ. Εκείνη την εβδομάδα είχαμε μέσο όρο 30 νεκρούς στη χώρα.

Σε έναν άλλο πλανήτη, σε μια κοινωνία «ένα εκατομμύριο μίλια μακριά», στην διαστημική Κούβα, ο Δρ Francisco Durán, εθνικός διευθυντής Επιδημιολογίας, ο ομόλογος του Τσιόδρα, σε συνέντευξη Τύπου στις 14 Ιανουαρίου δήλωνε,

«Εάν η Κούβα συγκριθεί με άλλες χώρες με περίπλοκα διαγράμματα, με μεγάλο μέρος του κόσμου, βλέπουμε ότι έχουμε αποδεκτούς δείκτες. Ωστόσο, αν εξετάσουμε το πρόγραμμα της Κούβας, τη στρατηγική της για την αντιμετώπιση της πανδημίας, οι δείκτες δεν είναι πραγματικά ευνοϊκοί».

Εκείνη την εβδομάδα, η Κούβα είχε 7 νεκρούς…

Δύο κόσμοι που τους χωρίζει, όχι ένας ωκεανός, αλλά μια άβυσσος

ΥΓ. Πού πήγε τώρα η πλακίτσα εκείνη που έλεγε ειρωνικά: «να γίνουμε Κούβα, να χάσουμε 30 κιλά από την πείνα»; Θα μας λείψει εκείνη η χυδαιότητα που αντιμετώπιζε με τα μάτια του μικροαστούλη αντικομμουνιστή μια ανώτερη κοινωνία, που τα προβλήματά της οφείλονται στο εμπάργκο και σε ένα βαθμό και σε αυτόν τον μικροαστούλη αντικομμουνιστή.

Άιντε θύμα, άιντε ψώνιο, άιντε σύμβολο αιώνιο, αν ξυπνήσεις μονομιάς, θα ‘ρθει ανάποδα ο ντουνιάς