Γιατί θα βγαίνει για πάντα ο Τσίπρας

Μια φράση του συρμού λέει “μνημόνια μέχρι να σβήσει ο ήλιος. Κι ακολουθεί κάτι που δείχνει πως με τη νοοτροπία που έχουμε, δε θα αλλάξουμε ποτέ τίποτα και κατά μία έννοια, αυτό μας αξίζει. Ρίχνοντας μια ματιά σε κάποια σημερινά πρωτοσέλιδα του τύπου, θα μπορούσαμε να το παραφράσουμε: “Τσίπρας μέχρι να σβήσει ο ήλιος”.

Το Μακελειό του Χίου, που κυκλοφορεί ακόμα ελεύθερος, κάνει μια ψύχραιμη προσέγγιση, ζητώντας να στηθούν στα οκτώ μέτρα σαν τον Μπελογιάννη Τσίπρας-Κοτζιάς, ως προδότες της πατρίδας. Ο μέσος λαθραναγνώστης (άραγε τους λένε κι αυτούς “λάθρο” οι φασίστες;) των πρωτοσέλιδων στα περίπτερα καταλαβαίνει πως αυτοί είναι οι πολιτικοί απόγονοι του Μπελογιάννη κι η ζωή συνεχίζεται.

Το SPORtime που ήταν αουτσάιντερ ως αθλητικό φύλλο, παθαίνει Στέφανο Χίο και μπλέκει τη Β. Μακεδονία με το Athens Pride, όλα μαζί στο μπλέντερ και τα μυαλά μας μαζί.

Μπόνους το εξώφυλλο της Ελεύθερης Ώρας, η οποία δε θα μπορούσε να λείπει από τη σαρακοστή της πατριδοκαπηλείας, με ένα σουρεάλ εξώφυλλο βγαλμένο ίσως από πίνακα του Νταλί:

Δεν ξέρουμε σε τι ακριβώς συνίσταται η προδοσία, στο ότι ο Δαβίδ του Μιχαήλ Άγγελου έπαθε ρινορραγία από υπερβολική δόση κόκας; Επίσης μας διαφεύγει η σχέση του αναγεννησιακού αριστουργήματος με τη Μακεδονία, υποψιαζόμαστε ωστόσο ότι γραφίστας και αρχισυντάκτης μπερδεύτηκαν από την εμφανή ομοιότητα του κεφαλιού με εκείνου του Μεγαλέξαντρου. Aλλά εν πάσει περιπτώσει, εσείς μήπως τους είχατε δει από κοντά κι έχετε άποψη; Η Ελεύθερη ώρα εξάλλου γνωρίζει πράγματα που κρύβουν από τον απλό κοσμάκη, όλοι το ξέρουν αυτό.

Με τούτα και μ’εκείνα, Τσίπρας κι ο Σύριζα εμφανίζονται ως η φωνή της λογικής απέναντι στο παραλήρημα και βγαίνουν στον αφρό ως η μόνη εναλλακτική. Κάτι που μπορεί να γίνει και στην κάλπη. Χαρακτηριστικά αμήχανη είναι εξάλλου και η στάση της ΝΔ ως τώρα, που αφού πλειοδότησε σε εθνοκάπηλη ρητορεία, προσπαθεί τώρα ως πολιτικός ζογκλέρ να συμβιβάσει τη διαρροή εθνικιστικού ακροατηρίου προς τα δεξιά της με την μη ανοιχτή εναντίωση στις αποφάσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Μπορεί το ΝΑΤΟ να αλωνίζει στην περιοχή με την ευλογία της κυβέρνησης και να κάνει τα Βαλκάνια μια απέραντη βάση. Μπορεί η ΕΕ να μας εγγυάται επιτροπεία και μνημόνια, μέχρι να σβήσει ο ήλιος – ο πράσινος του ΠΑΣΟΚ και οι απομιμήσεις του – αλλά ο Τσίπρας είναι αριστερός και πρέπει να τον ψηφίσουμε για να μη βγουν οι άλλοι.

Κι η ζωή συνεχίζεται, κινούμενη από αντίθεσεις και τελματώνεται από ψευδοδιλήμματα.