Σας ευχαριστώ που με βοηθήσατε να επανέλθω στη ζωή! – Ανοιχτή επιστολή στους μαχόμενους υγειονομικούς

Από την αναγνώστρια Ελπίδα Κοκκινάκη λάβαμε και δημοσιεύουμε την παρακάτω ανοιχτή επιστολή προς τους μαχόμενους υγειονομικούς του Ευαγγελισμού και όλης της χώρας.

“Νοσηλεύτηκα από τις 29/3/2021 έως τις 9/4/2021 στο Γ.Παθολογικό Τμήμα του Ευαγγελισμού, υπό την εποπτεία της γιατρού Κρανιδιώτη Ελευθερία και της ειδικευόμενης γιατρού Δασκαλοπούλου Σταυρούλα και θα ήθελα, μέσω της σελίδας σας, να τις ευχαριστήσω, καθώς και όλο το προσωπικό καθαριότητας, νοσηλείας, μεταφοράς και γενικά παροχής υπηρεσιών, προς εμένα αλλά και προς όλον τον κόσμο που βρισκόταν εκεί, είτε λόγω του ιού, είτε για οποιαδήποτε άλλη ασθένεια.

Η αλήθεια είναι ότι μου έσωσαν την ζωή, αλλά για να συνεχίσουν να το κάνουν και για τους επόμενους ασθενείς, θα ήθελα να αναφερθώ στις συνθήκες που επικρατούν και στις οποίες δουλεύουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι. Σκυμμένοι, γιατί δεν βλέπουν καλά, αφού έχουν χάσει και την περιφερειακή τους όραση, λόγω των μασκών, προσπαθώντας να ακούσουν αλλά και να περπατήσουν χωρίς να σκοντάφτουν, χωρίς να μπορούν να αλλάξουν ρούχα-στολή, για τέσσερις και πλέον ώρες, πνιγμένοι στον ιδρώτα, συμπεριφέρονται σε όλους, σαν να είναι οι γονείς τους, οι παππούδες τους, οι γιαγιάδες τους. Δεν ξέρω ποια είναι η αμοιβή τους, αλλά είμαι απολύτως σίγουρη ότι όποιος και αν είναι ο μισθός τους, αποκλείεται να είναι αρκετός για αυτά που προσφέρουν, αν και για να είμαι ειλικρινής, δεν νομίζω ότι υπάρχει έστω και ένας ανάμεσά τους, που να σκέφτεται το οικονομικό. Οι άνθρωποι είναι γεννημένοι για να προσφέρουν και να αγαπούν τον συνάνθρωπο.

Αναρωτιέμαι πώς θα τα καταφέρουν το καλοκαίρι, με την ζέστη να ανεβαίνει και την κούραση να επηρεάζει όλους μας, αλλά κυρίως αυτούς. Τους εύχομαι καλό κουράγιο… αλλά έχω την εντύπωση ότι δεν φτάνει. Πρέπει όλοι να σταθούμε αλληλέγγυοι στους αγώνες τους, γιατί σας βεβαιώ ότι τα αιτήματά τους έχουν κυρίως αποδέκτες εμάς, όταν και αν ασθενήσουμε.

Σας ευχαριστώ και σας αγαπώ όλους όσοι με βοήθησαν να “δραπετεύσω” από το μαύρο…”κουτί” (ξέρουν αυτοί… ) και να επανέλθω στην ζωή.

Think out of the box…και escape… “