«Πες βρε π… κομμουνιστή ζήτω ο στρατός!»

Χρήστος Ρεκλείτης: «Μιλάω για μένα και όλους τους άλλους γνωστούς και άγνωστους συντρόφους πολιτικούς κρατούμενους που μαρτυρήσανε στα χέρια της Ασφάλειας, της ΕΣΑ και των πεζοναυτών. Καταγγέλλω με το όνομά τους και με το βαθμό τους τους βασανιστές μου έτσι όπως τους γνώρισα» (ΒΙΝΤΕΟ)

«Μιλάω για μένα και όλους τους άλλους γνωστούς και άγνωστους συντρόφους πολιτικούς κρατούμενους που μαρτυρήσανε στα χέρια της Ασφάλειας, της ΕΣΑ και των πεζοναυτών. Καταγγέλλω με το όνομά τους και με το βαθμό τους τους βασανιστές μου έτσι  όπως τους γνώρισα»…

Σαν σήμερα, στις 19 του Απρίλη 2014, έφυγε από τη ζωή ο αγωνιστής της αντιδικτατορικής πάλης, Χρήστος Ρεκλείτης.

Έγινε πλατιά γνωστός όταν η μαρτυρία του, καταγράφηκε από τον σκηνοθέτη Νίκο Κούνδουρο στην ταινία – πολιτικό ντοκιμαντέρ «Τραγούδια της φωτιάς». Εκεί, συνοδεία αναπαράστασης, ο αγωνιστής περιγράφει όλα τα φριχτά βασανιστήρια που υπόφερε στα χέρια της Ασφάλειας και κατονομάζει έναν προς έναν όλους τους βασανιστές του (βλ. βίντεο πιο κάτω).

Ο Χρήστος Ρεκλείτης γεννήθηκε στο χωριό Κλένια του νομού Κορινθίας, τον Δεκέμβρη του 1937.

Οικοδόμος από τα μαθητικά του χρόνια, στέλεχος της Νεολαίας ΕΔΑ και της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη (ΔΝΛ), δραστηριοποιήθηκε στο σωματείο των μπετατζήδων δουλεύοντας τη μέρα στις οικοδομές και παρακολουθώντας το βράδυ το νυχτερινό γυμνάσιο.

Ο Χρήστος Ρεκλείτης σε εκδήλωση της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη

Από το 1961 συμμετείχε στη «Συντονιστική Επιτροπή Εργαζομένων Φοιτητών, Σπουδαστών Τεχνικών Σχολών και Μαθητών Νυκτερινών Γυμνασίων» και το 1964 ανέλαβε υπεύθυνος για την εργατική δουλειά στο βιομηχανικό τομέα της Αθήνας. Συμμετείχε στο Ιδρυτικό Συνέδριο της ΔΝΛ και το 1966 εκλέχτηκε οργανωτικός γραμματέας της οργάνωσης στον Πειραιά.

Μετά το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967 πέρασε στην παρανομία. Το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου ανέλαβε επικεφαλής της Οργάνωσης Αθήνας Νέων του Πατριωτικού Μετώπου, μέχρι της σύλληψή του, στις 12 Απριλίου 1968 και τη μεταφορά του στο 505 Τάγμα πεζοναυτών, στο Διόνυσο Αττικής, όπου βασανίστηκε άγρια επί 25 μέρες. Βασανίστηκε με φάλαγγα, του ξερίζωσαν τα νύχια με τανάλια, του έκαναν ηλεκτροσόκ στα γεννητικά όργανα, τον έθαψαν ζωντανό μέσα σ’ ένα κασόνι…

Τον Μάρτιο του 1969 δικάστηκε από το Έκτακτο Στρατοδικείο για παράβαση του Ν. 509. Έμεινε στην φυλακή για τέσσερα χρόνια. Μέχρι την αποφυλάκισή του (μαζί με άλλους 350 κρατούμενους) με την αμνηστία τον Αύγουστο του 1973, φυλακίστηκε στον Χολαργό, στην Αίγινα, στου Αβέρωφ, στον Κορυδαλλό, στα Βούρλα.

Είχε ενταχτεί στο λεγόμενο «ΚΚΕ Εσωτερικού», υπήρξε στέλεχος της ΕΑΡ και του Συνασπισμού και ιδρυτικό μέλος της ΔΗΜΑΡ.

Ακολουθεί η συγκλονιστική μαρτυρία του Χρήστου Ρεκλείτη, στην ταινία – πολιτικό ντοκιμαντέρ του Νίκου Κούνδουρου «Τραγούδια της φωτιάς»:

Σήμερα, 55 χρόνια από την εγκαθίδρυση της εφτάχρονης δικτατορίας, το αντιδικτατορικό κίνημα διαπαιδαγωγεί στη λογική της στήριξης του συλλογικού, μαζικού αγώνα.

Παραμένουν και οξύνονται πάρα πολλά προβλήματα, παρά τα βήματα που έγιναν στα πρώτα χρόνια μετά την κατάρρευση της δικτατορίας, τις αλλαγές και κατακτήσεις που επιτεύχθηκαν κάτω από την πάλη του εργατικού, λαϊκού κινήματος και της νεολαίας.

Η ιστορική πείρα έχει αποδείξει ότι το θεωρούμενο απραγματοποίητο μπορεί να γίνεται κατορθωτό όταν υπάρχει η αγωνιστική διάθεση, η οργάνωση και πάλη λαού και νεολαίας. Όταν, μέσα στη δράση σπάνε η ηττοπάθεια και η λογική της υποταγής. Αυτό έγινε στα σκληρά χρόνια του αγώνα ενάντια στη δικτατορία.

Ο δρόμος των αγωνιστών και αγωνιστριών της αντιδικτατορικής πάλης, ο δρόμος του αγώνα, αποτελεί μονόδρομο.

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: