Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα: «Στους θαλασσοπνιγμένους πρόσφυγες» του Αλέκου Πούλου

Ο Αλέκος Πούλος είναι ναυτεργάτης και γράφει ποίηση και διηγήματα. Γεννήθηκε το 1955 στη Σάρτη Χαλκιδικής από Νικαριώτη πατέρα και Μικρασιάτισσα μητέρα.

Πρωτοεμφανίστηκε στη λογοτεχνία το 1980, μέσα από τις στήλες της εφημερίδας των ναυτεργατών «Η ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΙΚΗ», στην αρχή ακόμη της εργασίας του στα καράβια.

Μηχανικός του Εμπορικού Ναυτικού, συνταξιούχος του ΝΑΤ σήμερα, διετέλεσε για πολλά χρόνια μέλος του Δ.Σ. του Ναυτεργατικού Σωματείου «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» (Αντιπρόεδρος – Ταμίας) καθώς και του Δ.Σ. της Πανελλήνιας Ένωσης Συνταξιούχων ΝΑΤ.

Ο Αλέκος Πούλος συμμετείχε στο Δ.Σ. της Πανικαριακής Αδελφότητας Αθηνών, υπήρξε απ’ τα ιδρυτικά μέλη του «Νέου πνευματικού κύκλου Καλλιθέας» και είναι μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, στην οποία υπήρξε μέλος του Διοικητικού της Συμβουλίου το 2010-12, μέλος της Επιτροπής Κρίσης Νέων Μελών το 2012-14 και Πρόεδρος αυτής το 2014-16.

Έχει εκδώσει: «Ατέλειωτες πορείες» (ποίηση, 1992), «Χαρτογραφήσεις νοσταλγίας» (ποίηση, 1995, ΑΓΕΡΙ), «Εξ ωκεανών» (ποίηση, 2000, ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ), «Μια θάλασσα με δυο γιαλούς» (ποίηση, 2007, ΙΚΑΡΙΑΚΑ), «Στον Καφέ των Δέκα» (ποίηση, 2008, ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ), «Θαλασσινά σημάδια» (διηγήματα, 2011, ΕΝΤΟΣ), «Μιας άλλης θύμησης μορφές» (ποίηση, 2012), «Παράξενες ιστορίες» (διηγήματα, 2014, ΕΝΤΟΣ, Συλλογική έκδοση μελών της Ε.Κ.Ν.Μ.).

Ο Αλέκος Πούλος

Ποιήματα και διηγήματά του έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά, ανθολογίες και εφημερίδες και έχουν συμπεριληφθεί στους Χρονιάτικους τόμους των «Ικαριακών». Οι «Ατέλειωτες πορείες» έχουν μεταφραστεί στα Ρωσικά και μέρος της στα Γαλλικά.  Έχει τιμηθεί με το βραβείο της Πανικαριακής Αδελφότητας για το σύνολο του έργου του.

Στους θαλασσοπνιγμένους πρόσφυγες

Τη θάλασσα, που αγαπήσαμε
και πάνω στα κύματά της,
με τους αέρηδες συμμάχους,
υψώναμε φωτοστέφανα τα όνειρά μας
τον θρίαμβο της νίκης μας να στολίσουν,
ήρθαν αυτοί οι φονιάδες
και φονιά σαν αυτούς
θέλουν να την κάνουν,
με κύματα βέλη φονικά
σ’ αυτούς, που τρομαγμένοι
περπάτησαν πάνω της
κι έγιναν εχθροί με μίσος
από λυσσασμένους καταπατητές
της ζωής, της γης, των ονείρων τους.

Εμείς, που παλέψαμε
τυφώνες εκμετάλλευσης και αδικίας
και στρατιές δολοφόνων,
θα τους κάνουμε δικούς μας φίλους,
γιατί εμείς έχουμε στήθη
γεμάτα αγάπη
για τον διωγμένο
απ’ τις χαρές της ζωής·
και πάνω στους τάφους τους
σιωπηλοί δεν θα μείνουμε,
τιμώντας
και τους δικούς μας νεκρούς,
που ολόιδια τους έπνιγαν
χέρια εκμεταλλευτών.

Θα ξανακάνουμε τη θάλασσά μας
κάστρο απόρθητο
κι αγέρωχα θα ορκιστούμε
να τη διαβαίνουμε
μ’ ενός ένδοξου χθες,
μ’ ενός περήφανου σήμερα,
μ’ ενός μεγάλου
νικηφόρου αύριο,
χωρίς πνιγμένους,
χωρίς δυστυχισμένους,
πάνω στα τρυφερά της κύματα.

Αλέκος Πούλος
24 Γενάρη 2022

“Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα”: Δείτε όλα τα ποιήματα εδώ.