Δημήτρης Γληνός: «Η ΕΣΣΔ είναι η ελπίδα των καταπιεζόμενων και εκμεταλλευόμενων»

O Δημήτρης Γληνός μιλάει για την Οχτωβριανή Επανάσταση, την οικοδόμηση του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ, την προλεταριακή λογοτεχνία, και για άλλα, στην «Εφημερίδα της Μόσχας» το καλοκαίρι του 1934. Ταξίδεψε στην ΕΣΣΔ μαζί με τον Κώστα Βάρναλη, προσκεκλημένοι στο πρώτο συνέδριο των σοβιετικών συγγραφέων που έγινε στη Μόσχα. Οι δηλώσεις του στη σοβιετική εφημερίδα δημοσιεύτηκαν στον Ριζοσπάστη, στις 30 του Αυγούστου 1934.

(Στη φωτογραφία: ο Δ. Γληνός, Ο Κ. Βάρναλης, ο σοβιετικός συγγραφέας Ιλία Έρενμπουργκ με τη γυναίκα του και ο καπετάνιος του σοβιετικού καραβιού που τους έφερε στον Πειραιά από την ΕΣΣΔ)

Η Ε.Σ.Σ.Δ., απ’ την Οχτωβριανή Επανάσταση και δώθες, και πιότερο ακόμα απ’ τον καιρό που άρχισε η σοσιαλιστική οικοδόμηση, έγινε το προσκύνημα όλων εκείνων που επιθυμούνε ένα καλύτερο μέλλον για την ανθρωπότητα. Η χαρά μας είναι μεγάλη που επισκεπτόμαστε τη χώρα τούτη, όπου μεσουρανεί η σοσιαλιστική ανοικοδόμηση, και θα ιδούμε με τα ίδια μας τα μάτια το πώς πραγματοποιούνται, χάρη στις ανώνυμες προσπάθειες του προλεταριάτου και των χωρικών της Σοβιετικής Ένωσης, τα ιδανικά του σοσιαλισμού.

Αν κι έχουμε τόσο λίγο διάστημα στη Μόσχα, ό,τι μπορέσαμε να δούμε απ’ την τεράστια τούτη ανοικοδόμηση, ανταποκρίνεται πλέρια στις προσδοκίες και τις ελπίδες μας. Η μεγαλύτερή μας επιθυμία είναι να μπορέσουμε να επισκεφτούμε όσο το δυνατό περισσότερα ιδρύματα, και να παρακολουθήσουμε από κοντά την κολλεχτιβιστική ζωή.

Έχουμε κιόλας διαπιστώσει πως στη Σοβιετική Ένωση δημιουργιέται αληθινά ένας καινούργιος πολιτισμός με χαρακτηριστικά πολύ ξεχωριστά, που δίνουν στην κοινωνία μια όψη ολωσδιόλου καινούργια.

Όσο για το Συνέδριο των σοβιετικών συγγραφέων, είναι πολύ πετυχημένη η ιδέα να προσκληθούνε συγγραφείς πολλών χωρών για να παρακαθίσουν σ’ αυτό και να παρακολουθήσουν τις εργασίες του.

Στην Ελλάδα το ενδιαφέρο για τη ρούσσικη λογοτεχνία είναι πολύ μεγάλο. Εδώ και χρόνια ακόμα πριν από την επανάσταση, ήταν πολύ γνωστή σ’ εμάς και πολλά πάρα πολλά έργα Ρώσσων ποιητών, μυθιστοριογράφων, από τον Πούσκιν ως το Μαξίμ Γκόρκι, είχαν μεταφραστεί στα ελληνικά.

Ύστερα από την επανάσταση, η ελληνική νεολαία, που στην πλειοψηφία της ευτυχώς προσανατολίζεται όχι προς το φασισμό, αλλά πιότερο προς τις επαναστατικές ιδέες, παρακολουθεί με μεγάλο ενδιαφέρο τις προσπάθειες των σοβιετικών συγγραφέων για τη δημιουργία μιας λογοτεχνίας αληθινά προλεταριακής.

Το Συνέδριο των σοβιετικών συγγραφέων έχει συγκληθεί σε μια εποχή που μέσα στις αστικές χώρες βασιλεύει η ανησυχία. Ο κόσμος βρίσκεται σε αναβρασμό, οι κοινωνικές και πολιτικές συγκρούσεις βρίσκονται παντού στην ημερήσια διάταξη. Οι κυρίαρχες τάξεις δε μπορούν να λύσουν τα προβλήματα που γεννιένται μέσα στην εποχή του ιμπεριαλισμού εξαιτίας της αναρχίας που βασιλεύει μέσα στην καπιταλιστική παραγωγή.

Έτσι, η Σοβιετική Ένωση, για κείνους που ζουν κάτω απ’ την πίεση και την εκμετάλλευση, δεν είναι μόνο η χώρα που με το παράδειγμά της δίνει τη βεβαιότητα ενός καλύτερου μέλλοντος για την ανθρωπότητα ολόκληρη, μα και με τη σταθερά ειρηνόφιλη πολιτική της, η μοναδική εγγύηση για τη διατήρηση της ειρήνης, τουλάχιστο για μερικά ακόμα χρόνια.

Δείτε εδώ όλες τις αναρτήσεις του Αφιερώματος της Κατιούσα στην Οχτωβριανή Επανάσταση