Παρασκευή 30 Νοέμβρη 2018 – Τι… παίζει σήμερα;

Μουσική

Οι Λάκης Παπαδόπουλος, Γιάννης Γιοκαρίνης, Νίκος Ζιώγαλας και Γιάννης Μηλιώκας στη Σφίγγα

Παρασκευή 2, 9, 16, 23 και 30 Νοεμβρίου

Κάτι δυνατό τους ενώνει! Κάτι μαγικό μας χαρίζουν σε κάθε συναυλία τους! Είναι ζόρικοι, εκρηκτικοί και Rock!
Οι Λάκης Παπαδόπουλος, Γιάννης Γιοκαρίνης, Νίκος Ζιώγαλας και Γιάννης Μηλιώκας επιστρέφουν στη μουσική σκηνή Σφίγγα για πέντε μουσικές παραστάσεις, πέντε υπέροχες Παρασκευές, 2, 9, 16, 23 και 30 Νοεμβρίου!

Η ανεξάντλητη ενέργεια και η εφηβική τους διάθεση είναι μεταδοτική και προκαλούν “πανικό” σε κάθε τους εμφάνιση!

Ακαδημίας & Ζωοδόχου Πηγής (Πεζόδρομος Κιάφας 13),Αθήνα

ΣΤΑΘΕΡΟ: 211-4096149 & ΚΙΝΗΤΟ: 6987-844845

Θέατρο

Το ανατρεπτικό και βραβευμένο «CON» για 2 ακόμα παραστάσεις στο Από Κοινού Θέατρο

CON – Μια δυστοπική σάτιρα, μια μαύρη κωμωδία που παίζει με τις έννοιες του ‘κανονικού’ και του διαφορετικού…

Ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Γλύξμπουργκ προσάγεται ενώπιον του ποινικού δικαστηρίου του Βασιλείου της Κωνολάνδης, όπου το κανονικό είναι το κωνικό, έχοντας προβεί σε πλειάδα παραβάσεων νομοθεσιών του κράτους. Πρόκειται για ένα άνθρωπο που πάσχει από μια δυσμορφία του εγκεφάλου – ο εγκέφαλός του δεν είναι CON-ικός! ̶ και η οποία του προκαλεί “παράδοξες συμπεριφορές” και “πεποιθήσεις” ̶ σκέφτεται “σφαιρικώς” ̶ με αποτέλεσμα να βρίσκεται αντιμέτωπος με την εσχάτη των ποινών.

To CON , όπως αναφέρει ο Παναγιώτης Μέντης (μέλος της κριτικής επιτροπής) στο προλογικό του σημείωμα, είναι ένα κείμενο με ανατροπές, χιούμορ, τραγική ειρωνεία, τρυφερότητα, ανθρωπιά αλλά και απανθρωπιά. Αφορά την εξέλιξη της σύγχρονης κοινωνίας σε ανθρώπινα όντα γενετικά προσαρμοσμένα στην εξυπηρέτηση συγκεκριμένων αξιών, συγκεκριμένης σκέψης, συγκεκριμένων επιλογών, και προδιαγεγραμμένης συμπεριφοράς και μοντέλου ζωής, που βεβαίως εξυπηρετεί τα συμφέροντα μια άρχουσας τάξης που δεν χρειάζεται πολίτες αλλά διεκπεραιωτές προγραμμάτων. Όταν όμως ένα ανθρώπινο πλάσμα εν αγνοία του γεννιέται διαφορετικό από το κοινωνικό σύνολο, τότε αργά ή γρήγορα προκύπτει ρήξη, αφού το πλάσμα αυτό ενδέχεται με την εμφάνιση και τη συμπεριφορά του να μολύνει την άριστη λειτουργία του συστήματος…

Κείμενο: Ανθή Ζαχαριάδου και Μάριος Νικολάου

Σκηνοθεσία: Παναγιώτης Μπουγιούρης

Παίζουν: Γιώργος Καπηνιάρης, Δημήτρης Παπαδάκης, Ειρήνη Ιωάννου και Αχιλλέας Σκεύης.

Σκηνικά / Κοστούμια: Δήμητρα Χατζηγιάγκου

Παραστάσεις: 23,24,30 Νοεμβρίου & 1 Δεκεμβρίου 2018, στις 23:15.

Είσοδος: 10 € με κρασί // Διάρκεια παράστασης: 75 λεπτά

Από Κοινού Θέατρο, Ευπατριδών 4, Γκάζι / τηλ: 211 4057249

«Άνθρωποι και ποντίκια» του Τζον Στάινμπεκ στον Τεχνοχώρο Cartel

«Ο ίδιος ο άνθρωπος έχει γίνει η μεγαλύτερη μας απειλή και η μοναδική μας ελπίδα». Στη φράση αυτή συμπυκνώνεται με τον πιό εύγλωττο τρόπο η συγκλονιστική ιστορία των ηρώων του Στάινμπεκ στο «Άνθρωποι και ποντίκια». Η αγωνιώδης και συγκινητική προσπάθεια των ανθρώπων του μόχθου για επιβίωση μέσα στις πιό δυσμενείς οικονομικές συνθήκες, ο ρατσισμός, το απατηλό όνειρο για μια μικρή ιδιοκτησία, η δύναμη της φιλίας, η σημασία της ελπίδας, τα ιδανικά της αφοσίωσης, της πίστης, της αυτοδιάθεσης και της αλληλεγγύης, καθιστούν το έργο επίκαιρο και διαχρονικό, ενώ επιτρέπουν μια σύγχρονη ανάγνωση και σκηνοθετική προσέγγιση που υπογράφει ο Βασίλης Μπισμπίκης. Μια μάντρα ανακύκλωσης, στην περιοχή του Βοτανικού δίπλα από τα hot spot των μεταναστών και προσφύγων, γίνεται ο χώρος μέσα στον οποίο οι ήρωες δουλεύουν σκληρά, συγκρούονται, παλεύουν, απογοητεύονται αλλά ταυτόχρονια ονειρεύονται και ελπίζουν.

Οι χαρακτήρες του έργου αναγκαστικά σκληροί για να επιβιώσουν, ζουν σε ένα βρώμικο, αηδιαστικό κόσμο, η γλώσσα τους χυδαία πολλές φορές, οι σκηνές με σεξουαλικές στιγμές, αλλά και η κριτική που γίνεται για το κοινωνικό συστημα, δεν έχουν τίποτε άσεμνο, ή διαφορετικό από τους συνήθεις διαλόγους μιας σκληρής πραγματικότητας. Με λίγα λόγια ο Στάινμπεκ αναφέρεται με απόλυτο ρεαλισμό για ό,τι συμβαίνει την συγκεκριμένη χρονική στιγμή, ενώ οι «βρώμικες» λεπτομέρειες είναι μέρος της μεγέθυνσης του Στάινμπεκ προς όφελος της Τραγωδίας, με στόχο τον «εκδημοκρατισμό» του τραγικού αυτού κόσμου. Από το 1937 που εκδόθηκε, ως νουβέλα, έχει παρουσιαστεί πολλές φορές στο θέατρο, έχει διασκευαστεί για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, και θεωρείται από τα αναμφισβήτητα αριστουργήματα της αμερικανικής λογοτεχνίας του 20ού αιώνα. Παρότι όπως ο ίδιος είχε πει ότι το έργο είναι έτσι γραμμένο που εύκολα μπορεί να παρουσιαστεί στο θέατρο, ο Στάινμπεκ κατέθεσε και την δική του σκηνική μεταφορά, στην οποία στηρίχθηκε η μετάφραση – ελεύθερη απόδοση από την Σοφία Αδαμίδου για την παράσταση του Τεχνοχώρου Cartel.

Ο Τζον Στάινμπε θεωρώντας ότι ο ρόλος του συγγραφέα: «…είναι επιφορτισμένος με το καθήκον να αποκαλύπτει τα τρωτά σημεία και τα σφάλματα μας, να φέρει στο φως τα σκοτεινά και επικίνδυνα όνειρα μας, με σκοπό να βελτιώσει τη ζωή μας» σωστά χαρακηρίζεται εκπρόσωπος του νατουραλισμού και της κοινωνικής πεζογραφίας στη χώρα του. Παρά το γεγονός ότι καταγόταν από σχετικά εύπορη οικογένεια, ο Αμερικάνος συγγραφέας, κάτοχος του Νόμπελ Λογοτεχνίας, ασχολήθηκε με τις ζωές των εργατών. Οι ήρωες του είναι απόκληροι, φτωχοί αγρότες και μετανάστες που καλλιεργούν τη γη και ελπίζουν για ένα καλύτερο αύριο.
Στο «Ανθρωποι και ποντίκια», απεικονίζονται οι συνθήκες ζωής των άπορων εργατών στην αμερικανική ύπαιθρο, ενώ στο προσκήνιο τοποθετούνται η συγκινητική, βαθιά τραγική φιλία δυο φαινομενικά αντίθετων χαρακτήρων, του οξύνους Τζωρτζ και του Λένι, που πάσχει από κάποιου τύπου νοητική ασθένεια, εξαιτίας της οποίας συμπεριφέρεται με την αγαθοσύνη ενός παιδιού.

Καταφέρνοντας να βρουν δουλειά σε κάποιο αγρόκτημα, οι δυο ήρωες δοκιμάζονται πλέον σε συσχετισμό με τους άλλους εργάτες και το γιο του αφεντικού, που αποτελούν στερεότυπους χαρακτήρες, αλλά είναι αριστουργηματικά δομημένοι σε ένα πλαίσιο άκρατου ρεαλισμού. Ο Κρουκς, μοναδικός μαύρος μέσα σε λευκούς, θύμα της απομόνωσης και του βίαιου ρατσισμού, ο γέρος Κάντι που ονειρεύεται μια δική του γωνιά σε ένα ήσυχο αγρόκτημα για να μην έχει την τύχη που έχουν τα γέρικα σκυλιά, όταν πάψει να είναι χρήσιμος, ο σοβαρός Σλιμ, ο συμπλεγματικός και οξύθυμος γιος του αφεντικού, Κέρλι, η γυναίκα του Κέρλι, μοναχική, χειριστική, εντέλει επικίνδυνη, που επιζητά την προσοχή όλων αναζητώντας κάποιον για να του μιλάει, πλαισιώνουν τους δυο πρωταγωνιστές, επιτρέποντας μέσω της αλληλεπίδρασης την κατάδειξη του τρόπου ζωής, των αγωνιών, των ονείρων και των αντιλήψεων των σύγχρονων του συγγραφέα απλών ανθρώπων. Πάνω απ’ όλα όμως ο Λένι και ο Τζορτζ έχουν ένα απλό όνειρο. Κι όμως το απλό είναι και το πιό δύσκολο. Ο Τζώρτζ ξέρει τις δυσκολίες. Ο Λένι όχι. Η αγαθότητα του Λένι παρασύρει και τον Τζωρτζ στην ελπίδα. Θα βρουν και συμμάχους στο όνειρο (Κάντι και Κρουκς). Το όνειρό τους δεν διαφέρει πολύ από το όνειρο των περισσότερων ανθρώπων. Να μπορούμε να ζήσουμε στον παράδεισό μας, ο οποίος είναι μια έκταση γης που να μας προσφέρει του καρπούς της. Ομως η τύχη δεν θα είναι με το μέρος τους. Οσα θα επακολουθήσουν θα διαψεύσουν το όνειρο για μια άλλη ζωή.

Τους ρόλους ερμηνεύουν: Βασίλης Μπισμπίκης, Δημήτρης Δρόσος, Νικολέτα Κοτσαηλίδου, Στέλιος Τυριακίδης, Μάνος Καζαμίας, Γιώργος Σιδέρης, Γιανμάζ Ερντάλ, Θάνος Περιστέρης, Αγγέλα Πατσέλη.

* Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού.

Συντελεστές:

Μετάφραση- Ελεύθερη απόδοση: Σοφία Αδαμίδου

Δραματουργική επεξεργασία – Σκηνοθεσία: Βασίλης Μπισμπίκης

Σκηνικά-Κοστούμια: Αλεξία Θεοδωράκη

Φωτισμοί: Λάμπρος Παπούλιας

Κινησιολογία: Αγγέλα Πατσέλη

Βοηθός Σκηνοθέτη: Στεφανία Βλάχου

Φωτογραφίες: Γιώργος Καπλανίδης

Αφίσα: Παναγιώτης Μητσομπόνος

Υπεύθυνη Παραγωγής: Φαίη Τζήμα

Τεχνική Υποστήριξη: Δημήτρης Κουτάς, Δημήτρης Σαρρής

Κατασκευή Σκηνικού: Ομάδα Cartel

Ηθοποιοί: Βασίλης Μπισμπίκης, Δημήτρης Δρόσος, Νικολέτα Κοτσαηλίδου, Στέλιος Τυριακίδης, Μάνος Καζαμίας, Γιώργος Σιδέρης, Γιανμάζ Ερντάλ, Θάνος Περιστέρης, Αγγέλα Πατσέλη.

Παραστάσεις:

Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή στις 9:15 μμ

Διάρκεια: 120΄ με διάλειμμα

Τιμές εισιτηρίων:

12 ευρώ γενική είσοδος, 10 ευρώ μειωμένο, 5 ευρώ για ανέργους.

Προπώληση: www.viva.gr

• Το πρόγραμμα παραστάσεων του «Αρη» της Σοφίας Αδαμίδου, σε σκηνοθεσία Βασίλη Μπισμπίκη, με τον Τάσο Σωτηράκη από τις 24 Νοέμβρη διαμορφώνεται ως εξής: Σάββατο, Κυριακή και Τετάρτη στις 7 μμ.

Τόπος: Τεχνοχώρος Cartel (Μικέλη 4 & Αγ. Άννης Βοτανικός -Στάση μετρό Ελαιώνας- τηλ. 693989 8258) Facebook page: https://www.facebook.com/CartelTexnoxoros

Website: http://www.carteltexnoxoros.com

***

Το ανατρεπτικό και βραβευμένο «CON» για 4 μοναδικές παραστάσεις στο Από Κοινού Θέατρο

Το ανατρεπτικό έργο CON που κέρδισε το βραβείο της κριτικής επιτροπής στο 1ο Διαγωνιστικό Φεστιβάλ ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΑΝΑΛΟΓΙΟ ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ 2018, κάνει πρεμιέρα την Παρασκευή 23 Νοεμβρίου στις 23:15.

Πριν την πρεμιέρα της παράστασης, στις 22:45 θα πραγματοποιηθεί στο φουαγιέ του θεάτρου Από Κοινού, βιβλιοπαρουσίαση του CON, από τις εκδόσεις Όστρια.

CON – Μια δυστοπική σάτιρα, μια μαύρη κωμωδία που παίζει με τις έννοιες του ‘κανονικού’ και του διαφορετικού…

Ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Γλύξμπουργκ προσάγεται ενώπιον του ποινικού δικαστηρίου του Βασιλείου της Κωνολάνδης, όπου το κανονικό είναι το κωνικό, έχοντας προβεί σε πλειάδα παραβάσεων νομοθεσιών του κράτους. Πρόκειται για ένα άνθρωπο που πάσχει από μια δυσμορφία του εγκεφάλου – ο εγκέφαλός του δεν είναι CON-ικός! ̶ και η οποία του προκαλεί “παράδοξες συμπεριφορές” και “πεποιθήσεις” ̶ σκέφτεται “σφαιρικώς” ̶ με αποτέλεσμα να βρίσκεται αντιμέτωπος με την εσχάτη των ποινών.

To CON , όπως αναφέρει ο Παναγιώτης Μέντης (μέλος της κριτικής επιτροπής) στο προλογικό του σημείωμα, είναι ένα κείμενο με ανατροπές, χιούμορ, τραγική ειρωνεία, τρυφερότητα, ανθρωπιά αλλά και απανθρωπιά. Αφορά την εξέλιξη της σύγχρονης κοινωνίας σε ανθρώπινα όντα γενετικά προσαρμοσμένα στην εξυπηρέτηση συγκεκριμένων αξιών, συγκεκριμένης σκέψης, συγκεκριμένων επιλογών, και προδιαγεγραμμένης συμπεριφοράς και μοντέλου ζωής, που βεβαίως εξυπηρετεί τα συμφέροντα μια άρχουσας τάξης που δεν χρειάζεται πολίτες αλλά διεκπεραιωτές προγραμμάτων. Όταν όμως ένα ανθρώπινο πλάσμα εν αγνοία του γεννιέται διαφορετικό από το κοινωνικό σύνολο, τότε αργά ή γρήγορα προκύπτει ρήξη, αφού το πλάσμα αυτό ενδέχεται με την εμφάνιση και τη συμπεριφορά του να μολύνει την άριστη λειτουργία του συστήματος…

Κείμενο: Ανθή Ζαχαριάδου και Μάριος Νικολάου

Σκηνοθεσία: Παναγιώτης Μπουγιούρης

Παίζουν: Γιώργος Καπηνιάρης, Δημήτρης Παπαδάκης, Ειρήνη Ιωάννου και Αχιλλέας Σκεύης.

Σκηνικά / Κοστούμια: Δήμητρα Χατζηγιάγκου

Παραστάσεις: 23,24,30 Νοεμβρίου & 1 Δεκεμβρίου 2018, στις 23:15.

Είσοδος: 10 € με κρασί // Διάρκεια παράστασης: 75 λεπτά

Από Κοινού Θέατρο, Ευπατριδών 4, Γκάζι / τηλ: 211 4057249

***

Τα ανανεωμένα «Σκουπίδια» του Γ. Ξανθούλη στο Από Κοινού Θέατρο

«Τα σκουπίδια» του Γιάννη Ξανθούλη ξεπηδούν μέσα από τους κάδους της σκηνής του  Από Κοινού, ανανεωμένα για τη χειμερινή θεατρική σεζόν 2018-2019 και κάνουν πρεμιέρα την Παρασκευή 9 Νοέμβρη.

Το εμβληματικό αυτό έργο του Γιάννη Ξανθούλη είναι μια πικρή σάτιρα για μια πραγματικότητα επίκαιρη ακόμα. Σκουπίδια είναι τα όνειρα κάποιων ανθρώπων που ζωντανεύουν για να καυτηριάσουν όσα συμβαίνουν στις ζωές μας χωρίς δική μας υπαιτιότητα.

‘Ένα έργο σπονδυλωτής απελπισίας με γελαστικό έρεισμα. Παροπλισμένες φιγούρες και αισθήματα που έρχονται στην επιφάνεια με την επίφαση μιας γιορτής εκατό χρόνια μετά τον παρόντα χρόνο. Αυτό ήταν το σκεπτικό – αφορμή για να παρελάσουν τα πρόσωπα των σκουπιδιών με τα τραγελαφικά αφηγήματά τους’ (Γιάννης Ξανθούλης)

Σ’ αυτή, λοιπόν, την τρελή φουτουριστική γιορτή ζωντανεύουν τα «σκουπίδια-όνειρα» που μας προετοιμάζουν για όσους ‘γνώριμους’ θα συναντήσουμε επί σκηνής:

Τον μικροκλέφτη Οδυσσέα που μπαινοβγαίνει στις φυλακές, ενώ οι πάσης φύσεως Μεγάλοι Αρχικλέφτες μένουν ατιμώρητοι,

την αποκλειστική νοσοκόμα Σάντα Ζουμπουλιά την Απαλλάχτρια που ‘λυτρώνει’ τους ασθενείς της βαριά άρρωστης Ελλάδας,

τη μάνα-φάντασμα που στοιχειώνει τα όνειρα του γιού της θυρωρού στην οδό Σκουφά, στην πρωτεύουσα τω σκουπιδιών,

τον βιοπαλαιστή Στέλλιο Μανίτσα που δε σταματάει να δουλεύει ακόμα και στον ύπνο του, σε μία Ελλάδα πρωινή, μία βραδινή και μία του ονείρου,

τους υπερήλικες συνταξιούχους που αποφασίζουν να ενώσουν τις μισές τους συντάξεις μ’ ένα γάμο,

και τη μάνα φρικιό, Βασιλική Μετατρούλου, που βρίσκει τον πραγματικό της εαυτό προσφέροντας τις υπηρεσίες της καρδιάς της σ’ αυτούς που οι ‘χρηστοί πολίτες’ αποκαλούν περιθώριο.

Συντελεστές παράστασης

Σκηνοθεσία: Κοραής Δαμάτης

Μουσική: Φίλιππος Παχνιστής

Χορογραφίες: Άκης Σιδέρης

Σκηνικά-Κοστούμια: Κοραής Δαμάτης

Διδασκαλία τραγουδιών: Νένη Ζάππα

Φωτογραφίες: Δημήτρης Λυκουρέζος

Αφίσα: Ελένη Κανιώτη

Παίζουν οι:

Ελένη Γερασιμίδου

Αντώνης Ξένος

Άκης Σιδέρης

Αγγελική Ξένου

Φωνή πόντικα: Νικολέτα Βλαβιανού

Έναρξη παραστάσεων: Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2018

Διάρκεια παράστασης: 105 λεπτά

Παραστάσεις: Παρασκευή-Σάββατο στις 21:00 & Κυριακή στις 20:00

Εισιτήρια: 12 € κανονικό, 10€ (φοιτητές, άνεργοι, ΑμΕΑ, 65+)

Από Κοινού Θέατρο

Ευπατριδών 4, Γκάζι

(μετρό Κεραμεικός)

Τηλ. 211 4057249

[email protected]

Χορηγός Επικοινωνίας: Κατιούσα

***

«Μasterclass»: Η Μαρία Ναυπλιώτου ενσαρκώνει την Μαρία Κάλλας στο «Μικρό Χορν»

Το Masterclass γράφτηκε και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1995, με πρωταγωνίστρια τη Ζόι Κάλντγουελ, αρχικά στη Φιλαδέλφεια και μετά στο Μπρόντγουει γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία – Βραβείο Tony, Βραβείο Drama Desk – και διαγράφοντας έκτοτε μια μακρά τροχιά σκηνικών ερμηνειών του σε ολόκληρο τον κόσμο. Ανάμεσα στις πρωταγωνίστριες που έλαμψαν στον κεντρικό ρόλο, ενσαρκώνοντας τη μεγάλη ελληνίδα ντίβα, η Φαίη Ντάναγουέι, αλλά και η Φαννύ Αρντάν στο Παρίσι σκηνοθετημένη από τον Ρομάν Πολάνσκι.

Στην Ελλάδα, το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε το 1997-1998 σε σκηνοθεσία του Μιχάλη Κακογιάννη και μετάφραση του Μάριου Πλωρίτη, με την Κάτια Δανδουλάκη στον ρόλο της Κάλλας. Με ραγισμένη φωνή και καρδιά, η Μαρία Κάλλας στα χρόνια του ’70, λίγο μετά το γάμο του άλλοτε πολυαγαπημένου της Ωνάση με τη Τζάκι Κέννεντι και την δική της εμβληματική εμφάνιση στην άτυχη, ωστόσο, εμπορικά κινηματογραφική “Μήδεια” του τραγικού Παζολίνι, που η ίδια τον ερωτεύτηκε απελπισμένα, η μεγάλη αοιδός αποφασίζει να δώσει αυτά τα μαθήματα φωνητικής σε νέους τραγουδιστές. Κινήσεις απόγνωσης λίγο πριν την καταβάλει η κατάθλιψη και τη θερίσει πρόωρα ο θάνατος, πριν καν κλείσει τα πενηντατέσσερα χρόνια της. Τα μαθήματα αυτά μαγνητοσκοπούνται και οι φωτογραφίες της ίδιας, με παντελόνια και γυαλιά να διδάσκει, κάνουν τον γύρο του κόσμου. Πάνω σε αυτό το υλικό ο Terrence McNally δημιουργεί έναν συναρπαστικό διάλογο της Κάλλας με τους σπουδαστές και τον εαυτό της, αυτοβιογραφικό, αποκαλυπτικό για τα μυστικά της τέχνης της, ειρωνικό και γεμάτο χιούμορ, πικρό για έναν καινούργιο κόσμο που ανατέλλει και που δεν της ταιριάζει.

Αυστηρή κι ανθρώπινη, σκληρή κι ευάλωτη, περήφανη κι απλή, αναπολεί, εξοργίζεται, κραυγάζει, γελάει σαρκαστικά, συντρίβεται, ειρωνεύεται, γίνεται κωμική, κλείνεται στον εαυτό της ή ανοίγει τόσο διάπλατα τα χαρτιά της που προκαλεί φόβο. Η μεταιχμιακή στιγμή ενός ιερού τέρατος, πριν γκρεμιστεί σε ένα ύστατο άλμα αυτοκαταστροφής. Όλο το έργο γεμάτο από τη μουσική του Βέρντι, του Πουτσίνι, του Μπελίνι, καθώς παρελαύνουν πρόσωπα μύθοι της όπερας όπως ο Βισκόντι, πρόσωπα σεβαστά της ζωής της όπως η Ελβίρα Ντε Ιντάλγκο, πρόσωπα χρήσιμα για την καριέρα της αλλά και καταπιεστικά για τη φύση της όπως ο Μενεγκίνι, πρόσωπα εφιάλτες του βίου της όπως η μητέρα και η αδελφή της, πρόσωπα αγάπης-μίσους όπως ο Αριστοτέλης Ωνάσης…. Τα δύσκολα χρόνια της Κατοχής στην Ελλάδα, το άσχημο σουλούπι της, η φυγή της στην Ευρώπη, η μεταμόρφωση, η άνοδος, το απεγνωσμένο σφίξιμο των δοντιών, η εκδίκηση, η ερημιά μιας καλλιτεχνικής ιδιοφυίας που κατά βάθος δεν ήταν παρά μια έντιμη και ειλικρινής Γυναίκα.

Το έργο, στη σημερινή εποχή, εποχή κατάρρευσης κάθε ποιότητας κι αξίας στο όνομα της δημοσιότητας και της διασημότητας, εποχή αποδόμησης της ομορφιάς και της αληθινής τέχνης, εποχή σκύλευσης κάθε μύθου και ιδανικού, έρχεται στη σκηνή του “Μικρού Χορν” να ζωντανέψει και πάλι τον μύθο της συγκλονιστικής ελληνίδας που υπήρξε η μεγαλύτερη Φωνή του εικοστού αιώνα και που την έλεγαν Μαρία. Με μια άλλη Μαρία στον κεντρικό ρόλο, την επιβλητική κι αισθαντική Μαρία Ναυπλιώτου, που θα ενσαρκώσει, και η ίδια στην ακμή και την ωριμότητά της, τη μεγάλη ντίβα, μέσα στο σύγχρονο υποκριτικό πνεύμα, σ’ ένα διάλογο γενεών με το αρχέτυπο πρότυπο της μεγάλης καλλιτέχνιδας.

Η νέα μετάφραση του έργου είναι του ποιητή Στρατή Πασχάλη, που θέλησε να μείνει πιστός τόσο στο ύφος όσο και στο γράμμα του πρωτότυπου κειμένου, διασώζοντας το νεύρο, την ενέργεια, το καυστικό χιούμορ και το πάθος του.

Τη σκηνοθεσία του “Masterclass” υπογράφει ο καταξιωμένος ηθοποιός και σκηνοθέτης της νεώτερης γενιάς Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος. ​

MASTER CLASS του TERRENCE MCNALLY Θέατρο Μικρό Χορν από 9 Νοεμβρίου

Διάρκεια παράστασης: 2 ώρες με το διάλειμμα.

ΚΕΙΜΕΝΟ: Στρατής Πασχάλης

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος

ΦΩΤΙΣΜΟΙ: Νίκος Βλασσόπουλος ​

ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Πέτρος Μπούρας

ΠΑΙΖΟΥΝ: Μαρία Κάλλας: Μαρία Ναυπλιώτου
Σοπράνο Α’ (Διπλή διανομή): Βάσια Ζαχαροπούλου / Εύα Γαλογαύρου
Σοπράνο Β’ (Διπλή διανομή): Λητώ Μεσσήνη / Δάφνη Δαυίδ
Τενόρος: Νικόλας Μαραζιώτης Πιανίστας (Διπλή διανομή): Πέτρος Μπούρας / Αλέξανδρος Αβδελιώδης Φροντιστής: Βαγγέλης Δαούσης ​​

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ / ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ: 211 800 51 41

***

«Εγώ, ο Μάρκος Βαμβακάρης»
Για δεύτερη χρονιά, ο Θανάσης Παπαγεωργίου ανεβαίνει στη σκηνή του Θεάτρου Στοά, ερμηνεύοντας την θρυλική και πολυαγαπημένη μορφή του ρεμπέτικου τραγουδιού, τον Μάρκο Βαμβακάρη.

Η Νάνσυ Τουμπακάρη συνέθεσε έναν τρυφερό μονόλογο με τίτλο «Εγώ, ο Μάρκος Βαμβακάρης», που βασίζεται στην αυτοβιογραφία του Μάρκου όπως τη διηγήθηκε στην Αγγελική Βέλλου – Κάιλ το 1969, τρία χρόνια πριν πεθάνει.

Ηθοποιός και συνθέτης «συναντιούνται» στη σκηνή, σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση κι ένα ταξίδι στις δύσκολες εποχές που έζησε και βίωσε ο Μάρκος Βαμβακάρης.

«Με αφορμή τη γνωριμία μας με την ίδια τη βασανισμένη ζωή του Μάρκου, του μεγαλύτερου ίσως συνθέτη του ρεμπέτικου τραγουδιού, που αποζητά, μέσα από την απαρίθμηση των “εγκλημάτων” του, να συγχωρεθεί από τον κόσμο, παρακολουθούμε την δυσκολότερη πορεία της σύγχρονης Ελλάδας, από το 1912 και την καταστροφή του 1922, μέχρι τη δικτατορία του 1967. Αλλά ταυτόχρονα, αντιλαμβανόμαστε την εξέλιξη και τη μετεξέλιξη της σύγχρονης ελληνικής λαϊκής μουσικής, με τις βαθιές επιδράσεις που υπέστη από τη μουσική των προσφύγων που ήρθαν από τη Μικρά Ασία το 1922», σημειώνει ο Θανάσης Παπαγεωργίου.

Κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21.00 και την Κυριακή στις 19.00. Διάρκεια 95′

Θέατρο Στοά – Μπισκίνη 55, Ζωγράφου

Τηλ.. κρατήσεων 210 7702830

***

«Οδός Αβύσσου αριθμός 0» του Μενέλαου Λουντέμη, στο θέατρο «Όλβιο»

Η παράσταση «Οδός Αβύσσου αριθμός 0» του Μενέλαου Λουντέμη, σε σκηνοθεσία Ρουμπίνης Μοσχοχωρίτη, συνεχίζει το δεύτερο κύκλο της στο θέατρο «Όλβιο» από τις 12 Οκτώβρη.

Η «Οδός Αβύσσου, αριθμός 0» του Μενέλαου Λουντέμη, του συγγραφέα που χαρακτηρίστηκε ο Μάξιμ Γκόργκι της Ελλάδας, διασκευάστηκε για το θέατρο από την Σοφία Αδαμίδου και παρουσιάστηκε πέρσι με μεγάλη επιτυχία σε σκηνοθεσία Ρουμπίνης Μοσχοχωρίτη. Μια παράσταση που αγκαλιάστηκε από κοινό και κριτικούς, συνεχίζει την πορεία και φέτος, που συμπληρώνονται 42 χρόνια από το θάνατό του Μενέλαου Λουντέμη (22/1/1977) και 72 χρόνια από τη λειτουργία της Μακρονήσου ως στρατοπέδου συγκέντρωσης «εθνικής αναμόρφωσης».

Οι κάτοικοι της οδού Αβύσσου σαν σύγχρονες Αντιγόνες παίρνουν το δρόμο το δύσκολο, το δρόμο της αρετής και της δικαιοσύνης και ας γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτός ο δρόμος είναι που τους οδηγεί στο βωμό που έχουν φτιάξει για αυτούς οι σύγχρονοι Κρέοντες.

«Η φρίκη της Μακρονήσου» -όπως ο ίδιος ο Λουντέμης γράφει- «δεν χωράει σε βιβλία. Διαβάζεται μόνο μες στα μάτια των τρελών της. Μόνο τ’ αυτιά του Λαυρίου πρόφτασαν ν’ αρπάξουν κάτι ξεφτίδια απ’ τις φωνές… Στην αρχή, γιατί αργότερα ράγισαν κι αυτά και δεν άκουαν πια τίποτα. Κι έτσι απόμειναν μόνο οι σκύλοι -με το προφητικό τους ένστικτο- να σκορπούν απ’ τους καρβουνοσωρούς τις οιμωγές τους, σαν μαύρους οιωνούς που έβγαιναν απ’ τα σπλάχνα του προαιώνιου ζώου… Απ’ το Λαύριο οι δήμιοι φαίνονταν μικροί… Και ήταν για να σαστίζεις πως τόσο μικροί δήμιοι κάνανε τόσο μεγάλα εγκλήματα. Μα το έγκλημα ποτέ δεν μετριέται με τον πήχη. Γιατί ποτέ δεν έχει το ανάστημα του κακούργου. Πάντα είναι μεγαλύτερό του. Γιατί ένας πραγματικός κακούργος ποτέ δεν κάνει μόνο ένα έγκλημα. Πόσο μάλλον στη Μακρόνησο όπου είχε καταργηθεί η τιμωρία. Γιατί κι αυτό έγινε στη Μακρόνησο. Χωρίσανε το έγκλημα απ’ τον κολασμό και αντιστρέψανε τους όρους. Ρίξανε τον κολασμό στα θύματα και τον έπαινο στους κακούργους. Έτσι τους βοήθησαν να κάνουν το έγκλημα ψυχαγωγία και πρωινή γυμναστική. Όταν ένας άνθρωπος συνηθίζει να διασκεδάζει με το αίμα που τρέχει, με τίποτα πια στο εξής δεν μπορεί να διασκεδάσει…».

Το έργο του Λουντέμη αποτελεί αναμφισβήτητα ραψωδία αναστάσιμη των ανθρώπων που αγωνίζονται για ν’ αλλάξει ο κόσμος. Η «πένα» του έχει αμεσότητα, λυρισμό, δύναμη και ρεαλισμό. Όπως ο ίδιος υποστήριζε, δεν τον ενδιέφερε η Τέχνη για την τέχνη, αλλά η καταγραφή της πραγματικότητας και η κατάδειξη της κοινωνικής ανισότητας. «Βάλε μια δύση κι ένα βαρκάκι να λιώνει μέσα. Ομορφιά! Μα, αν δεν υπάρχει μάτι να το δει, είναι ομορφιά;».

Συντελεστές
Θεατρική διασκευή: Σοφία Αδαμίδου

Σκηνοθεσία: Ρουμπίνη Μοσχοχωρίτη

Μουσική – κιθάρα: Νότης Μαυρουδής

Σκηνικά: Ντέιβιντ Νεγρίν

Σχεδιασμός φωτισμού: Αλέξανδρος Αλεξάνδρου

Κοστούμια: Μαρία Παπαδοπούλου

SoundDesign: Μανώλης Μανουσάκης

Κίνηση: Στέφανι Τσάκωνα

Βοηθός σκηνοθέτη: Καλλιόπη Καραμάνη

Σκηνοθεσία Video: Γιώργος Κορδέλλας

Videoartcinematography: Δημήτρης Ζόγκας, Παναγιώτης Ανδρεαδάκης

Φωτογραφία: Γιάννης Πρίφτης

Βοηθός σκηνογράφου: Νάσια Πλέτση

Παραγωγή: ΦΩΣart

Τους ρόλους ερμηνεύουν με σειρά εμφάνισης: Χάρης Μαυρουδής, Δημήτρης Μαύρος, Χριστόδουλος Στυλιανού, Νότης Παρασκευόπουλος, Στέλιος Γεράνης.

Τη φωνή του «δανείζει» ο Βασίλης Μπισμπίκης.

Διάρκεια παράστασης: 100 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)

Παρασκευή 21:00 // Σάββατο 19:00 // Κυριακή στις 18:00

Εισιτήρια: Γενική είσοδος στο ταμείο: 15€

Μειωμένο:10€ // Προπώληση: Από 10 €

Προπώληση στο viva.gr και …επίσης και στα φυσικά σημεία πώλησης της Viva (μετά από τηλεφώνημα στο 11876) EKO, PUBLIC, βιβλιοπωλεία Ευριπίδης, Seven Spots, ΙΑΝΟΣ, Reload και Media Markt.

Θέατρο OLVIO

Ιερά Οδός 67 & Φαλαισίου 7, Βοτανικός, 118 55

– Τηλ: (+30) 210 3414118, σε περίπτωση ανάγκης καλέστε 6973247721

– Ωρες κράτησης εισιτηρίων: 17:00 – 21:00

– e-mail: [email protected]

***

«Γυναίκες του Παπαδιαμάντη» στο Θέατρο ΧΩΡΑ

«Το Τίμημα», του Άρθουρ Μίλλερ, στο Θέατρο Ιλίσια
Το αριστουργηματικό έργο του Άρθουρ Μίλλερ «Το Τίμημα», από τα γνωστότερα έργα του, με αυτοβιογραφικά στοιχεία, γραμμένο το 1967 και πολυανεβασμένο σε θεατρικές σκηνές παγκοσμίως, ήταν από τα αγαπημένα έργα του Άρθουρ Μίλλερ, καθώς είναι και το μόνο έργο που αποφάσισε να σκηνοθετήσει. Σκιαγραφεί τους χαρακτήρες του περίτεχνα να προσπαθούν να ισορροπήσουν και να αναμετρηθούν με τον εαυτό τους, σε ένα κόσμο χωρίς δικαιοσύνη, όπου το παρελθόν καθορίζει το παρόν σε μια πραγματικότητα χωρίς λογική.

Ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος ανεβαίνει στη θεατρική σκηνή του Ιλίσια για να ερμηνεύσει τον Ρωσοεβραίο παλαιοπώλη Gregory Solomon, την πηγή του κωμικού στο έργο, τον ρόλο που κινεί τα νήματα της δράσης. Ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης και ο Χρήστος Σαπουντζής  ενσαρκώνουν τα δύο αδέλφια που συναντιούνται μετά από πολλά χρόνια για να αντιμετωπίσουν το παρελθόν τους. Μαζί τους η Ρένια Λουιζίδου στο ρόλο της γυναίκας, η οποία διεκδικεί τη ζωή της που τόσα χρόνια βρίσκεται σε αναμονή.

Οι ήρωες του έργου εκπρόσωποι μιας κοινωνίας που κάποτε φαινόταν να αλλάζει, ώστε να ισορροπήσει ανάμεσα στην ευαισθησία και τη δύναμη, το δίκαιο και την ανάγκη… Μιας κοινωνίας που τελικά δεν έχει αλλάξει και τόσο, αλλά πρέπει να συνεχίσει να πιστεύει στη δύναμη της αλλαγής γιατί αλλιώς έχει πεθάνει…

Διάρκεια: 120 λεπτά // Μέρες & ώρες παραστάσεων: Τετάρτη στις 19:00 // Πέμπτη στις 21:00 // Παρασκευή στις 21:00 // Σάββατο στις 21:00 // Κυριακή στις 19:00

Θέατρο Ιλίσια, Παπαδιαμαντοπούλου 4 & Βασιλίσσης Σοφίας, τηλ. 210 7210045

***

“Μαγιακόφσκι” – Aπό τη νεαρή ηλικία μέχρι τη δραματική στιγμή της αυτοκτονίας του

Λίγα λόγια για την παράσταση 
Η παράσταση αφηγείται τη συναρπαστική ζωή του μεγάλου Ρώσου ποιητή Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι, από τη νεαρή ηλικία μέχρι τη δραματική στιγμή της αυτοκτονίας του. Μέσα από το πλούσιο καλλιτεχνικό του έργο: Ποίηση – κείμενα για την τέχνη – επιστολές – άρθρα – ομιλίες – σελίδες ημερολογίου – ζωντανεύει ο ποιητής και η εποχή του. Η καλλιτεχνική πρωτοπορία, οι μεγάλες στιγμές της ποίησής του, παθιασμένοι έρωτες και απογοητεύσεις, οι στιγμές της Οκτωβριανής Επανάστασης, οι συγκρούσεις, ο παράφορος χαρακτήρας του, η απομόνωση του, το τραγικό φινάλε.
Όλα τα παραπάνω, σε ένα θεατροποιημένο οδοιπορικό, που δίνει το στίγμα μιας επαναστατικής – καλλιτεχνικής στάσης ζωής, σε μια κορυφαία ιστορική στιγμή της ανθρωπότητας.

Λίγα λόγια από το σκηνοθέτη:

“Ο Μαγιακόφσκι είναι ένας από τους μεγαλύτερους ποιητές του 20ου αιώνα. Έχει γράψει συγκλονιστικούς στίχους, που χαράζονται στο μυαλό ανεξίτηλα. Οι σκέψεις του, οι απόψεις του, τα κείμενά του, είναι επίκαιρα μέχρι και σήμερα.

Η παράστασή μας δίνει, εκτός των άλλων, την ευκαιρία στο κοινό να έρθει σε επαφή με το σπουδαίο έργο του ποιητή, με έναν τρόπο ζωντανό, θεατρικό, κατανοητό για όλους.

Η ζωή του Μαγιακόφσκι, ενός παράφορου επαναστάτη, παθιασμένου με τη ζωή και τον έρωτα, είναι μια πρόκληση και μια ευκαιρία για μια απολαυστική και πλούσια σε πληροφορίες, θεατρική παράσταση.

Παρουσιάζοντας τη ζωή του, τη σκέψη του και την εκπληκτική του ποίηση, ερχόμαστε σε επαφή με μιαν άλλη εποχή, σταθμό στην παγκόσμια ιστορία της ανθρωπότητας. Μια εποχή με οράματα και ιδανικά, όπου οι άνθρωποι αφιέρωναν όλη τη ζωτική ορμή τους στον αγώνα για ένα καλύτερο μέλλον. Ελπίζουμε οι στίχοι του Μαγιακόφσκι να μας συγκινήσουν, να μας ζεστάνουν, να μας εμπνεύσουν και να ρίξουν φως στην ασπρόμαυρη εποχή μας.”

Κώστας Νταλιάνης

Πρεμιέρα 26 Οκτωβρίου 2018
Είδος: θεατρικός μονόλογος
Μεταφράσεις:, Μήτσος Αλεξανδρόπουλος, Άρης Αλεξάνδρου, Γιάννης Ρίτσος, Γιώργης Σαραντής, Κώστας Νταλιάνης, Εβίτα Παπασπύρου
Ερμηνεύει: Εβίτα Παπασπύρου
Σκηνοθεσία: Κώστας Νταλιάνης
Δραματουργική επεξεργασία: Κώστας Νταλιάνης
Κείμενο παράστασης: Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι
Σκηνικά-Κοστούμια: Μοντέρνοι Καιροί
Μουσική: Ντμίτρι Σοστακόβιτς
Σχεδιασμός φωτισμών: Κώστας Νταλιάνης
Βοηθοί σκηνοθέτη: Στέφανος Τσιμπουρλάς, Γιάννης Πετρίδης
Διδασκαλία ρωσικών: Μαρία Μάργαρη
Φωτογραφίες: Κατερίνα Αρβανίτη
Γραφίστας: Πάνος Κυρόγλου
Video: Κωνσταντίνος Ξενάκης
Παραγωγή: Μοντέρνοι Καιροί
Επικοινωνία: Άντζυ Νομικού
Παραστάσεις : Κάθε Παρασκευή στις 9 μ.μ. στο θέατρο “Βαφείο”, Ευρυμέδοντος 4, Κεραμεικός
Έναρξη : 26 Οκτωβρίου 2018
Λήξη: 25 Ιανουαρίου 2019
Προπώληση εισιτηρίων www.viva.gr εισιτήρια στα 7 ευρώ

Κινηματογράφος

«Τσε Γκεβάρα: …Ο άνθρωπος πίσω απ’ την εικόνα»

Η Κινηματογραφική Λέσχη Καισαριανής «Σκοπευτήριο» κλείνει το αφιέρωμα: «Τσε Γκεβάρα: …Ο Άνθρωπος πίσω απ’ την εικόνα», με την ταινία Τσε: Ο Επαναστάτης 2ο Μέρος, του Στίβεν Σόντερμπεργκ.

90 χρόνια απ’ την γέννηση και 51 χρόνια απ’ τον θάνατο του Τσε Γκεβαρα.

Μια νηφάλια σπονδή απ’ την Κινηματογραφική Λέσχη Καισαριανής στον χθόνιο θεό της κοινωνικής δικαιοσύνης, της ισότητας, της επαναστατικής κατάκτησης.

Δυο ανεξάρτητες παραγωγές – μια ιστορικής αναγκαιότητας τριλογία.

3. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 30 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

Τσε: Ο Επαναστάτης  2ο Μέρος, του Στίβεν Σόντερμπεργκ

Παραγωγή: 2008 / Διάρκεια 135′

Με τους: Μπενίσιο Ντελ Τόρο (Βραβείο ανδρικής ερμηνείας στο Φεστιβάλ Κανών το 2008), Ροντρίγκο Σαντόρο, Ντέμιαν Μπισίρ, Καταλίνα Σαντίνο Μορένο

Στο 2ο Μέρος η δράση μας πάει στην Βολιβία όπου κατέφτασε ο Τσε το 1966 αφού παραιτήθηκε από κάθε του πολιτικό αξίωμα στη Κούβα, για να οργανώσει την αντίσταση κατά του Προέδρου Barrientos. Θα οργανώσει μια μικρή ομάδα από Κουβανούς συντρόφους και Βολιβιανούς νεοσύλλεκτους με σκοπό να ξεκινήσουν τη μεγάλη επανάσταση της Λατινικής Αμερικής. Η Βολιβιανή επιχείρηση είναι μια ιστορία θυσίας και ιδεαλισμού. Ένας ανταρτοπόλεμος που καταλήγει σε αποτυχία και οδηγεί τον Τσε στον θάνατο.

Η προβολή θα γίνει στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δήμου Καισαριανής (Βρυούλων & Κλαζομενών)

Ώρα Έναρξης: 7,30 μ.μ.

Είσοδος: Ελεύθερη συνεισφορά 2 €

Ο δρόμος μας – Στους κινηματογράφους το ντοκιμαντέρ για τα 100 χρόνια του ΚΚΕ

Από την Πέμπτη 29 Νοέμβρη θα προβάλλεται στους κινηματογράφους σε πολλές πόλεις της Ελλάδας, το Ντοκιμαντέρ «Ο Δρόμος μας», που είναι αφιερωμένο στα 100 χρόνια του ΚΚΕ.

Καρέ-καρέ μέσα σε 100 λεπτά διατρέχει την πλούσια Ιστορία του ΚΚΕ. Σπάνια αρχειακά ντοκουμέντα, δραματοποιημένο οπτικοακουστικό υλικό, πρωτότυπη μουσική. Πάνω από 100 συντελεστές, οι οποίοι δούλεψαν ακούραστα και εθελοντικά.

Για τα γυρίσματα του Ντοκιμαντέρ δημιουργήθηκε κινηματογραφική ομάδα, αποτελούμενη από τους: Σήφη Στάμου, Παυλίνα Αγαλιανού, με υπεύθυνο τον Κώστα Σταματόπουλο. Ακόμα, για το σενάριο και την έρευνα του Ντοκιμαντέρ δημιουργήθηκε ομάδα αποτελούμενη από τους: Θανάση Λεκάτη, Φάνη Παρρή, Αλέξανδρο Βαλσαμή, με υπεύθυνο τον Γιάννη Κλεφτογιάννη.

Τη διεύθυνση φωτογραφίας έκανε ο Άκης Αποστολίδης. Μουσικά έντυσε το Ντοκιμαντέρ η Σοφία Καμαγιάννη.

Σπικάζ: Δανάη Κατσαμένη, Μίλτος Δημουλής.

Μοντάζ: Σωτήρης Γκέκας.

Στο Ντοκιμαντέρ εμφανίζονται και αφηγούνται on camera οι: Παύλος Ορκόπουλος, Μαριάνθη Σοντάκη, Δημήτρης Αλεξανδρής και Λίλα Καφαντάρη. Σε αφηγήσεις, απαγγελίες λογοτεχνικών κειμένων και ντοκουμέντων δανείζουν επίσης τη φωνή τους οι: Δημήτρης Καταλειφός, Κώστας Καζάκος, Ελένη Γερασιμίδου, Διονύσης Ξενάκης.

Συμμετέχουν ακόμα δεκάδες ηθοποιοί και μουσικοί.

Οι κινηματογράφοι

Προς το παρόν έχουν ανακοινωθεί οι παρακάτω κινηματογράφοι:

Αθήνα: «Studio New Star Art Cinema», καθημερινά από τις 29 Νοέμβρη, στις 5.00 μ.μ. και 7.00 μ.μ.

Θεσσαλονίκη: Δημοτικοί Κινηματογράφοι Νεάπολης – Συκεών, από 29 Νοέμβρη έως τις 3 Δεκέμβρη και Κορδελιού – Ευόσμου,  από 29 Νοέμβρη έως τις 5 Δεκέμβρη,

Αίγιο: Δημοτικός Κινηματογράφος «Απόλλωνας»,

Αγ. Νικόλαος Κρήτης: «REX».

Αγρίνιο: Κινηματογράφος «Ανεσις».

Αίγινα: «Σινέ Τιτίνα», 6 και 7 Δεκέμβρη στις 8.30 μ.μ., 8 Δεκέμβρη στις 6.30 μ.μ. και 8.30 μ.μ., 9 Δεκέμβρη 11.30 π.μ. και 6.30 μ.μ.

Αλεξανδρούπολη: Κινηματογράφος «Ηλύσια».

Αμαλιάδα: «Cine Cinema».

Άμφισσα: Κορδώνειο Πνευματικό Κέντρο και Κινηματογραφική Λέσχη

Άνδρος: Κινηματογραφική Λέσχη.

Άργος: «VALIA plus Cinema», από 3 EΩΣ 5/12 Δεκέμβρη στις 6.00 μ.μ.

Άρτα: «Σινέ Παλλάς».

Βέροια: «Cinema Σταρ», από 2 έως 5 Δεκέμβρη.

Γιάννενα: Πνευματικό Κέντρο.

Γρεβενά: Δημοτικός Κινηματογράφος, από 3 έως 5 Δεκέμβρη.

Γύθειο: Κινηματογραφική Λέσχη.

Δράμα: «Ολυμπία», Πέμπτη 29 και Παρασκευή 30 Νοέμβρη στις 7.30 μ.μ. και Σάββατο 1 και Κυριακή 2 Δεκέμβρη, στις 7.30 μ.μ.

Ζάκυνθος: Σινέ «Φώσκολος».

Ηράκλειο: «Cine Studio Βιτσέντζος Κορνάρος», από την Πέμπτη 6 Δεκέμβρη  έως την Τετάρτη 12 Δεκέμβρη στις 6.00 μ.μ.

Ικαρία: Δημοτικός Κινηματογράφος Αγίου Κηρύκου.

Ιωάννινα: Πνευματικό Κέντρο.

Καβάλα: Κινηματογράφος «Απόλλων», από 3 έως 5 Δεκέμβρη, στις 7.30 μ.μ.

Καλαμάτα: «Cine Center», Πέμπτη 29 Νοέμβρη, τη Δευτέρα 3 και Τετάρτη 5 Δεκέμβρη.

Καστοριά: «City Center Cinemas».

Κατερίνη: Κινηματογράφος «Ευκαρπίδη», από 3 έως 6 Δεκέμβρη, στις 5.30 μ.μ.

Κέρκυρα: «Σινέ Ορφεύς», από 10 έως 12 Δεκέμβρη, στις 7.30 μ.μ.

Κιλκίς: Κινηματογράφος «Άστρον».

Κοζάνη: «Ολύμπιον», 4 και 5 Δεκέμβρη, στις 7.00 μ.μ.

Κόρινθος: «Apollon Cinemas», από 3 έως 5 Δεκέμβρη, στις 7.30 μ.μ.

Κως: «Cine Orfeas».

Λευκάδα: Πνευματικό Κέντρο.

Λέσβος: «Cine Αρίων», Πέμπτη 29 Νοέμβρη, τη Δευτέρα 3 και την Τρίτη 4 Δεκέμβρη, στις 7.00 μ.μ.

Λήμνος: Δημοτικό Κινηματοθέατρο «Μαρούλα», Δευτέρα 3 και Τρίτη 4 Δεκέμβρη στις 8.00 μ.μ.

Λάρισα: «Cine Victoria», από 10 έως 12 Δεκέμβρη, στις 7.30 μ.μ.

Πάτρα: «Πάνθεον», Πέμπτη 29 και Παρασκευή 30 Νοέμβρη στις 7.30 μ.μ. και από 1η έως 3 Δεκέμβρη στις 9.45 μ.μ.

Πύργος: «Ορφέας».

Ρέθυμνο: «CINE Απόλλων».

Ρόδος: «Pallas 5 Cinemas Center». πέμπτη 6/12 παρασκευή 7/12 δεύτερα 10/12

Σάμος: «Cine Olympia».

Σέρρες:«Σινεμά Κρόνιο».

Σπάρτη: « Cinema Center», 10/12, στις 7.00 μ.μ

Σύρος: «Παλλάς» (Ερμούπολη).

Τρίκαλα: «Τηλέμαχος».

Φλώρινα: Πολιτιστικό Κέντρο Φλώρινας στην αίθουσα «Θεόδωρος Αγγελόπουλος», από 29 Νοέμβρη έως την 1η Δεκέμβρη.

Χανιά: «Αττικόν», από 29 Νοέμβρη έως τις 2 Δεκέμβρη, στις 6.00 μ.μ.

Χίος: «Premiere», από 29 Νοέμβρη έως τις 2 Δεκέμβρη, στις 6.00 μ.μ.

Κύπρος: «Πάνθεον Λευκωσία», από 10 έως και 13 Δεκέμβρη.

• Για ακριβείς ημερομηνίες, οι ενδιαφερόμενοι να επικοινωνήσουν με τους κινηματογράφους.

Πρόγραμμα προβολών Χειμερινού Κινηματογράφου Δήμου Πετρούπολης

Ο χειμερινός Κινηματογράφος Πετρούπολης ξεκίνησε τις προβολές του και μας καλεί να ζήσουμε και φέτος τη μαγεία της 7ης τέχνης και να απολαύσετε τις προβολές στον φιλόξενο χώρο του Πνευματικού Κέντρου της πόλης (Μπουμπουλίνας 59 και Αθ. Διάκου), με ποικίλες καλλιτεχνικές παραγωγές ελληνικού και ξένου ρεπερτορίου, μεταξύ των οποίων και βραβευμένες ταινίες.

Η επιλογή των ταινιών είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας της Κινηματογραφικής Λέσχης με το Διοικητικό Συμβούλιο της ΔΗ.ΚΕ.ΠΕ. (Δημοτική Κοινωφελής Επιχείρηση Πετρούπολης).

Ακολουθεί το πρόγραμμα των προβολών:

Τώρα που ο φασισμός σηκώνει ξανά κεφάλι στη Βραζιλία, επίκαιρο όσο ποτέ: «Η μέρα που διήρκεσε 21 χρόνια» στο ΑΛΚΥΟΝΙΣ και STUDIO new star art cinema

Πάνω από 10 συμμετοχές σε Διεθνή Φεστιβάλ. Ειδικά Βραβεία Κριτικής επιτροπής (22ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αριζόνα, 29ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Long Island). Βραβείο Καλύτερου Ξένου Ντοκυμαντέρ στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφο St Trope.

Το ανατρεπτικό ιστορικό ντοκιμαντέρ του Camilo Tavares «Η μέρα που διήρκεσε 21 χρόνια», ένα ιστορικό θρίλερ που παρέχει αποδείξεις για τη χειραγώγηση και τη χρηματοδότηση των επενδύσεων από την πλευρά της αμερικανικής κυβέρνησης, για τη διεξαγωγή του στρατιωτικού πραξικοπήματος στη Βραζιλία το 1964, προβάλλεται ξανά από τη New Star, από την Πέμπτη 1 του Νοέμβρη 2018 στο ΑΛΚΥΟΝΙΣ και STUDIO new star art cinema

Δείτε το trailer της ταινίας:

“Εξαιρετικό αρχειακό ντοκιμαντέρ που εξετάζει τους τοπικούς παράγοντες και την εμπλοκή των ΗΠΑ, που κατέστησαν τη Βραζιλία στρατιωτική δικτατορία… Καθηλωτικό Ντοκυμαντέρ” . The Hollywood Reporter

“Η ανάμειξή των Ηνωμένων Πολιτειών στη Νοτιοαμερικανική πολιτική ξεσκεπάζεται εντελώς στο «Η μέρα που διήρκεσε 21 χρόνια». Ένα ντοκυμαντέρ που ανοίγει τα μάτια και χαίρει επιδοκιμασίας.”  Variety

“«Η μέρα που διήρκεσε 21 χρόνια» προσφέρει μια ενδελεχή εικόνα των πολιτικών μηχανισμών. Μια συναρπαστική εμβάθυνση στα αμερικανικά κυβερνητικά σχέδια και τα σχέδια της CIA.”  ScreenDaily

«Η ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΔΙΗΡΚΕΣΕ 21 ΧΡΟΝΙΑ»

Βραζιλία, 2012 – Διάρκεια 77΄

Σκηνοθεσία: Camilo Tavares.

Φωτογραφία: Andre Macedo.

Μουσική: Ντίνο Βισέντε.

“Ένας θησαυρός!” –Estado // “Μία αληθινή ταινία.” –Filmmaker // “Excellent, gripping story” -The Hollywood Reporter USA

“Revelator deserves fest” -Variety- USA // “Fascinating” –ScreenDaily- USA // “A gem” – Luiz Carlos Merten -Estado

“A real movie” – Nelson Pereira dos Santos – Filmmaker // “Hard-hitting, helps to build the country’s history” – Luis Nassif -Carta Maior

***

“Ταξιδεύοντας με τον Μίκη” του Αστέρη Κούτουλα: Στους κινηματογράφους από την New Star στις 25 Οκτώβρη

Από το γεμάτο εναλλαγή ιστορικό και ακατέργαστο οπτικό υλικό των περίπου 600 ωρών που γύρισε σε διάστημα 30 ετών, ο Αστέρης Κούτουλας συμπυκνώνει μέσα σε μιάμιση ώρα στιγμές που παρουσιάζουν την αυθεντική εικόνα του «πνευματικού αναρχικού» Μίκη Θεοδωράκη. Ο δημιουργός παντρεύει στην ταινία του πολλές προσωπικές στιγμές του καλλιτέχνη με ιστορικό υλικό, πλάνα τεκμηρίωσης με μυθοπλασία και τη μουσική του Θεοδωράκη με τον αντίκτυπό της σε νέους καλλιτέχνες της κλασικής μουσικής, της τζαζ, της electro ή της rap. Μια ταινία-δοκίμιο, που δεν ακολουθεί μια χρονολογική σειρά, αλλά παρουσιάζεται σε μια ιδιόμορφη χρονική μίξη επιτρέποντας στον θεατή να ζήσει συναρπαστικές, εύθυμες, μυστηριώδεις, αλλά και πολύ χαρακτηριστικές στιγμές από την «on the road» ζωή ενός μοναδικού και χαρισματικού καλλιτέχνη. Στο παράλληλο σύμπαν της ταινίας –εμπνευσμένης από τη μυθιστορηματική αυτοβιογραφία του Μίκη Θεοδωράκη– οι σκέψεις γίνονται εικόνα, προβληματισμοί, πίνακες μιας αγνής θεότητας, μιας ερωτικής ιερότητας, μιας μυστηριακής αγάπης.

ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΜΙΚΗ
Μια ταινία docufiction του Αστέρη Κούτουλα
Στους κινηματογράφους 25 Οκτωβρίου 2018
Διανομή: NEW STAR

“Ταξιδεύοντας με τον Μίκη” του Αστέρη Κούτουλα: Στους κινηματογράφους από την New Star στις 25 Οκτώβρη

Συντελεστές/Ηθοποιοί (επιλογή):

Μίκης Θεοδωράκης

Marina – Sandra von Ruffin

Akar – Στάθης Παπαδόπουλος

Panaretos – Carlos Rodriguez

Sofia Pintzou, Rafika Chawishe, Maria Kousouni, Kat Voltage, Katharina Hein, Inka Neumann, Rosa Merino Claros, Stella Kalafati, Constantine Isaiah, Marilyn Rose κ.ά.

Μουσικοί (επιλογή): Air Cushion Finish, Αλέξια, Anna RF, Bejarano & Microphone Mafia, Çiğdem Aslan, Deerhoof, Francesco Diaz, Γιάννης Ζώτος, Γιώργος Θεοδωράκης, Κώστας Θωμαΐδης, Eves Karydas, Johanna Krumin, Zülfü Livaneli, Melentini, Γιώργος Νταλάρας, Πέτρος Πανδής, Μαρία Παπαγεωργίου, Dulce Pontes, Άννα Ρεζάν, Henning Schmiedt, Sebastian Schwab, Μαρία Φαραντούρη κ.ά.

Σκηνοθεσία: Αστέρης Κούτουλας

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

Σενάριο: Αστέρης & Ίνα Κούτουλα

Κάμερα: Μάικ Γερανιός

On the Road Kamera (1987-2017): Aστέρης Κούτουλας

Μοντάζ: Κλεοπάτρα Δημητρίου & Γιάννης Σακαρίδης

Mίξη Μουσικής & Mastering: Αλέξανδρος Καρόζας

Ήχος: Αλέξανδρος Καρόζας & Klaus Salge

Kοστούμια: Heike Hartmann & Annabell Johannes

Mακιγιάζ: Johanna Rosskamp

Διεύθυνση Παραγωγής: Μάρσια Τζιβάρα

Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Aχιλλέας Γκατσόπουλος

Καλλιτεχνική Οργάνωση & Συμβουλευτική: Ινα Κούτουλα , DomQuichotte, James Chressanthis (ASC) & Klaus Salge

Συμπαραγωγοί: Schott Music, Γιάννης Σακαρίδης & EΡΤ

Παραγωγοί: Αστέρης Κούτουλας & Ίνα Κούτουλα

Διάρκεια: 88 λεπτά / Έγχρωμο, DCP / Διανομή: NEW STAR

Παγκόσμια Πρεμιέρα στο γερμανικό φεστιβάλ Internationale Hofer Filmtage 2017.

Ο σκηνοθέτης Αστέρης Κούτουλας

Σημείωμα Σκηνοθέτη

Το «Ταξιδεύοντας με τον Μίκη» στην πραγματικότητα παρουσιάζει την γέννηση μιας ταινίας από το πνεύμα της μουσικής. Ως παιδί προσφύγων του ελληνικού εμφυλίου, μεγάλωσα με την μουσική του Θεοδωράκη και τους στίχους του Ρίτσου και του Ελύτη. Για μένα ως Έλληνας της διασποράς, η «Ελλάδα της Τέχνης» υπήρξε ανέκαθεν το «σπίτι» μου, η «πατρίδα» μου.

Το «Ταξιδεύοντας με τον Μίκη» συνοψίζει μια οπτική προσέγγιση, μια «καταδίωξη», την δημιουργία ενός πεδίου στον ορίζοντα μέσα, πέρα, προς και από τον κόσμο του μεγάλου Έλληνα συνθέτη. Είναι μια υβριδική ταινία για μια υβριδική ζωή, που τρέχει υποδειγματικά μεταξύ δύο αντίθετων πόλων: της περιφέρειας και του κέντρου, της Ελλάδας και της Γερμανίας, της Ευρώπης και των άλλων ηπείρων, των ιδιωτικών στιγμών και της δημόσιας παρουσίας, του ασπρόμαυρου και του έγχρωμου, της προσωπικής γκαρνταρόμπας (backstage) και της μεγάλης σκηνής. Ως καλλιτέχνης του Βερολίνου είχα πάντα μπροστά στα μάτια μου το Τείχος και γυρισμένη την πλάτη μου στην βερολινέζικη ουδέτερη ζώνη (No Man’s Land). Το «Ταξιδεύοντας με τον Μίκη» ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα.

Αστέρης Κούτουλας

Ο Μίκης

Λίγα λόγια από τον Μίκη

Η μεγάλη ποικιλία του μουσικού μου έργου ήταν ο συνεκτικός καμβάς και συγχρόνως το αίνιγμα που έπρεπε να λύσει ο σκηνοθέτης Αστέρης Κούτουλας στην καινούργια του ταινία ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΜΙΚΗ, ώστε από αυτή την φανταστική ποικιλία τόπων, ανθρώπων και ήχων να συνθέσει ένα ενιαίο και αυτοτελές έργο.

Κιόλας μέσα από το πρώτο έργο του Αστέρη, το ΑΝΑΚΥΚΛΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗ ΜΗΔΕΙΑ (Recycling Medea), διέκρινα την ιδιαίτερη προσωπική του ματιά, που πραγματικά ήταν μια ευτυχής έκπληξη για μένα, γιατί μου αποκάλυπτε εντελώς νέους εκφραστικούς τρόπους στη διαχείριση της ζωής και του έργου μου.

Σας διαβεβαιώ, ότι αυτή η παραδοχή δεν ήταν εύκολη για μένα λόγω του όγκου του έργου μου και της πολυτάραχης ζωής μου μέσα από τους δύσκολους δρόμους της σύγχρονης ιστορίας μας. Κι ακόμα γιατί ήταν επόμενο να έχω καταλήξει στους δικούς μου προσωπικούς κωδικούς ως προς την φιλοσοφία και την αισθητική, όπως σμιλεύτηκαν μέσα από τις εμπειρίες και τις σκέψεις μου.

Αντιθέτως όμως, θα έλεγα ότι αντί να με απωθήσουν οι νέοι ορίζοντες που άνοιγε με βάση τη ζωή και το έργο μου στον τομέα της κινηματογραφικής σκηνοθεσίας, με πλούτισαν ψυχικά, πνευματικά και διανοητικά, γιατί με βοήθησαν να δω τον εαυτό μου και το έργο μου με το ανανεωμένο και τολμηρό βλέμμα του σήμερα και του αύριο.

Θα ‘λεγα ότι αυτή η προσέγγιση με κάνει να νοιώθω νέος ανάμεσά σας, καθώς συντρίβει τα δεκάδες χρόνια με τα οποία με έχει φορτώσει η αδάμαστη ζωή μου.

Μίκης Θεοδωράκης

Ο Μίκης Θεοδωράκης με τον Αστέρη Κούτουλα (1981)

Λίγα λόγια από την συγγραφέα Ιωάννα Καρατζαφέρη

«Το δώρο»

… Η βραδιά στο σπίτι του Μίκη ανήκε στην προβολή της ταινίας του Αστέρη Κούτουλα, αφιερωμένη στον Μίκη Θεοδωράκη να διευθύνει ορχήστρες σε μουσικούς χώρους, στάδια, θέατρα και αλλού, με πλήρεις ορχήστρες σε διάφορες πόλεις του κόσμου, με ακροατές κάθε φορά και μιας άλλης εθνικότητας, φυλής και πολιτισμού να συνωστίζονται, να τραγουδούν, άλλοτε στη γλώσσα του συνθέτη και του ποιητή που είχε μελοποιήσει τους στίχους του, ή μεταφρασμένα στη δική τους γλώσσα, ακόμα και στα Ιμαλάια, που σε κάποια κορυφή πέντε μουσικοί παίζουν με τα δικά τους παραδοσιακά όργανα τη μουσική Θεοδωράκη.

Η ιδιοφυΐα του σκηνοθέτη Αστέρη Κούτουλα να διαμοιράσει τον χρόνο διάρκειας της ταινίας σε εξάλεπτες παρουσιάσεις του Μίκη να διευθύνει τις ορχήστρες δεν διαχωρίζεται από την καλλιτεχνική του επιδίωξη να ταυτιστεί μαζί του. Παρακολουθούσαμε την εξέλιξη της ταινίας καθηλωμένοι στις θέσεις μας, έχοντας ανάμεσά μας δυο δημιουργούς που δεν αφήνουν κανένα κενό ανάμεσα στη δημιουργία και την παρουσίασή της ενώπιον σ’ ένα κοινό, κάθε φορά διαφορετικό. Ο Θεοδωράκης, καθισμένος αναπαυτικά, παρακολουθούσε μ’ ένα πλατύ, ευτυχισμένο χαμόγελο να απλώνεται στο πρόσωπό του, απολαμβάνοντας ευτυχισμένες μουσικές αναμνήσεις από το παρελθόν, διάσπαρτες στον χρόνο και τον χώρο.

Τον έβλεπα, με τα εσωτερικά μου μάτια, να ψηλώνει καθώς από νέος συμπλήρωνε κάθε του πεντάγραμμο, να απογειώνεται, να αγκαλιάζει με τα μακριά του χέρια τον κόσμο, τον Αστέρη να τον απαθανατίζει μέσα από μια άλλη μεικτή έκφραση τέχνης και τεχνολογίας, και τα έργα των δυο δημιουργών να σμίγουν και να γίνονται ένα σώμα, στιβαρό και αδιάσπαστο σαν διαμάντι.

Η ταινία του Αστέρη Κούτουλα, όπως και η δική του Μήδεια, γεννούσαν μέσα μου, κρυφά από τους άλλους, την ελπίδα για έναν άλλο κινηματογράφο, χωρίς εγκλήματα, όπλα, πολεμικές ιαχές και καταστροφικές επιδρομές.

Το δώρο μεγάλωνε και απογειωνόταν και ο Θεοδωράκης έλεγε στην ταινία πως από μικρός ήθελε να πετάξει στο Διάστημα, όπως τα πουλιά, και δεν καταλάβαινε γιατί δεν μπορούσε.

Είχαμε μείνει όλοι, χωρίς να εξαιρείται ούτε ο Μίκης, εκστατικοί και από δέος, μην μπορώντας να αγκαλιάσουμε τον ίδιο, τον χειροκροτήσαμε όπως και τον Αστέρη.

Αυτό δεν ήταν δώρο, ήταν θεία κοινωνία.

«Το δώρο» της Ιωάννας Καρατζαφέρη – © diastixo.gr

Βιογραφικό του σκηνοθέτη

Ο Αστέρης Κούτουλας γεννήθηκε στην Οραντέα της Ρουμανίας από γονείς πολιτικούς πρόσφυγες. Το 1968 μετακόμισε οικογενειακά στην Δρέσδη της τότε Ανατολικής Γερμανίας και σπούδασε γερμανική Φιλολογία την Λειψία. Από το 1981 εργάζεται ως συγγραφέας, δημοσιογράφος και μεταφραστής. Υπήρξε εκδότης της σειράς «Bizarre Städte» (1987-1989) και του περιοδικού Sondeur (1990-1991). Aπό το 1986 εργάζεται ως μάνατζερ διοργάνωσης συναυλιών, από το 1989 ως παραγωγός event και μουσικών δρώμενων και παράλληλα ως παραγωγός, σεναριογράφος και σκηνοθέτης. Είναι στενός συνεργάτης του Μίκη Θεοδωράκη από το 1981. Είναι εμπνευστής του Hellas Filmbox Berlin, του μεγαλύτερου φεστιβάλ ελληνικών ταινιών και ελληνικής θεματολογίας της Ευρώπης. Η ταινία «Ταξιδεύοντας με τον Μίκη» είναι μέρος της τετραλογίας «Θάνατος» (Thanatos Tetralogy). Τα άλλα μέρη είναι το «Ανακυκλώνοντας την Μήδεια» του 2014, το «Ηλέκτρα» που τα γυρίσματα μόλις ξεκινούν και το «Αντιγόνη» που θα ακολουθήσει. Ζει και εργάζεται μεταξύ Βερολίνου και Αθήνας.

***

Χειμερινός κύκλος κινηματογραφικών προβολών στην Ικαρία

O Δήμος Ικαρίας ολοκληρώνοντας τις προβολές στον θερινό δημοτικό κινηματογράφο, που διοργάνωσε φέτος για  4η συνεχή θερινή περίοδο, ενημερώνει ότι από τις αρχές Οκτωβρίου διοργανώνει – στην ανακαινισμένη αίθουσα εκδηλώσεων του Παλιού δημαρχείου στον Άγιο Κήρυκο– για πρώτη φορά ένα χειμερινό κύκλο κινηματογραφικών προβολών (κάθε Παρασκευή και Δευτέρα) πάντα με ελεύθερη είσοδο για όλους, ανοίγοντας ένα παράθυρο σε αξιόλογα κινηματογραφικά έργα, προσφέροντας μια πολιτιστική διέξοδο στις πολιτιστικά «κρύες νύχτες του χειμώνα».

Η πρωτοβουλία αυτή της Δημοτικής Αρχής, σε συνδυασμό με την προσπάθεια αναβάθμισης των υποδομών (π.χ νέο προβολικό σύστημα στον θερινό,  δημιουργία χειμερινής αίθουσας προβολών) αποδεικνύει τον ουσιαστικό ρόλο που μπορεί και πρέπει να παίξει ένας Δήμος, κόντρα στη ραγδαία εμπορευματοποίηση και την πολιτιστική υποταγή.

Η ανακαινισμένη αίθουσα εκδηλώσεων του Παλιού Δημαρχείου στον Άγιο Κήρυκο

Ταυτόχρονα παραχωρείται δωρεάν η χρήση του χώρου σε όσους συλλόγους  ενδιαφέρονται (Κινηματογραφική λέσχη – συλλόγους γονέων, κλπ) για την παρουσίαση ενός παραλλήλου προγράμματος προβολών.

«Τσε: Ο Αργεντίνος»

Από την προηγούμενη βδομάδα κυκλοφορεί για πρώτη φορά στους ελληνικούς κινηματογράφους το πρώτο μέρος της ταινίας του Στίβεν Σόντερμπεργκ, «Τσε: Ο Αργεντίνος» (2008), για τη ζωή του θρυλικού επαναστάτη Τσε Γκεβάρα. Θα ακολουθήσει και το δεύτερο μέρος, με τον τίτλο: «Τσε: Ο επαναστάτης».

Για πρώτη φορά στους ελληνικούς κινηματογράφους το πρώτο μέρος της ταινίας του Στίβεν Σόντερμπεργκ, «Τσε: Ο Αργεντίνος» (2008), για τη ζωή του θρυλικού επαναστάτη Τσε Γκεβάρα.

Στο πρώτο μέρος ο θεατής παρακολουθεί την καθοριστική γνωριμία του Τσε με τον Φιντέλ και την απόφασή του να τον ακολουθήσει στην Κούβα. «Φύγαμε μια νύχτα του 1956 από το Μεξικό με προορισμό την Κούβα με ένα σαπιοκάραβο και 82 άντρες…».

Ξεχωρίζει η καθηλωτική ερμηνεία του Μπενίσιο Ντελ Τόρο ως Τσε. Άλλωστε, δεν είναι λίγες οι φορές που ο ηθοποιός έχει αναφερθεί στην πολύχρονη μελέτη του για την προσωπικότητα του Τσε Γκεβάρα, για την επανάσταση στην Κούβα, για την επαφή και γνωριμία του με Κουβανούς που είχαν πάρει μέρος στην Επανάσταση. Η σκηνοθεσία του Στίβεν Σόντερμπεργκ κερδίζει το θεατή.

***

Προβάλλεται για πρώτη φορά στους ελληνικούς κινηματογράφους το δεύτερο μέρος της ταινίας του Στίβεν Σόντερμπεργκ για τη ζωή του θρυλικού επαναστάτη Τσε Γκεβάρα,«Τσε: Ο επαναστάτης» (2008).

Αμέσως μετά την Κουβανική Επανάσταση, ο Τσε είναι πιο διάσημος από ποτέ. Ξαφνικά τα ίχνη του χάνονται μέχρι που εμφανίζεται στη Βολιβία. Εκεί θα οργανώσει μια μικρή ομάδα από Κουβανούς συντρόφους και Βολιβιανούς νεοσύλλεκτους με σκοπό να ξεκινήσουν τη μεγάλη επανάσταση της Λατινικής Αμερικής. Η Βολιβιανή επιχείρηση καταλήγει σε αποτυχία και οδηγεί τον Τσε στον θάνατο.

Σκηνοθεσία: Στίβεν Σόντερμπεργκ

Παραγωγή: Λόρα Μπίκφορντ, Μπενίσιο Ντελ Τόρο

Σενάριο: Πίτερ Μπάκμαν

Διεύθυνση Φωτογραφίας: Πίτερ Άντριους

Σχεδιασμός Παραγωγής: Αντσόν Γκόμεζ

Μουσική: Αλμπέρτο Ιγκλέσιας

Με τους: Μπενίσιο Ντελ Τόρο, Κάρλος Μπαρδέμ, Ντεμιάν Μπισίρ, Χοακίμ Ντε Αλμέιντα, Εντουάρντ Φερνάντεζ, Μαρκ-Αντρέ Γκροντέν, Όσκαρ Χαενάδα, Καλίλ Μέντεζ, Ελβίρα Μίνγκεζ, Ματ Ντέιμον, Τζόρντι Μογιά, Φράνκα Ποτέντε.

Χώρα Παραγωγής: ΗΠΑ

Διάρκεια: 131′

Έτος Παραγωγής: 2008.

***

 

Πρόγραμμα προβολών του STUDIO new star art cinema 

ΣΠΑΡΤΗΣ ΚΑΙ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ 33 ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΜΕΡΙΚΗΣ Τηλ 210-8640054

Εισ.: € 7.00,
Παιδ.-φοιτ./ άνω των 65 & Εκπαιδευτικοί/Ατέλεια/Στρατιωτικο €5.00,
Άνεργοι €3.00. Οικογενειακό πακέτο τριών ατόμων €10.00.
Κάθε ΔΕΥΤΕΡΑ τα δύο άτομα € 7,00, κάθε ΤΡΙΤΗ-ΤΕΤΑΡΤΗ €5.00.
Parking διαθέσιμο κάτω από τον κινηματογράφο

Ώρες προβολών από 29/11/18 έως 5/12/2018

1) Ο ΔΡΟΜΟΣ ΜΑΣ του ΚΩΣΤΑ ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΥ (Α ΠΡΟΒΟΛΗ)

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ 17.00 και 19.00

2) ΑΝΥΠΑΚΟΗ

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ 22.45

ΔΕΥΤΕΡΑ εως ΤΕΤΑΡΤΗ 20.30

3) LORO του ΠΑΟΛΟ ΣΟΡΕΝΤΙΝΟ
ΠΕΜΠΤΗ 20.45
4) Ο ΚΟΝΦΟΡΜΙΣΤΑΣ του ΜΠΕΡΝΑΡΝΤΟ ΜΠΕΡΤΟΛΟΥΤΣΙ

ΣΑΒΒΑΤΟ εως ΤΕΤΑΡΤΗ 20.45

5) ΟΙ ΠΑΡΤΙΖΑΝΟΙ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ των Ξ.ΒΑΡΔΑΡΟ και Γ.ΞΥΔΑΣ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 21.00

Πρόγραμμα και ώρες προβολών του ΑΛΚΥΟΝΙΣ new star art cinema 

ΙΟΥΛΙΑΝΟΥ 42-46, ΠΛΑΤΕΙΑ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ(ΜΕΤΡΟ Βικτώρια) Τηλ.210 8220008, 210 8220023 Εισ.:€7.00,

Παιδ.-φοιτ./ άνω των 65 & Εκπαιδευτικοί/Ατέλεια/Στρατιωτ ικό €5.00,
για ανέργους €3.00,οικογενειακό πακέτο τριών ατόμων €10.00
Parking διαθέσιμο κάτω από τον κινηματογράφο

Ώρες Προβολών από 22/11 εως 28/11/18

1) RASHOMON του ΑΚΙΡΑ ΚΟΥΡΟΣΑΟΥΑ

ΠΕΜΠΤΗ εως ΚΥΡΙΑΚΗ 18.30
2) «ΡΑΝ»του ΑΚΙΡΑ ΚΟΥΡΟΣΑΟΥΑ
ΠΕΜΠΤΗ εως ΚΥΡΙΑΚΗ 20.00
3) ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΜΙΚΗ του ΑΣΤΕΡΗ ΚΟΥΤΟΥΛΑ
ΔΕΥΤΕΡΑ-ΤΕΤΑΡΤΗ 18.00
4) ΜΑDADAYO, Ο ΠΡΩΤΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ»του ΑΚΙΡΑ ΚΟΥΡΟΣΑΟΥΑ
ΔΕΥΤΕΡΑ-ΤΕΤΑΡΤΗ 19.30
4) ΣΙΩΠΗΛΗ ΜΟΝΟΜΑΧΙΑ»του ΑΚΙΡΑ ΚΟΥΡΟΣΑΟΥΑ
ΔΕΥΤΕΡΑ-ΤΕΤΑΡΤΗ 21.45

Εκθέσεις

«Μια κόκκινη γραμμή τον δρόμο μάς δείχνει»: Η μεγάλη έκθεση της ΚΕ του ΚΚΕ για τα 100χρονα του Κόμματος

Στον όμορφο εκθεσιακό χώρο του Πολιτιστικού Κέντρου του δήμου Αθηναίων «Μελίνα», στο κέντρο της Αθήνας, στο Θησείο, θα φιλοξενηθεί από τις 5 έως τις 30 Νοέμβρη η μεγάλη έκθεση της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ για τα 100 χρόνια από την ίδρυσή του, με τίτλο ««Μια κόκκινη γραμμή το δρόμο μάς δείχνει».

Μπροστά στην τελική ευθεία του γιορτασμού, οι επισκέπτες της έκθεσης θα έχουν την ευκαιρία να δουν να ξεδιπλώνεται μπροστά τους η μεγαλειώδης διαδρομή του ΚΚΕ μέσα από τις κορυφαίες στιγμές της δράσης του, σε όλη τη ζωή του. Μια «κόκκινη γραμμή» που περιπλέκεται με τις μεγάλες εθνικές και διεθνείς εξελίξεις, αλλά και με γεγονότα όπου το ίδιο το ΚΚΕ πρωτοστάτησε και δημιούργησε.

Συγκλονιστικό φωτογραφικό και αρχειακό υλικό

Στην έκθεση θα παρουσιαστούν χιλιάδες φωτογραφικά και αρχειακά ντοκουμέντα, μαρτυρίες της συναρπαστικής πορείας του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.

Πολλά από αυτά τα ντοκουμέντα έρχονται για πρώτη φορά στο φως της δημοσιότητας, ενώ τα περισσότερα από αυτά είναι ελάχιστα γνωστά.

Η πλειοψηφία του υλικού προέρχεται από το Αρχείο του Κόμματος. Υπάρχουν όμως και καινούργια αρχεία που προστέθηκαν από προσφορές συγγενών κομμουνιστών που τα φύλαγαν ως προσωπικά και οικογενειακά κειμήλια.

Ολο αυτό το θαυμάσιο υλικό επιλέχτηκε ύστερα από έρευνα, μελέτη και αξιολόγηση από ειδικά συγκροτημένη επιτροπή, η οποία είχε επιμεληθεί και το Λεύκωμα των 100 χρόνων του Κόμματος, που κυκλοφόρησε φέτος το Σεπτέμβρη.

Τα εκθέματα θα εμπλουτίζουν ειδικές προθήκες με πρωτότυπα αρχειακά υλικά από το συντηρημένο Αρχείο του ΚΚΕ.

Επίσης, μέσα στο χώρο θα προβάλλονται βίντεο με ιστορικά αρχειακά πλάνα που συγκεντρώθηκαν για τις ανάγκες του νέου Ντοκιμαντέρ της ΚΕ για τα 100 χρόνια του ΚΚΕ. Πολλά από αυτά είναι σπάνια και λόγω έλλειψης χρόνου δεν έγινε κατορθωτό να ενσωματωθούν στο Ντοκιμαντέρ.

Μια έκθεση – σημείο αναφοράς για να μάθουμε την Ιστορία του ΚΚΕ, τη σύγχρονη Ιστορία του τόπου

Μέσα από όλο αυτό το πλούσιο υλικό, ο επισκέπτης θα μπορεί να έρθει σε επαφή με τον πρωτοπόρο, συνειδητό και ανιδιοτελή αγώνα του Κόμματος.

Την προσήλωσή του στο δίκιο του λαού, στην ανάπτυξη της ταξικής πάλης και στη σοσιαλιστική επανάσταση.

Θα μπορέσει να δει με γλαφυρό τρόπο ότι το ΚΚΕ είναι εκείνο το κόμμα που άνοιξε τις πιο πρωτοπόρες και ριζοσπαστικές ιδέες σε όλη τη διάρκεια της διαδρομής του, ακόμη και σε σκληρές ιστορικές συνθήκες και κόντρα στο ρεύμα.

Ο επισκέπτης θα κάνει ένα ταξίδι από τις πρώτες σοσιαλιστικές ιδέες και σκιρτήματα του εργατικού κινήματος στην Ελλάδα, την ίδρυση του Κόμματος στον Πειραιά το 1918, και θα συνεχίσει με τις μεγάλες ιστορικές φάσεις όπως ήταν ο Μεσοπόλεμος και η Κατοχή, ο αγώνας του ΔΣΕ, η πάλη μέσα σε συνθήκες εκτελέσεων, εξορίας και φυλακών, ο αγώνας ενάντια στη χούντα και θα καταλήξει στους μεγάλους σύγχρονους αγώνες στην Ελλάδα και διεθνώς.

Ο επισκέπτης θα διαπιστώσει, μέσα από τις ιδιαίτερες ιστορικές φάσεις, ότι ο διαχρονικός στόχος του ταξικού αντίπαλου να πλήξει το ΚΚΕ είχε μόνο προσωρινές επιτυχίες. Οτι δεν κατάφερε να καθυποτάξει ή να περιθωριοποιήσει το Κόμμα μας.

Μέσα και από αυτήν την πρωτοβουλία γίνεται μια σημαντική προσπάθεια να αναδειχθούν πολύτιμα συμπεράσματα και διδάγματα από όλη αυτή την πορεία, χωρίς βέβαια να μπορούν να καλυφθούν αναλυτικά λόγω και των περιορισμένων πλαισίων που έχει μια έκθεση. Πιο ολοκληρωμένα δίνονται στο Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ 1918 – 1949, που θα κυκλοφορήσει σύντομα από τη «Σύγχρονη Εποχή».

Ολο το εκθεσιακό υλικό, το διαπερνά σαν κόκκινο νήμα ο ρόλος της ταξικής πάλης ως αντικειμενικής και κινητήριας δύναμης της κοινωνίας. Γίνεται ολοφάνερος ο ρόλος των ηγετικών στελεχών του Κόμματος που έδωσαν τη ζωή τους στον αγώνα, αλλά και ο αστείρευτος ηρωισμός των απλών μελών, των φίλων, των πρωτοπόρων αγωνιστών της εργατικής τάξης, που ρίχνονται πάνω στον τροχό της Ιστορίας για να τον ξεκολλήσουν από τη λάσπη.

Αυτήν τη μεγάλη έκθεση αξίζει να επισκεφτεί κάθε εργαζόμενος, προοδευτικός άνθρωπος, κάθε νέος, επιστήμονας, ερευνητής, αλλά και απλός μελετητής της Ιστορίας, που προβληματίζεται για το παρόν και το μέλλον και που έχει πολλά να μάθει ακόμη από την Ιστορία του επαναστατικού κόμματος της εργατικής τάξης και τη σύγχρονη Ιστορία του τόπου.

Η λειτουργία της έκθεσης

Η έκθεση θα λειτουργήσει από τις 5 έως τις 30 Νοέμβρη στο Πολιτιστικό Κέντρο του δήμου Αθηναίων «Μελίνα» (Ηρακλειδών 66 & Θεσσαλονίκης, στο Θησείο).

Οι ώρες των επισκέψεων είναι:

— Τρίτη – Σάββατο: 10 π.μ. – 8 μ.μ.

— Κυριακή: 10 π.μ. – 2 μ.μ.

(Δευτέρα κλειστά)

Ο κοντινότερος σταθμός πρόσβασης είναι αυτός του μετρό «Κεραμεικός».

Για ομαδικές επισκέψεις και οργανωμένες ξεναγήσεις να προηγείται επικοινωνία με την Κομματική Οργάνωση Αττικής στο τηλέφωνο 210.5282.607 Δευτέρα έως Παρασκευή 10 π.μ. – 12 μ. και 6 μ.μ. – 8 μ.μ. και το Σάββατο 11 π.μ. – 1 μ.μ.

«Στενή κι αδιάβατος, τραχεία η οδός. Νίκος Πλουμπίδης 1902- 1954» – Έκθεση του Ιδρύματος της Βουλής με αρχειακό υλικό για τον Νίκο Πλουμπίδη

Η έκθεση του Ιδρύματος της Βουλής περιλαμβάνει ποικίλα τεκμήρια της περιόδου (φωτογραφίες, έγγραφα, έντυπα κ.ά.), καθώς και πολλά προσωπικά αντικείμενα του Νίκου Πλουμπίδη, όπως το χαρακτηριστικό λευκό κουστούμι που φορούσε κατά τη διάρκεια της δίκης του. Τα τεκμήρια προέρχονται από τη συλλογή του καθηγητή Δημήτρη Πλουμπίδη, τις συλλογές της Βιβλιοθήκης της Βουλής των Ελλήνων, τα Ιστορικά Αρχεία του Μουσείου Μπενάκη, τα Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας, το Ιστορικό Αρχείο του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και την Εταιρεία Εικαστικών Τεχνών Α. Τάσσος.

Εγκαινιάστηκε την Τρίτη 2 του Οκτώβρη η έκθεση του Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία “Στενή κι αδιάβατος, τραχεία η οδός. Νίκος Πλουμπίδης 1902-1954”

Η έκθεση εντάσσεται στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «12 Οκτωβρίου 1944. Η Αθήνα ελεύθερη»

Την έκθεση για τον Νίκο Πλουμπίδη επισκέφθηκε και ξεναγήθηκε σ’ αυτήν από τους επιμελητές της ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπας.

Διάρκεια έκθεσης: 2 Οκτώβρη 2018 – 13 Γενάρη 2019 

Χώρος εκδηλώσεων της Βουλής των Ελλήνων: Αμαλίας 22 -24 (είσοδος από οδό Σουρή) 

Ώρες λειτουργίας: καθημερινά, 10.00 – 19.00). Είσοδος ελεύθερη για το κοινό.

«Τιμή μου εγώ, πάνω από όλα, έχω την τιμή του Κόμματος». Λόγια του Νίκου Πλουμπίδη, που στις 14 Αυγούστου 1954, εκτελέστηκε στη θέση Αγία Μαρίνα στο Δαφνί. Οι εφημερίδες της εποχής έγραψαν: «Εξετελέσθη ζητωκραυγάζων υπέρ του ΚΚΕ, αντιμετώπισε με απόλυτον ψυχραιμίαν τας σφαίρας του αποσπάσματος» και «δεν εδέχθη ούτε να κοινωνήση, ούτε να του δέσουν τους οφθαλμούς του».

Ο Νίκος Πλουμπίδης συνελήφθη στις 25 Νοέμβρη του 1952. Η δίκη του ξεκίνησε στις 24 Ιούλη 1953. Μαζί του δίκαζαν ερήμην και τους Ν. Ζαχαριάδη, Γ. Ιωαννίδη, Β. Μπαρτζιώτα, Μ. Πορφυρογένη, Π. Ρούσο, Λ. Στρίγγο, Μ. Βλαντά, Γ. Βοντίτσιο – Γούσια κ.ά. Βασική κατηγορία ήταν η «παράβαση» του ΑΝ 375 της μεταξικής δικτατορίας περί κατασκοπείας. Η δίκη ολοκληρώθηκε τη Δευτέρα 3 Αυγούστου του 1953, με την έκδοση της απόφασης. Ο Πλουμπίδης και η καθοδήγηση του ΚΚΕ καταδικάστηκαν δύο φορές σε θάνατο.

Οπως για τον Μπελογιάννη και τους συντρόφους του, έτσι και για τον Πλουμπίδη δολοφόνοι ήταν η αστική τάξη σε συνεργασία με τους Αμερικανούς συμμάχους της.

Στις 25/7/1952, το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, στηριζόμενο – σε μεγάλο βαθμό – και σε πληροφορίες στελεχών από την Ελλάδα, καθώς και στην πρωτοβουλία του Πλουμπίδη να δημοσιοποιήσει επιστολή με την οποία αναλάμβανε την ευθύνη του παράνομου μηχανισμού του ΚΚΕ, ενώ υπεύθυνος ήταν ο Μπελογιάννης, βγάζει απόφαση «για τον Νίκο Πλουμπίδη (Μπάρμπα)», με την οποία τον διαγράφει, χρησιμοποιώντας ιδιαίτερα σκληρούς, άδικους και απαράδεκτους χαρακτηρισμούς.

Ο Πλουμπίδης, απομονωμένος και χαρακτηρισμένος από την ηγεσία του Κόμματος, όχι μόνο δεν το αποκήρυξε, αλλά και το υπεράσπισε μέχρι την τελευταία του πνοή. Στην άδικη κατηγορία ο Νίκος Πλουμπίδης απάντησε γράφοντας: «Τιμή μου εγώ πάνω απ’ όλα έχω την τιμή του Κόμματος (…) Εγώ εκείνα που δίδασκα τα εφάρμοζα πρώτος εγώ. Ημουν πιστός στο Κόμμα τότε που με ανέβαζε στα ανώτατα αξιώματά του, είμαι πιστός και τώρα που, καλά ή κακά, δίκαια ή άδικα, με κατηγορεί και με στιγματίζει. Θα παραμείνω για πάντα πιστός και θα πεθάνω κομμουνιστής.

Ο εχθρός δουλεύει και δουλεύει με πολλά μέσα για να διαλύσει το Κόμμα, να σπείρει τη σύγχυση στις μάζες και να στρέψει τα στελέχη και τα μέλη του Κόμματος ενάντια στην ηγεσία. Αυτό που επείγει δεν είναι η ανασκευή της κατηγορίας. Αυτό θα το κάνει το Κόμμα αργότερα, αλλά η διαφύλαξη της ενότητας του Κόμματος και της εμπιστοσύνης στην ηγεσία του Κόμματος (…) Κρατιέμαι με τα δόντια στη ζωή και θα δώσω ακόμα δύο μάχες. Τη μάχη της δίκης και τη μάχη του εκτελεστικού αποσπάσματος (…) Πάντως, πιστεύω ότι το Κόμμα θα επανεξετάσει εν καιρώ το ζήτημα».

Η 9η Ολομέλεια (1958) διαπίστωσε ότι δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να στηρίζει την κατηγορία του προβοκάτορα και του χαφιέ και αποφάσισε την αποκατάστασή του.

***
«Οι αμέτρητες όψεις του Ωραίου» στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Πηγή αστείρευτης έμπνευσης και αιτία βαθιάς αισθητικής συγκίνησης, το Ωραίο, αποτυπώνεται οπτικά στα αρχαία έργα τέχνης, συνιστώντας μια διαρκώς μεταβαλλόμενη εικόνα στην ιστορία της ανθρώπινης δημιουργίας.

Η νέα περιοδική έκθεση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου «Οι αμέτρητες όψεις του Ωραίου» αναδεικνύει τις διαφορετικές εκφράσεις αισθητικής σε ετερογενή κοινωνικά και πολιτισμικά περιβάλλοντα από τη νεολιθική περίοδο μέχρι την ύστερη αρχαιότητα, αξιοποιώντας το εξαιρετικά ευρύ χρονολογικό φάσμα που καλύπτουν οι συλλογές του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου. Τριακόσιες σαράντα αρχαιότητες από τις πλούσιες συλλογές του σε συνδυασμό με σύγχρονα ψηφιακά μέσα, προσφέρουν μια αισθητική πανδαισία και υπόσχονται ένα ταξίδι στο χρόνο γεμάτο αισθητικές απολαύσεις.

«Οι αμέτρητες όψεις του Ωραίου» στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Η περιοδική έκθεση «Οι αμέτρητες όψεις του Ωραίου» αποτελεί το τελευταίο μέρος της εκθεσιακής τριλογίας που σχεδιάστηκε για να τιμήσει την επέτειο των 150 χρόνων του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου από τη θεμελίωση του εμβληματικού κτιρίου που το στέγασε.

Η τριλογία άνοιξε το 2015 με την έκθεση «”Ένα όνειρο ανάμεσα σε υπέροχα ερείπια…” Περίπατος στην Αθήνα των περιηγητών, 17ος-19ος αιώνας», όπου μεταξύ άλλωναναδείχθηκε το πολιτισμικό περιβάλλον μέσα στο οποίο διαμορφώθηκε η ανάγκη για την ίδρυση του Εθνικού Μουσείου, και συνεχίστηκε με τις «Οδύσσειες», μια έκθεση που αποτύπωσε αφαιρετικά και συμβολικά τη διαχρονική προσπάθεια του ανθρώπου για δημιουργία και εξέλιξη.

Η έννοια του Ωραίου, την οποία πραγματεύεται η τρίτη στη σειρά έκθεση, συνιστά τον ιδανικό επίλογο, αφού η καλλιέργεια έρωτος προς τας καλάς τέχνας ήταν θεμελιώδης ανάμεσα στους καταστατικούς σκοπούς του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου (ΒΔ 31.7.1893). Επικεντρωμένη στην πνευματικότερη και υψηλότερη στιγμή της ανθρώπινης δημιουργίας, η έκθεση υποστηρίζει την αισθητική ενατένιση, καλώντας ταυτόχρονα τους θεατές να διερευνήσουν την πνευματική βάση των αισθητικών επιλογών.

Το εκθεσιακό αφήγημα αρθρώνεται σε τέσσερα μέρη

Στην «Αιώνια αισθητική» παρουσιάζονται επιλεγμένα αντικείμενα της καθημερινότητας, που καταγράφουν τις συνεχείς εναλλαγές και τις διαφορετικές εκφράσεις αισθητικής στην ανθρώπινη διαχρονία. «Το ωραίο και το επιθυμητό» επιχειρεί μια ουσιαστική προσέγγιση στις αισθητικές προτιμήσεις των αρχαίων κοινωνιών με βάση όσα αποκαλύπτουν οι αρχαίοι ελληνικοί μύθοι για την ομορφιά και τα αρχαιολογικά ευρήματα που αφορούν την ένδυση, την κόμμωση, τα κοσμήματα και τον καλλωπισμό. Το τρίτο μέρος με τίτλο «Προβάλλοντας το σώμα» παρακολουθεί την έκφραση του ωραίου στην εικαστική απόδοση του ανθρώπινου σώματος από τη νεολιθική περίοδο μέχρι τους ιστορικούς χρόνους. Στο τέλος, «Η ατέρμονη αναζήτηση»αποσκοπεί στον αισθητικό στοχασμό ως προς τη σημασία του ωραίου και την αξία του για τον άνθρωπο.

Την έκθεση θα πλαισιώσουν καθ’ όλη τη διάρκειά της πολλά πειραματικά εργαστήρια. Επιστήμονες, καλλιτέχνες και τεχνίτες από την Ελλάδα και το εξωτερικό θα προσφέρουν την ειδική τους γνώση για να εξηγήσουν στους επισκέπτες τις πειραματικές τους προσεγγίσεις στην υφαντική της νεολιθικής περιόδου, το ένδυμα στο Αιγαίο κατά τη δεύτερη χιλιετία π.Χ., τη μυκηναϊκή ενδυμασία, την πολυχρωμία των αρχαίων γλυπτών και την απόδοση του Ωραίου στην αρχαία ελληνική μουσική.

Την έκθεση συνοδεύει επιστημονικός κατάλογος στα ελληνικά, έκδοση του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων. Θα επακολουθήσει σύντομα και η αγγλική έκδοση.

Η έκθεση θα είναι ανοιχτή για το κοινό από τις 26 Μάη.

Ώρες λειτουργίας (θερινό ωράριο ως 31/10):

Δευτέρα 13.00-20.00

Τρίτη – Κυριακή 8.00-20.00

***

Αντικείμενα της παιδικής ηλικίας από 4 ηπείρους, στο Moυσείο Μπενάκη Παιχνιδιών

Το Moυσείο Μπενάκη Παιχνιδιών με πυρήνα την συλλογή της Μαρίας Αργυριάδη, η οποία συγκαταλέγεται στις δέκα καλύτερες της Ευρώπης, παρουσιάζει παιχνίδια, βιβλία, έντυπα, ρουχισμό και αντικείμενα της παιδικής ηλικίας από την Ευρώπη, την Αφρική, την Ασία και την Αμερική.

Η ελληνική συλλογή περιλαμβάνει βρεφικά και παιδικά παιχνίδια και άλλα αντικείμενα από τους αρχαίους έως τους νεότερους χρόνους: χειροποίητα παραδοσιακά παιχνίδια, πανηγυριώτικα και εμπορικά παιχνίδια του 20ού αι., επιτραπέζια παιχνίδια, καθώς και ομαδικά παιχνίδια δρόμου και παιδικά έθιμα. Ξεχωρίζουν τα παιχνίδια που έφτιαξαν μέλη των Κ.Α.Π.Η. (Κέντρων Ανοιχτής Προστασίας Ηλικιωμένων), αναβιώσεις αυτών που έπαιζαν ως παιδιά.

Η ευρωπαϊκή συλλογή αποτελείται από αστικά και λαϊκά παιχνίδια από το 18ο έως τον 20ό αι., κυρίως από την Αγγλία, τη Γαλλία και τη Γερμανία, καθώς και από ευρωπαϊκές κούκλες με φορεσιές από διάφορες περιοχές της Ελλάδας.

ΜΟΥΣΕΙΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙΩΝ – Λεωφ. Ποσειδώνος 14 & Τρίτωνος 1, 175 61 Παλ. Φάληρο

Μέρες και ώρες λειτουργίας: Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή: 10:00 – 18:00

Επικοινωνία: τηλ. 213 0258498