Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις…
Θυμήθηκα αυτούς που κάποτε μας λέγανε ότι δεν υπάρχει πια εργατική τάξη. Ότι πρέπει να εξυγχρονιστούμε. Ότι η ταξική πάλη πέθανε. Χαμογέλασα που είδα τη νέα βάρδια της εργατικής τάξης, αυτή με τα πληκτρολόγια, να συνεχίζει διαψεύδοντας τους πόθους των αστών. Να συνεχίζει “ΤΑΞΙΚΑ στην πρώτη γραμμή των αγώνων”, όπως λέει κι η προκήρυξη που μου δώσανε.
Μόλις βγήκα το πρωί από το σπίτι, δυο τετράγωνα πιό πέρα, είδα αυτά τα παιδιά των 30 – 40 πάνω κάτω χρόνων, με τα πανώ τους, την απεργία τους, την απεργιακή τους φρουρά… Παλιά πηγαίναμε στη ΦΑΓΕ και στις απεργίες της για συμπαράσταση, βοήθεια, ξενύχτι ή … κέρασμα. Τώρα έχουμε κι άλλους γειτόνους συναγωνιστές.
Θυμήθηκα αυτούς που κάποτε μας λέγανε ότι δεν υπάρχει πια εργατική τάξη. Ότι πρέπει να εξυγχρονιστούμε. Ότι η ταξική πάλη πέθανε.
Χαμογέλασα που είδα τη νέα βάρδια της εργατικής τάξης, αυτή με τα πληκτρολόγια, να συνεχίζει διαψεύδοντας τους πόθους των αστών. Να συνεχίζει “ΤΑΞΙΚΑ στην πρώτη γραμμή των αγώνων”, όπως λέει κι η προκήρυξη που μου δώσανε.
Δεν είμαι σίγουρος αν πρώτα μου άπλωσαν το χέρι να μου δώσουν ανακοίνωση ή πρώτος το άπλωσα εγώ για να την πάρω. Στην πρώτη γραμμή έγραφε “10 χρόνια ΣΕΤΗΠ”. Ξαναχαμογέλασα. Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις στους χώρους δουλειάς και στους αγώνες, βρίσκεις από κάτω το ΠΑΜΕ.
Κατά τα άλλα, στο “ρεπορτάζ”:
Το site του ΣΕΤΗΠ είναι το http://www.setip.gr
Την ανακοίνωση που μοιράζουν μπορείτε να τη δείτε στη φωτογραφία και βέβαια καλύτερα στο http://www.setip.gr/oloi-stin-
Μάνος Δούκας
"Δεν έχω ούτε μια άσπρη τρίχα στη ψυχή μου. Ούτε σταγόνα γεροντίστικης ευγένειας" (Μαγιακόφσκι).
Διαβάστε περισσότερα
