«Πλάι στου Μιλτιάδη το κράνος και το φέσι του Καραϊσκάκη, το δίκωχο να βάλετε και του Σαράφη»

Σαν σήμερα έφυγε από τη ζωή ο δοξασμένος στρατηγός του ΕΛΑΣ Στέφανος Σαράφης. Σκοτώθηκε από αυτοκίνητο που οδηγούσε ο Αμερικανός σμηνίας Μάριο Μουζάλι, που υπηρετούσε στην αμερικανική αεροπορική βάση του Ελληνικού.

«(…) Στολίστε του το λείψανο με τη σημαία
της λευτεριάς: την κράτησε ψηλά ως το τέλος.
(…) Στο στήθος του, αντί παράσημο άλλο, βάλτε
το δίκωχο που φόραε αρχηγός του αντάρτη,
του πιο γενναίου στρατηγού που χτύπησε τυρράνους
από το Εικοσιένα κι απ’ τον Μαραθώνα.
Στο Εθνικό Μουσείο πλάι στου Μιλτιάδη
το κράνος και το φέσι του Καραϊσκάκη
το δίκωχο να βάλετε και του Σαράφη.»

Βασίλης Ρώτας: «Στρατηγός Σαράφης» (ολόκληρο εδώ)

Σαν σήμερα, στις 31 του Μάη 1957, έφυγε από τη ζωή ο Στρατηγός Στέφανος Σαράφης, ηγέτης του Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (ΕΛΑΣ). Σκοτώθηκε από αυτοκίνητο που οδηγούσε ο Αμερικανός σμηνίας Μάριο Μουζάλι, που υπηρετούσε στην αμερικανική αεροπορική βάση του Ελληνικού.

Είχε γεννηθεί στις 23 του Οκτώβρη 1890, στα Τρίκαλα. Μετά τα γεγονότα του Κιλελέρ, που θα παίξουν αποφασιστικό ρόλο στη διαμόρφωση της συνείδησής του, ο Στέφανος Σαράφης θ’ αφήσει το πανεπιστήμιο και θα καταταχτεί εθελοντής στο στρατό.

Έχοντας δημοκρατικά φρονήματα θα αντιταχτεί στα δικτατορικά καθεστώτα του Πάγκαλου και του Μεταξά, θα πιαστεί, θα εκτοπιστεί και θα φυλακιστεί αρκετές φορές.

Η δικτατορία του Μεταξά  που τον είχε ήδη εκτοπίσει για τρία χρόνια στη Μήλο (1937), θα του κλείσει το δρόμο όταν εκδήλωσε τη θέλησή του  να προσφέρει τις υπηρεσίες του στην πατρίδα στον πόλεμο με τους Ιταλούς.

Μετά την κατάληψη της χώρας από τους χιτλερικούς καταχτητές ο φλογερός πατριώτης στρατηγός εντάσσεται αμέσως στις γραμμές του παλλαϊκού απελευθερωτικού αγώνα και τον Μάη του 1943 βγαίνει στο βουνό, απ’ όπου καλεί όλους τους Έλληνες πατριώτες να μιμηθούν το παράδειγμά του και να ενταχτούν στο ΕΑΜ.

Ο δοξασμένος στρατηγός του ΕΛΑΣ, Στέφανος Σαράφης

Η αφοσίωσή του και η πίστη του στη δύναμη και το δίκιο του λαού, οι μεγάλες στρατιωτικές ικανότητές του και το κύρος του, τον αναδεικνύουν αρχηγό του ένδοξου Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (ΕΛΑΣ).

Μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας ο στρατηγός Σαράφης θα ανταμειφτεί για τις υπηρεσίες του στο λαό, από τις ξενόδουλες μεταβαρκιζιανές κυβερνήσεις: Μαζί με άλλους αξιωματικούς που συμμετείχαν στην Εαμική Αντίσταση θα τον εξορίσουν στη Σέριφο (1946), στη Μακρόνησο (1948) και στον Αη Στράτη.  Ο στρατηγός, μαθημένος στις διώξεις δεν θα υποκύψει ούτε αυτή τη φορά, δεν θα λυγίσει.

Ο λαός μας αναγνωρίζοντας τις υπηρεσίες του και την προσφορά του και ενώ ο στρατηγός βρίσκεται εξόριστος,  θα τον εκλέξει με το ψηφοδέλτιο της ΕΔΑ στις εκλογές του 1951 και το 1956, όταν η ΕΔΑ θα βρεθεί στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης (στο μεταξύ ο Στέφανος Σαράφης έχει εκλεγεί Γενικός Γραμματέας του κόμματος).

Και από αυτό το μετερίζι ο στρατηγός θα συνεχίσει να υπερασπίζεται με συνέπεια τα συμφέροντα του λαού. Θα αντιταχτεί σθεναρά στην εγκατάσταση αμερικανικών βάσεων στην Ελλάδα, από το βήμα της βουλής  αλλά και με αποκαλυπτική αρθρογραφία και ομιλίες, προκαλώντας το μίσος των Αμερικανών ιμπεριαλιστών και της ντόπιας κυβέρνησης.

Στις 31 του Μάη 1957, ένα αυτοκίνητο που οδηγούσε Αμερικανός στρατιωτικός θα κόψει το νήμα της ζωής του δοξασμένου στρατηγού του ΕΛΑΣ. Μέχρι το τέλος της ζωής του στάθηκε δίπλα στο λαό, για τη λευτεριά και το δίκιο του πολέμησε και τα συμφέροντα του λαού υπηρέτησε και στον πολιτικό αγώνα.

Μερικές μέρες μετά τον θάνατό του, ο μεγάλος μας ποιητής Κώστας Βάρναλης θα γράψει ανάμεσα σε άλλα για τον Στρατηγό:

“Όποιος νο­μί­ζει πως αλ­λά­ξα­νε τα πράγ­μα­τα μετά την «απε­λευ­θέ­ρω­ση», θα πει πως δεν κατα­λα­βαί­νει τις νέες βα­ρύ­τε­ρες αλυσίδες του. Δεν καταλα­βαί­νει πως η Κα­το­χή συ­νε­χί­ζε­ται με νέους Καταχτητές – Εμπό­ρους του έθνους. Κ’ επο­μέ­νως, όπως στα χρό­νια της πρώ­της, έτσι και στα τω­ρι­νά της νέας κα­το­χής, συ­νε­χί­ζε­ται ο διωγ­μός των πα­τριω­τών και πα­ρα­μέ­νει «εκτός νόμου» κάθε αγώ­νας ελευ­θε­ρί­ας. Γι’ αυτόν ακρι­βώς το λόγο το κα­θε­στώς της νέας Κα­το­χής αρ­νή­θη­κε να τι­μή­σει τον εχθρό της πα­λιάς. Αν το τω­ρι­νό κα­θε­στώς τι­μού­σε το Σα­ρά­φη, θα υπο­τι­μού­σε τον εαυτό του. Μια τέ­τοια απρο­νοη­σία θα είχε την έν­νοια της αυ­τοκατα­δί­κης.

Το κα­θε­στώς δεν απέ­δω­σε στρα­τιω­τι­κές τιμές στο νεκρό του Σα­ρά­φη, γιατί ο Στρα­τη­γός δεν τα πήρε τα γα­λό­νια του από τα Γρα­φεία παρά του τά­δω­κε ο Λαός στα βουνά…”

Ο Στέφανος Σαράφης υπήρξε σε όλη του τη ζωή ακούραστος και αλύγιστος μαχητής και μπροστάρης στους αγώνες του λαού. Η διαστρέβλωση και το ξαναγράψιμο της ιστορίας που επιχειρείται στις μέρες μας δεν μπορούν να αμαυρώσουν ή να σβήσουν την τρισένδοξη εποποιία της ΕΑΜικής Αντίστασης, τους αγώνες και τις θυσίες μυριάδων αγωνιστών για τη λευτεριά, την ανεξαρτησία την ειρήνη, για μια δίκαιη κοινωνία με το λαό να κάνει κουμάντο στον τόπο του.

Στη μνήμη του λαού μας και στα αυριανά βιβλία της Ιστορίας η μορφή του δοξασμένου στρατηγού του ΕΛΑΣ Στέφανου Σαράφη θα κατέχεi θέση ξεχωριστή.

Δείτε ακόμα:

Η δολοφονία του Στέφανου Σαράφη – Ένα έγκλημα με λειψή τιμωρία

Στέφανος Σαράφης: «Ζητώ να αναλάβω υπηρεσία στον ΕΛΑΣ»

«Δικέ μας αρχιστράτηγε Σαράφη…» – 4 ποιητές υμνούν τον δοξασμένο Στρατηγό του ΕΛΑΣ Στέφανο Σαράφη

«Ο Στρατηγός δεν τα πήρε τα γαλόνια του από τα Γραφεία παρά του τάδωκε ο Λαός στα βουνά…» – Κώστας Βάρναλης: Ο τιμημένος νεκρός (Στέφανος Σαράφης)

Πατώντας εδώ μπορείτε να περιηγηθείτε σε όλες τις πολύ ενδιαφέρουσες αναρτήσεις του περιοδικού για τον στρατηγό Στέφανο Σαράφη.

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: