Αυτοί να ντρέπονται κι όχι εσύ γιαγιά-Παρθένα
Στους σύγχρονους «Αγιάννηδες» δοκιμάζεται το δόγμα «νόμος» και «τάξη». Είμαστε όλοι με την γιαγιά Παρθένα, στο πρόσωπο της είναι και οι δικοί μας άνθρωποι, είμαστε εμείς οι ίδιοι.
Πάντα το σύστημα της άρχουσας τάξης έδειχνε την πυγμή του στους αδύναμους, στους κατατρεγμένους, στους «φτωχοδιαβόλους» αυτού του κόσμου. Στους σύγχρονους «Αγιάννηδες» δοκιμάζεται το δόγμα «νόμος» και «τάξη». Διώκουν φτωχές γιαγιάδες από τις λαϊκές αγορές, κουλουρτζήδες, μικροπωλητές, τη δικιά μας γιαγιά Παρθένα με τις φίλες της, που πουλάνε την μικρή πραμάτεια τους από τους μπαξέδες που καλλιεργούν, για να έχουν ένα πενιχρό εισόδημα για να ζήσουν.
Η γιαγιά Παρθένα από την Νέα Τραπεζούντα 82 χρονών δεν παίρνει κάθε πρωί το λεωφορείο για να κατέβει στην Κατερίνη και να κάθεται με τις ώρες να πουλήσει κάποια από τα χορταρικά της για να πλουτίσει. Ίσως το κράτος να την βοηθούσε να «παρανομήσει» αν είχε στόχο να πλουτίσει. Η γιαγιά Παρθένα με αυτά τα λίγα λεφτά που έβγαζε από τα χόρτα που πουλούσε, βοηθούσε τον γιο της που κατά καιρούς έμενε χωρίς δουλειά, τα δυο της εγγόνια και την ίδια να έχει ένα πιάτο φαί.
Αυτό ήταν το έγκλημα της, που το ανάλγητο κράτος της ταξικής αδικίας την τιμώρησε με πρόστιμο 200 ευρώ, που από την επομένη η γιαγιά Παρθένα πλήρωσε το μισό ποσόν και φρόντισε να κάνει διακανονισμό για να ξεχρεώσει και το υπόλοιπο. Τόσο αξιοπρεπής και περήφανη η Πόντια γιαγιά και τώρα την στέλνουν στο δικαστή.
Ποιον κλητεύουν και για ποιο λόγο; Τον άνθρωπο της ανέχειας, το φτωχό άνθρωπο, αυτόν το σιωπηλό, γιατί νομίζουν ότι δεν έχει φωνή, τον θεωρούν ευάλωτο, υπάκουο, που συμμορφώνεται με τις υποδείξεις. Σε αυτόν τον άνθρωπο δοκιμάζεται να απενεχοποιηθεί η σιδερένια φτέρνα του νόμου, να αιτιολογηθεί η ψευδεπίγραφη ρήση «ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό», ώστε να θωρακίζει το σύστημα το νομικό του οπλοστάσιο, για να δημιουργεί χίμαιρες, ότι σε ένα άνισο ταξικό σύστημα, μπορεί να υπάρχει ισονομία και ίσο δίκαιο.
Η γιαγιά Παρθένα σηκώνει ανάστημα, έχει φωνή και αποδεικνύει ότι το μπόι της είναι μεγαλύτερο από το ύψος της, παραδίδει μαθήματα αξιοπρέπειας και αντίστασης απέναντι στους ανάλγητους νόμους και τους μηχανισμούς εφαρμογής και υλοποίησής τους. Ξέρει ότι δεν έχει κάνει τίποτα, ξέρει ότι το δίκιο είναι αυτή, για αυτό δεν θέλει κανέναν δικηγόρο να την υπερασπιστεί στο δικαστήριο. Είναι έτοιμη να κουρελιάσει αυτή την αδικία και λέει ας με κλείσουν φυλακή.
Το θέμα δεν είναι ηθικό είναι πολιτικό και βαθιά ταξικό. Γιατί οι κατέχοντες πλούτου στο σύστημα αυτό ευνοούνται από τους αντεργατικούς – αντιλαϊκούς νόμους. Οι νόμοι αυτοί μεγαλώνουν τον χρόνο της απλήρωτης δουλειάς και υφαρπάζεται περισσότερη υπεραξία από τους ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής, από την κοινωνική μειοψηφία των πλουτοκρατών. Έτσι αυξάνουν συνεχώς τα κέρδη τους που είναι η μοναδική τους στόχευση.
Σε αυτή τη στρατηγική κουμπώνουν όλοι οι νόμοι του αστικού κράτους που καρατομούν συντάξεις, διαλύουν το σύστημα της ασφάλισης, ρίχνουν στο βόρβορο μισθούς, δημιουργούν στρατιές ανέργων, ιδιωτικοποιούν την υγεία, παιδεία, πρόνοια, υποβαθμίζουν το βιοτικό επίπεδο του λαού, για να διαιωνίζονται τα κέρδη των λίγων.
Αυτοί οι νόμοι βγάζουν τις γιαγιάδες και τους παππούδες στους δρόμους, για να κάνουν οτιδήποτε, για να ζήσουν αυτοί και οι οικογένειες τους. Αυτοί οι νόμοι φτωχοποιούν, εξαθλιώνουν την πλειοψηφία του λαού μας.
Είμαστε όλοι με την γιαγιά Παρθένα, στο πρόσωπο της είναι και οι δικοί μας άνθρωποι, είμαστε εμείς οι ίδιοι.
Τα εναύσματα πολλά να αντιδράσουμε τώρα, οργανωμένα, μαχητικά, ταξικά, να περάσουμε στην αντεπίθεση.
