Αλληλεγγύη στους εργάτες και το γαλλικό λαό – Η ΠΣΟ για τα Κίτρινα Γιλέκα
Tα φασιστικά, εθνικιστικά στοιχεία που μπορεί να εκμεταλλευτούν πολιτικά τη δίκαιη αγανάκτηση του λαού πρέπει να απομονωθούν.
Το διεθνές ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα ενώνει τη φωνή του με εκείνη της εργαζόμενης νεολαίας στη Γαλλία, με τους άστεγους, τους άνεργους, τους νεόπτωχους, τους μετανάστες για έναν κόσμο δίχως καπιταλιστική εκμετάλλευση.
Η αστυνομοκρατία και η κρατική βία υπογραμμίζουν το ρόλο τους κράτους και τους στόχους της αστικής τάξης, Οι ελιγμοί του προέδρου Μακρόν για να αποδυναμώσει τις διαμαρτυρίες μέσω ψεύτικων και υποκριτικών διαλόγων δεν πρέπει να παγιδεύσουν την εργατική τάξη και το λαό της.
Τα ταξικά συνδικάτα, η ταξική πρωτοπορία μπορεί να βοηθήσει σημαντικά τις λαϊκές μάζες, να αφήσουν το στίγμα τους, να προσανατολίσουν, να δώσουν το περιεχόμενο και τις κατάλληλες μορφές πάλης, να απομονώσουν τα νεοφασιστικά και ρατσιστικά στοιχεία, με στόχο να ενισχύσουν την πάλη και τον αγώνα κατά του καπιταλισμού.
Ζήτω η διεθνιστική αλληλεγγύη!
Notice: Only variables should be assigned by reference in /srv/katiousa/pub_dir/wp-content/themes/katiousa_theme/comments.php on line 6
Notice: Only variables should be passed by reference in /srv/katiousa/pub_dir/wp-content/themes/katiousa_theme/functions.php on line 38
Notice: Only variables should be assigned by reference in /srv/katiousa/pub_dir/wp-content/themes/katiousa_theme/functions.php on line 38
1 Σχόλιο
Ακουσε το διεθνές ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα “τη φωνή …της εργαζόμενης νεολαίας στη Γαλλία κλπ., ….για έναν κόσμο δίχως καπιταλιστική εκμετάλλευση” μέσα στα “κίτρινα γιλέκα”;
Υπάρχουν δείγματα τέτοιας συνείδησης στις εκτεταμένες, όπως αναμεταδίδεται, ταραχές των “κίτρινων γιλέκων”; Νομίζω πως αυτό ισχύει, αν και όσο ισχύει, μόνο για το περιορισμένο κομμάτι, που συσπειρώνεται στη μάλλον πολιτικά ακέφαλη CGT. Aλλά δεν νομίζω πως τον τόνο δίνει αυτή τη στιγμή η CGT, το δε ΓΚΚ δεν έχει τέτοιες βλέψεις πια.
Ξανά οι ίδιες ιστορίες, που βιώσαμε κι εδώ, με τον “Δεκέμβρη ’08” και τους “αγανακτισμένους” του 2011. Οταν διάφορες αριστερές πολιτικές δυνάμεις επεχείρησαν να παρέμβουν σε αυτά τα “κινήματα” με ποικίλους τρόπους, από καθαρά καιροσκοπικούς (μερικοί εξωκοινοβουλευτικοί) μέχρι καθαρά πολιτικούς/συντεταγμένους, όπως (μόνο) το ΚΚΕ. Ολοι, καιροσκόποι και μη, “φάγαμε πόρτα” και τελικά τα “κινήματα” υπηρέτησαν άψογα τις πολιτικές μανούβρες του Ιμπεριαλισμού, πράγμα, που δείχνει ότι ο “αυθορμητισμός” του 21ου αιώνα κάθε άλλο παρά χαλαρός και “εύπλαστος” είναι. Δε νομίζω πως πρόκειται για μάζες εξαθλιωμένων, που παραπλανούν διάφοροι επιτήδειοι “παπά-Γκαμπόν”.
Είναι πολύ βαθύτερο το πρόβλημα του υποκειμενικού παράγοντα από όσο δείχνουν να κατανοούν ακόμη και ταξικές δυνάμεις, όπως η ΠΣΟ.