Κάτω οι σημαίες στις λεωφόρους που παρελάσαμε

Με δίχως σημαίες, δίχως ιδέες, δίχως καβάτζα καμιά…

Η σημαία της επανάστασης είχε υποσταλεί πολύ νωρίτερα στην πραγματικότητα, αλλά αυτό ήταν το εμφατικό τυπικό τέλος. Τα σύμβολα έπρεπε να πεθάνουν μαζί με τη Σοβιετική Ένωση -σε αντίθεση πχ με την Κίνα, όπου παρέμειναν σαν αποκριάτικες μάσκες- για να μη θυμίζει τίποτα την Οχτωβριανή Επανάσταση και γιατί μπορούσαν πάντα να αποκτήσουν άλλη δυναμική στη χώρα των Σοβιέτ.

-Ο Γκόρμπι με το σημάδι στο κούτελο έγινε ο μοναδικός ηγέτης στα χρονικά που υπέγραψε οικειοθελώς τη θανατική καταδίκη της χώρας του. Κι ενώ μέχρι τότε κέρδιζε το θαυμασμό των δυτικών για τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις που έκανε, κατέληξε στα αζήτητα, στο σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας, ως στυμμένη λεμονόκουπα. Την προδοσία πολλοί αγάπησαν, τον προδότη κανείς…

-Η υποστολή της σημαίας και το τέλος της Σοβιετικής Ένωσης συγκλόνισε απλό κόσμο, ακόμα και πρώην κομμουνιστές, που είχαν μεν αποκηρύξει το κομμουνιστικό τους παρελθόν, αλλά ένιωσαν κάτι μέσα τους να κλονίζεται, όταν αντίκρισαν τα πλάνα. Είναι χαρακτηριστική η σχετική αφήγηση στο βιβλίο του Νίκου Μπίστη “προχωρώντας και αναθεωρώντας” και ο θυμός του με έναν σύντροφό του, που ήταν από το “ΚΚΕ Εσωτερικού” και δε συμμεριζόταν το δικό του πόνο εκείνη τη μέρα.

-Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, η κόκκινη σημαία της Σοβιετικής Ένωσης με το σφυροδρέπανο και το αστεράκι, βρίσκεται σήμερα στην κατοχή κάποιου ιδιώτη, χωρίς να γνωρίζουμε άλλες λεπτομέρειες. Ίσως να την κρατά και να την παραδίδει από γενιά σε γενιά, μέχρι να χρειαστεί να την χρησιμοποιήσει ξανά. Πάλι με χρόνια με καιρούς…

-Το ιστορικό πρωτοσέλιδο του Ριζοσπάστη καλούσε τον κόσμο να μην υποστείλει τη δική του σημαία, αφήνοντας τη δική του παρακαταθήκη. Η οποία βρήκε θέση στην πορεία του Κόμματος, στα πρόσφατα αφιερώματα για την ιστορία του, ενώ πρόσφατα έγινε και εξώφυλλο τετραδίου από την ΚΝΕ, το οποίο έγινε ανάρπαστο.

Όσοι έλεγαν πως η… “αντιπροσωπεία” στην Ελλάδα, θα κλείσει μαζί με τα κεντρικά της “επιχείρησης”, έμειναν με την όρεξη να δουν τους κομμουνιστές να σβήνουν και τώρα αλαλάζουν για την τελευταία σοβιετική γωνιά της Ευρώπης.