Άρνηση

“Άφησέ με να πνιγώ
στην σκοτεινή θάλασσα του έρωτα σου…”

Αρνούμαι να δεχτώ το τέλος.
Δεν έχει τέλος το συναίσθημα.
Λέξεις μικρές, αβέβαιες, ανούσιες
μα δεν ξέρω τι άλλο να πω…
Τίποτα δεν είναι αρκετό
για να εξηγήσει την επιθυμία
να εκπληρώσω το όνειρο μαζί σου
Σιχάθηκα εμένα
και την κάθε κοινότυπη λέξη
Δεν σου αξίζει αυτό.
Είδα μέσα σου την καλοσύνη
όλου του κόσμου
και ένιωσα αποξενωμένη
από ό,τι έμεινε
έξω από εσένα.
Άφησέ με να πνιγώ
στην σκοτεινή θάλασσα του έρωτα σου.
Το κεφάλι μου, στο στήθος σου επάνω
να ακούει την καρδιά σου.
Τα στιχάκια μου
κρύβουν λυγμούς έρωτα και θλίψης.
Και μια κραυγή που πνίγει τα σώθηκα μου
να φωνάζει “Μη με ξεχάσεις.”
Εγώ ακόμα σε νιώθω.
Το κλάμα μου απόψε είναι βουβό
Τελείωσαν οι λέξεις
Αντίο.

Κλεοπάτρα

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: