Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα: «Η γενική χρησιμότης των φελλών» του Τάσου Ζερβού

“Γι’ αυτό όση τρικυμία κι αν σηκωθεί
στον  τόπο αυτό
δεν θα ξεράσει τους φελλούς στις άκρες…”

Ο Τάσος Ζερβός (1935-1995) γεννήθηκε στον Πειραιά. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και άσκησε τη δικηγορία στην Αθήνα.

Φοιτητής ακόμα, το 1956, εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή Η πορεία των ίσκιων. Ακολούθησαν οι συλλογές Μορφές και σύμβολα (1957), Η ρίζα του ήλιου (1960), Η μεγάλη έρημος (1962), Άψινθος (1965), Η πορεία των ίσκιων (1966), η μελέτη Ανάγκη Ενισχύσεως της Δικαστικής (1968), τα μυθιστορήματα Επί των ορίων (1968) και Ο βασιλιάς Κλεομένης (1970), καθώς και η συλλογή διηγημάτων Γιατί γελούσε ο Μύσωνας (1980). Επιστρέφοντας στην ποίηση εκδίδει δυο ακόμα συλλογές: Πάραλος (1983) και Ξύλινα τείχη (1987).

Μετά την συνταξιοδότησή του αποσύρθηκε στο εξοχικό του σπίτι, στην παραλία Χαραχιάς στη Λακωνία, όπου ασχολήθηκε με το ψάρεμα, τη συγγραφή ποιημάτων και πεζών και τη μελέτη αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων.

«…Γήινος από επιλογή – σ’ ένα σπιτάκι καταφύγιο, τα καλοκαίρια, στη Χαραχιά, μιά παραλία έρημη της Λακωνίας, είμαι βέβαιος πως αν του στήναν φάρο εκεί, θάμενε πάντα φαροφύλακας, χωρίς ποτέ να νοσταλγήσει την Αθήνα. Είχε ένα έμφυτο στιχουργικό ταλέντο, που φαίνεται κυρίως στα σατιρικά-σαρκαστικά της πραγματικότητας ποιήματά του, που έχουν μια πρωτότυπη κριτική χροιά, ανοίγοντας ένα νέο δρόμο σύγχρονης «πολιτικής» ποίησηςΟ Ζερβός δεν ήταν «μεγάλος» ποιητής. Θα γέλαγε με τέτοιο χαρακτηρισμό του. Άλλωστε στην εποχή μας, όπου όλοι βαφτίζονται «μεγάλοι», θα του άρεσε να μείνει εκτός… Ήταν ένας προικισμένος τεχνίτης και μιά φωνή με ποιότητες, που τους άξιζε περισσότερη προσοχή από κείνην που του επιφύλαξαν οι ψευδο-επαίοντες των πνευματικών κυκλωμάτων…», έγραψε για τον ποιητή ο Στάντης Ρ. Αποστολίδης («Ελευθεροτυπία», 26-5-2004).

Ο Τάσος Ζερβός

Το ποίημα προέρχεται από την ποιητική συλλογή «Πάραλος, 1981-1983» και περιλαμβάνεται στο βιβλίο «Τάσος Ζερβός, Τα ποιήματα», που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Το ροδακιά» (2004) με τη φιλολογική επιμέλεια του Άγγελου Παρθένη. Στην έκδοση αυτή που επιμελήθηκε η οικογένεια του ποιητή μετά τον πρόωρο θάνατό του, είναι συγκεντρωμένο όλο το ποιητικό έργο του Τάσου Ζερβού.

Κεντρική εικόνα: Φωτογραφία της Anjeliica

Η γενική χρησιμότης των φελλών

Ποιος είπε πως οι φελλοί δεν ωφελούν;

Ύλη ελαστική, οσμή ουδετέρα, αδιάβροχη
σ’ όλες τις καταστάσεις,
κατάλληλη για επενδύσεις, για μονώσεις
και γι’ αλιεία, σε θολά – κατ’ εξοχήν – νερά…

Αρέσουν σ’ όσους θέλουν να πατούν σε φελλοτάπητες
ή και σ’ αυτούς που θέλουν
– για τη δική τους τη βαρύτητα –
ένα μέτρο να συμφέρει…

Ναι, τους αρέσουν… Γιατί έτσι που επιπλέουν στη σειρά,
όλοι οι φελλοί σε κάθε μέγεθος,
γαλήνη τους γεμίζουν κι ησυχία,
γιατί με λίγη πίεση,
είναι άριστοι οι φελλοί στη μόνωση
από θερμότητα, υγρασία, ήχους και αλήθεια,
γιατί ποτέ τους δεν θ’ αφήσουν να φανούν
των κρατικών δεξαμενών οι πάτοι…

Έτσι εν τέλει οι φελλοί ωφελούν.
Παίρνουν κι αυτοί, στον τόπο αυτό,
βαρύτητα. Και μάλιστα φροντίζουν να τονίζουν
ότι κατάγονται απ’ τη δρυ…

Γι’ αυτό όση τρικυμία κι αν σηκωθεί
στον  τόπο αυτό
δεν θα ξεράσει τους φελλούς στις άκρες…

Γιατί με τόσες θάλασσες,
τόσες ακτές από αιώνες εθισμένες
να εξοστρακίζουν τα πιο καλά μας κύματα
υπόγεια ρεύματα κι ασήμαντοι θα υποκλέπτουνε τη νίκη
και τους φελλούς θα σώζουν πάλι μεσοπέλαγα…

“Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα”: Δείτε όλα τα ποιήματα εδώ.

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: