“Σε γράφω γιατί έτσι θέλω…” – “Τα παράπονά σου στο Χαρδαλιά”: Αποκαλυπτικές οι μαρτυρίες των κατοίκων για την αστυνομική αυθαιρεσία στη Νέα Σμύρνη

Ο απρόκλητος ξυλοδαρμός των αστυνομικών στην πλατεία της Νέας Σμύρνης χθες ήταν απλώς η κορύφωση της επίδειξης δύναμης και της νοοτροπίας τους. Αυτό ωστόσο δε σημαίνει πως πρέπει να περάσουν στα ψιλά τα υπόλοιπα “κατορθώματα” και η γενικότερη συμπεριφορά των “οργάνων της τάξης” απέναντι στους πολίτες, δεν είναι απλές “λεπτομέρειες”, αλλά ενδεικτικά μιας νοοτροπίας υπεράνω ακόμα κι αυτού του αστικού νόμου, που φυσικά πατάει μπροστά στη λευκή επιταγή που τους έχουν δώσει οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι.

Συγκλονιστικές οι περιγραφές όσων ήταν στην Πλατεία, ανάμεσά τους και μέλη της οικογένειας στην οποία αυθαίρετα οι αστυνομικοί επέβαλλαν πρόστιμο, πυροδοτώντας τις αντιδράσεις των νέων που διαμαρτυρήθηκαν, για να εισπράξουν τον ξυλοδαρμό που είδε το πανελλήνιο.

Μιλώντας στο News 24/7, η Πόπη Σταυροπούλου αφηγήθηκε τα περιστατικά, σημειώνοντας πως: “Ήμασταν εγώ, η αδερφή μου, ο γαμπρός μου και τα δύο οκτάχρονα παιδιά μας. Ξεκινήσαμε από τα σπίτια μας, στη Νέα Σμύρνη και φτάσαμε στην πλατεία. Είχαμε στείλει SMS ήδη πριν ξεκινήσουμε από το σπίτι, φορούσαμε τις μάσκες μας και κρατούσαμε καφέδες στο χέρι”. Βλέποντας την αστυνομία να κάνει ελέγχους, αρχικά δε θορυβήθηκαν, θεωρώντας πως απλά κάνουν τη δουλειά τους, στη συνέχεια όμως ένας αστυνομικός τους φώναξε, ενώ είχαν καθίσει σε παγκάκι και τα παιδιά έπαιζαν “«Φύγετε τώρα από κει». Τον κοιτάω και τον ρωτάω: «Με συγχωρείτε, γιατί να φύγουμε;». Πραγματικά μου έκανε φοβερή εντύπωση. «Τώρα» λέει, «Φύγετε από κει». Με ένα ύφος απαράδεκτο, προσβλητικό, σαν να είχαμε κάνει κάτι. Του λέω: «Μόλις ήρθαμε και θέλουμε λίγο να ξεκουραστούμε. Γιατί να φύγουμε;». Έρχονται προς το μέρος μας και μας ζητούν τα κινητά μας για να δουν αν έχουμε στείλει μήνυμα. Τους τα δώσαμε, μαζί με τις ταυτότητες. Βλέπουν τα μηνύματα και μας λένε: «Τώρα φύγετε από δω κατευθείαν». Τους ρωτήσαμε για ποιο λόγο μας μιλάνε με αυτόν τον τρόπο. Τους εξηγήσαμε ότι τα παιδιά έπαιζαν με τα ποδήλατά τους και σε δέκα λεπτά θα φεύγαμε. «Τώρα θα φύγετε, αλλιώς θα σας γράψουμε». επέμεινε ο ένας. Του απάντησα: «Μα δεν μπορείτε να μας γράψετε, δεν έχουμε κάνει κάτι. Έχουμε στείλει μήνυμα και φοράμε τις μάσκες μας».”

Τότε ο αστυνομικός έδωσε την “αφοπλιστική απάντηση” πως “«Θα σας γράψουμε γιατί έτσι θέλουμε», και ταυτόχρονα έβγαλαν τα μπλοκάκια για να μας κόψουν κλήσεις. «Μπορείς να μου πεις σε παρακαλώ τον λόγο που με γράφεις;» επέμεινα, ενώ ταυτόχρονα τους είχαμε δώσει τις ταυτότητες για να μας κόψουν κλήσεις. Δεν αντισταθήκαμε σ’ αυτό. Και μου απάντησε με το ίδιο απαράδεκτο ύφος: «Γίνεται να μην ρωτάτε και να μην φέρνετε αντιρρήσεις; Το καλύτερο που είχατε να κάνετε ήταν να φύγετε κατευθείαν όταν σας το είπαμε. Σου εξήγησα γιατί σε γράφω. Γιατί έτσι θέλω. Τώρα, τα παράπονά σας στον Χαρδαλιά». Σας μιλάω πολύ ψύχραιμα, το ύφος τους ήταν εξοργιστικό. Ήταν λες και είχαμε καμιά δικτατορία. Έχω μάρτυρες, έχω τα πάντα και αύριο θα πάω να τους κάνω μήνυση. Να μάθω και ποιά είναι η άσκοπη μετακίνηση που αναφέρουν στην κλήση. Σε σχέση με αυτά που ζήσαμε χθες από την Αστυνομία, τα 300 ευρώ είναι το τελευταίο που σκέφτομα騔, σημείωσε η αγανακτισμένη γυναίκα.

Η ίδια ως άμεση μάρτυρας, διαψεύδει απολύτως τους ισχυρισμούς της αστυνομίας ότι ο νεαρός που ξυλοφορτώθηκε και τα άλλα παιδιά που υπερασπίστηκαν την οικογένεια έκαναν οτιδήποτε βίαιο ή επιθετικό, σημειώνοντας πως η ίδια φέρει βαρέως ότι υπέστη ο νέος επειδή απλά προσπάθησε να υπερασπιστεί την οικογένεια:

“Το παιδί που έχω τραβήξει στο βίντεο το χτυπάνε αλύπητα. Αλύπητα. Ειλικρινά όλο αυτό με ξεπερνάει. Ξέρετε, καμιά φορά, δεν τα πιστεύεις αυτά που ακούς μέχρι να σου τύχουν. Νιώθω φοβερές τύψεις για αυτό το παιδί που έφαγε τόσο ξύλο, γιατί ήρθε απλώς να μας υποστηρίξει μιλώντας στον αστυνομικό ήρεμα. Τον άκουσα να ρωτάει τον αστυνομικό: «Τα βάζετε με τις οικογένειες και τα παιδιά;» και του απαντάει αυτός: «Εσένα θα σε κανονίσω τώρα». Τον ρώτησα γιατί απειλεί τον άνθρωπο. Εκείνος πήγε δίπλα στον νεαρό και τότε έβγαλα το κινητό να καταγράψω τι γινόταν. Του λέει λοιπόν: «Συλλαμβάνεσαι». Και ξεκινάνε να τον χτυπάνε χωρίς κανένα λόγο. Ο άνθρωπος φώναζε «Πονάω», είχαν βγει από τα μπαλκόνια και φώναζαν στους τραμπούκους να σταματήσουν. Οι άνθρωποι από την πλατεία, το ίδιο. Εγώ κοιτούσα το παιδί που χτυπούσαν και με έπιασαν τα κλάματα από τα χτυπήματα. Μόλις σταμάτησα να τραβάω το βίντεο, έρχεται ένας από τους αστυνομικούς και πάει να μου πάρει το κινητό από το χέρι: «Σβήσε τώρα το βίντεο» μου έλεγε. «Δεν σβήνω κανένα βίντεο» του απάντησα. Μα τι είναι αυτά τα πράγματα που συμβαίνουν;”.

Την απίστευτη αγριότητα επιβεβαιώνει και Στέφανος Παπαδάκης, εργαζόμενος σε παρακείμενο κατάστημα, που σημείωσε πως “Η Αστυνομία απευθύνονταν με απίστευτο τρόπο σε μεγάλους, παιδιά, οικογένειες. Εγώ ήμουν στο μαγαζί που δουλεύω και βγήκα στην πλατεία όταν είχαν ξεκινήσει να διαμαρτύρονται άνθρωποι όλων των ηλικιών για την συμπεριφορά των αστυνομικών και το πρόστιμο που έκοψαν στην οικογένεια. Και βρέθηκα μπροστά στη στιγμή που έπιασαν τον νεαρό και άρχισαν το ξύλο. Τα υπόλοιπα τα λέει η εικόνα που βλέπετε όλοι στο βίντεο”, προσθέτοντας επίσης ότι σε λίγα μόνο λεπτά οι αστυνομικές δυνάμεις πολλαπλασιάστηκαν και ” Τελικά τα μηχανάκια της Αστυνομίας γέμισαν την πλατεία. Ούτε τη 17Ν να ξαναπιάνανε”.

Σε παρόμοιο μήκος κύματος, ο περίοικος Δημήτρης Παπαθανασίου, που είδε τη σκηνή από το μπαλκόνι του, υπογράμμισε πως: “Ξεκίνησαν όλα από έναν έλεγχο. Απ’ ότι καταλάβαινα, κάποιος αντέδρασε όταν τον έγραφαν -λεκτικά πάντα- και έτσι ξεκίνησε όλο το περιστατικό. Άρχισαν να δέρνουν ανελέητα. Μιλάμε για πολύ ξύλο και χωρίς λόγο. Και το δικό μου το βίντεο δεν κατέγραψε όλο το περιστατικό γιατί στην αρχή προσπαθούσαμε με φωνές να τους σταματήσουμε. Βλέπαμε να τον χτυπάνε και στο κεφάλι και παντού. Λογικά το παιδί θα έχει πρόβλημα από τα χτυπήματα¨, προσθέτοντας πως άρχισαν να έρχονται εκατοντάδες μηχανάκια της αστυνομίας “σαν να ήταν στρατοκρατούμενη περιοχή, κανονικά”. Ο ίδιος μάλιστα τονίζει ότι η συμπεριφορά των αστυνομικών στην πλατεία είναι όλο αυτό το διάστημα ιδιαίτερα προκλητική, διαψεύδοντας και τους ισχυρισμούς περί δήθεν “επίθεσης” εναντίον τους “Κινούμαι πολύ στην πλατεία, γιατί έχω και δύο πολύ μωρά παιδιά. Ήταν ένα γεγονός που το έβλεπα να έρχεται. Το κάνουν συνεχώς. Μας απευθύνονται πολύ προκλητικά, πολύ επιθετικά, πολύ προσβλητικά, με ένα στυλ «θα σας γ… φύγετε». Εντάξει για τα περί επίθεσης εναντίον τους είναι αθλιότητες της ΕΛ.ΑΣ. και των μέσων που τα αναπαράγουν. Είδαμε χίλιοι άνθρωποι τι έγινε και θεωρούν πως θα πιστέψουμε κάτι που δεν υπήρξε ποτέ;”.

Αυτόπτης μάρτυρας της αστυνομικής βίας ήταν και η 14χρονη Μαρία Κούτση, που λέει πως κατέβηκε στην πλατεία μετά τις πέντε το απόγευμα, όπου “Ηταν συγκεντρωμένος αρκετός κόσμος στην πλατεία και φώναζε συνθήματα. Δεν υπήρχαν αστυνομικοί. Μετά η διαδήλωση έφυγε από την πλατεία και εγώ με δύο φίλες μου έμεινα να κάνουμε βόλτα. Περίπου στις 18:40 είδαμε περισσότερα από 1.000 άτομα, να επιστρέφουν στην πλατεία και να πηγαίνουν προς τις γραμμές του τραμ φωνάζοντας συνθήματα. Τότε ακολουθήσαμε από δίπλα. Είδαμε ξαφνικά να έρχονται πάρα πολλές μοτοσυκλέτες με αστυνομικούς. Οι φίλες μου, μου είπαν να φύγουμε αλλά εγώ τους είπα πως δεν μπορεί να μας κάνουν κάτι. Δεν γινόταν κάποιο επεισόδιο, ήμασταν τόσος κόσμος, τόσα παιδιά. Και ξαφνικά ακούμε πολύ μεγάλο θόρυβο και πολλές κροτίδες”. Η ίδια προσπάθησε αμέσως να διαφύγει με τις φίλες της, λέγοντας πως: “Τρομάξαμε πολύ, ο κόσμος έτρεχε πανικόβλητος. Όπως τρέχαμε είδα τρεις μοτοσυκλέτες να έρχονται κατά πάνω μας, αντίθετα στον δρόμο και εκείνη τη στιγμή έπεσε μια κροτίδα δίπλα στο πόδι μου. Τρόμαξα πάρα πολύ. Πετούσαν κροτίδες ανάμεσά μας, χωρίς να κοιτούν που είμαστε. Συνεχίσαμε να τρέχουμε γιατί δεν ξέραμε αν μας κυνηγάνε και καταλήξαμε σε ένα δημοτικό σχολείο που είναι. Μόλις κάτσαμε, έβαλα τα κλάματα γιατί είχα τρομοκρατηθεί. Πήρα τη μαμά μου να της πω να μην έρθει γιατί γίνονται επεισόδια. Θα πηγαίναμε στο σπίτι της μιας φίλης μου αλλά φοβόμασταν να ξαναπεράσουμε από την πλατεία με όλα όσα είχαν γίνει. Τελικά ήρθε η μαμά της φίλης μου και μας πήρε γρήγορα στο σπίτι της”.
Για “τρομοκρατία άνευ προηγουμένου” κάνει λόγο κι άλλος ένας κάτοικος που βρέθηκε στην πλατεία:
“Εμφανίστηκε η αστυνομία και πήγε να κόψει πρόστιμο σε μία οικογένεια με δύο παιδάκια και τρεις ενήλικες που κάθονταν σε παγκάκι. Τους εξήγησαν αυτοί ότι είχαν κωδικό, αλλά οι αστυνομικοί τους ζήτησαν ταυτότητες. Εκείνη την ώρα ο γύρω κόσμος διαμαρτυρήθηκε. Μάλιστα κάποιοι πιο νεαροί προσέγγισαν τους αστυνομικούς και τους είπαν ότι δεν είναι δυνατόν να τους γράφουν. Η αστυνομία αντέδρασε με βία, άρχισε να ξυλοκοπά τον έναν… είναι τρομακτικό αυτό που γίνεται και φαίνεται στο βίντεο, με πτυσσόμενο κλομπ τον χτυπάνε, επειδή τους είπε ότι δεν υπάρχει λόγος να κάνουν τέτοιο πράγμα. Αμέσως οι αστυνομικοί κάλεσαν ενισχύσεις … πάνω στην πλατεία μαζεύτηκαν 50 αστυνομικοί, 25 δικάβαλα μηχανάκια. Ξεκίνησε ένα κρεσέντο βίας, ο κόσμος φοβήθηκε, κάποιοι πήγαν στο άλσος, κι αυτοί τους ακολούθησαν μέσα στο άλσος και τους κυνηγούσαν … στο τέλος μάζεψαν 9 άτομα και τα πήγαν στη ΓΑΔΑ. Ξαμολήθηκαν εδώ να επιβάλουν μια τρομοκρατία άνευ προηγουμένου…”.

Οπως τα είπε ο κύριος #Νεα_Σμυρνη pic.twitter.com/4AFdDeM350

— ★Laura★ (@PartyGirl_Laura) March 7, 2021

Είναι τόσο συντριπτική η πραγματικότητα, που ακόμα και αστυνομικοί, μιλάνε για αλητεία, όπως ο πρόεδρος της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Δυτικής Αττικής, Σπήλιος Κρικέτος, που έκανε λόγο για “εικόνες αλητείας” και “μεταλλικό πτυσσόμενο γκλομπ” το οποίο όπως δήλωσε “είναι παράνομο”. Καλό θα ήταν φυσικά να κάνει κι ο ίδιος την αυτοκριτική του, αφού λίγα χρόνια πριν, κάποιους μήνες μετά την εκλογή της ΝΔ, επέχαιρε ότι έγινε “αυτό που ζητούσαμε, να λυθούν τα χέρια μας, να υπάρξει μέσα στη κοινωνία, μέσα στη πόλη, πραγματική τάξη”. Λυμένα χέρια σαν αυτά των συναδέλφων του εχθές. Ο ίδιος άνθρωπος εξάλλου ήταν αυτός που ευχαριστούσε δημόσια το Μπογδάνο για την κατάδοση του διαδηλωτή στο άγαλμα του Τρούμαν, κατηγορώντας επίσης τη βουλευτή του ΚΚΕ Λιάνα Κανέλλη, ότι “δεν έχει ξανακούσει τίποτε πιο χυδαίο και φασιστικό”. Από τη μια λοιπόν, είναι ενδεικτικό για τις διαθέσεις του κόσμου, ότι ακόμα και τέτοιοι άνθρωποι αναγκάζονται να εναρμονιστούν με το λαϊκό αίσθημα, από την άλλη το λιγότερο που θα μπορούσε να κάνει είναι αυτοκριτική για το έδαφος στο οποίο καλλιεργήθηκαν αυτές οι “εικόνες αλητείας”.