Η “διαχρονική γοητεία” του σωβινισμού
Το 92′ η Μακεδονία, το 04′ “δε θα γίνεις Έλληνας ποτέ, Αλβανέ”, το 11′ “οι 300 στο Γουδή”, φέτος πάλι Μακεδονία.
Κι όσο δυναμώνουν οι τοπικοί εθνικισμοί, τόσο κερδίζουν έδαφος οι “διεθνείς οργανισμοί” σαν το ΝΑΤΟ και ο… “διεθνισμός του κεφαλαίου”. Δηλαδή ο ιμπεριαλισμός.
Το 1992, το σύνθημα ήταν “φωτιά-φωτιά στα Σκοπιανά σκυλιά”. Πού ακούστηκε σκυλιά να έχουν άποψη για το πώς θα τα βαφτίσουν άλλωστε;
Υπήρχε κι ένα “χαβαλέ” τραγούδι -που είναι ο καλύτερος τρόπος να δηλώσεις κάτι σοβαρό και γελοιό μαζί, όπως ο σωβινισμός κακή ώρα- από ένα επεισόδιο στους “Απαράδεκτους”, που μάλλον νομιμοποιούσε παρά καυτηρίαζε το πνεύμα της εποχής.
Άρης-ΠΑΟΚ-Ηρακλής, γκολάρες βάζουν και οι τρεις…
Για την Ελλάδα και τη Μακεδονία ρε γαμώτο, όπως θα έλεγε κι η Βούλα Πατουλίδου, που έδωσε κι αυτή το δικό της “παρών” στο συλλαλητήριο της Κυριακής.
Το 04′ ακολούθησε το “μεγάλο καλοκαίρι” της Ελλάδας, με EURO και Ολυμπιακούς Αγώνες -εφκαριστούμε Ελλάντα. Και στο καπάκι, η σφαλιάρα που ήρθε να “μας” προσγειώσει, από την Αλβανία στο ποδόσφαιρο, για να δοθεί πληρωμένη απάντηση από τους Ελληνόψυχους: “Δε θα γίνεις Έλληνας ποτέ, Αλβανέ…”
Το να μη γίνει ο Έλληνας φασίστας και δολοφόνος, δε μας απασχολούσε ιδιαίτερα, όπως φαίνεται…
Το 2011 ήταν η εποχή των Αγανακτισμένων, της “αντιμνημονιακής ενότητας” και των ελληνο-σούπερμαν στην πάνω πλατεία, όπου επικρατούσε το σύνθημα “και οι 300 στο Γουδή”, με θηλιές κρεμάλας ανά χείρας. Παραδόξως, κανείς δεν κατάλαβε πώς ανέβηκε η Χρυσή Αυγή το επόμενο διάστημα και από πού προέκυψε το διψήφιο ποσοστό των ΑΝΕΛ.
Τώρα ο φαύλος κύκλος κλείνει και επιστρέφει στο ίδιο σημείο: το συλλαλητήριο για τη Μακεδονία. Ο Μητσοτάκης προέβλεπε πως θα την ξεχάσουμε σε δέκα χρόνια, αλλά πέρασαν 25 κι ένας άλλος Μητσοτάκης παίζει σε δύο ταμπλό για να μη χάσει ψηφοφόρους. Τότε ο Κύρκος στηλίτευε τους “Λακεδαιμόνιους” που λείπουν από το προσκλητήριο για τη Μακεδονία, αλλά τώρα ένα πολιτικό του τέκνο ετοιμάζεται να βρει ΝΑΤΟϊκή λύση ενάντια στον εθνικισμό και τους αλυτρωτισμούς. Που είναι κάποια παραλλαγή της ομοιοπαθητικής, σα να πίνεις ουίσκι για να καταπολεμήσεις τον αλκοολισμό. Και σαν την ασφάλεια που βρήκε η Κύπρος από (όλους) τους Νατοϊκούς της προστάτες.
Κι όσο δυναμώνουν οι τοπικοί εθνικισμοί, τόσο κερδίζουν έδαφος οι “διεθνείς οργανισμοί” σαν το ΝΑΤΟ και ο… “διεθνισμός του κεφαλαίου”. Δηλαδή ο ιμπεριαλισμός. Είδες τι σου είναι η διαλεκτική…;
