Μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά – Η κρίση της πανδημίας ως “ευκαιρία” για κέρδος

Εδώ δεν είμαστε Σοβιετία. Εδώ κυβερνάν τα αρπακτικά, οι αετονύχηδες και οι πολιτικοί τους κολαούζοι…

Τι έκαναν οι μπολσεβίκοι, όταν πεινούσε ο ρωσικός λαός και κάποιοι κουλάκοι κρατούσαν στις αποθήκες τους αποθέματα τροφών, είτε για να ρίξουν τη σοβιετική εξουσία, είτε για να θησαυρίσουν; Επιτάξεις. Αυτή την απαγορευμένη λέξη για την (επι)τάξη που μας κυβερνά και μας εκμεταλλεύεται.

Τι έκανε το ΕΑΜ, στα χρόνια της Κατοχής που έδρασε, όταν η πείνα θέριζε τον λαό μας, όταν κείτονταν νεκρά πτώματα στη γωνιά κάθε δρόμου και τα μάζευαν με καρότσια για ομαδικές ταφές, και την ίδια στιγμή οι μαυραγορίτες έκαναν χρυσές δουλειές και πουλούσαν τροφές και άλλα είδη επιβίωσης σε αστρονομικές τιμές εκατομμυρίων;
Άνοιγαν τις αποθήκες και τα μοίραζαν στον κόσμο, για να ζήσει. Άνοιγαν τις αποθήκες και… απαλλοτρίωναν το περιεχόμενό τους, κάνοντάς το λαϊκή περιουσία.

Ναι αλλά εδώ δεν είμαστε Σοβιετία. Οι επιτάξεις είναι απαγορευμένη λέξη, γιατί θίγει τα ιερά και όσια της κοινωνίας μας: το κέρδος και την ιδιωτική ιδιοκτησία.

Μα είναι δυνατόν να συγκρίνουμε τις δύο εποχές; Στη μια περίπτωση είχαμε πόλεμο, Κατοχή και στην άλλη ο εχθρός μας είναι ένας ιός, μια αρρώστια, που πρέπει να μας βρει όλους μαζί απέναντί της.

Δεν είναι δική μας η σύγκριση. Η κυβέρνηση είναι αυτή που λέει ότι είμαστε σε πόλεμο, με εχθρό τον κορονοϊό. Το ζήτημα είναι τι κάνεις για να εξοπλίσεις τον στρατό σου, όταν τελειώνουν τα πολεμοφόδια. Και πώς ακριβώς αποδεικνύεται ότι είμαστε όλοι στην ίδια πλευρά, εφόσον κάποιοι σκέφτονται, ακόμα και τώρα, το συμφέρον τους;

Αν τα αστικά κράτη πιστεύουν πως βρισκόμαστε σε μια κανονική περίοδο, όπου δε νοείται να θιχτούν τα ιερά και όσια της καπιταλιστικής οικονομίας, μπορούν να αφήσουν να λειτουργήσει ο νόμος της αγοράς και η “αόρατη χείρα” του. Οι κλίνες ΜΕΘ είναι είδος που σπανίζει ενώ η ανάγκη ζήτηση για αυτές αυξάνει εκθετικά. Οπότε θα έπρεπε “κανονικά” να αυξάνει και το αντίτιμό τους για τους ενοικιαστές. Αλλά αυτοί οι “άγιοι άνθρωποι” που έχουν τις ιδιωτικές κλινικές, έχουν λογικές απαιτήσεις και θέλουν να μετατρέψουν την κρίση σε ευκαιρία. Στο κάτω-κάτω, γιατί δαιμονοποιείτε το επιχειρηματικό πνεύμα; Νοσταλγοί της Σοβιετίας είστε;

Την επόμενη φορά που θα είναι σε εμπόλεμη κατάσταση η χώρα και

Δεν είναι προφανώς θέμα ειρηνικής και πολεμικής περιόδου. Η υγεία είναι βασικό αγαθό, που θα έπρεπε να είναι δημόσιο και προσβάσιμο σε όλους, χωρίς προνόμια και διαφορετικά δικαιώματα για όσους είναι πλούσιοι, με μεγαλύτερη οικονομική άνεση. Και αυτός είναι ο λόγος που θα έπρεπε να μείνουν μακριά από αυτήν οι ιδιώτες και όσοι “επενδύουν” στο δικό τους ιδιωτικό κέρδος.

Όσο για αυτούς που βλέπουν τον λαό που διαδηλώνει ως “κατσαρίδες και τρωκτικά”, το βασικό πρόβλημα -μαζί με τον μισανθρωπισμό τους- είναι πως δουλεύουν για το συμφέρον της τάξης των αρπακτικών που λυμαίνονται τις ζωές μας.

Μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά…

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: