«Η Μάχη της Ρωσίας» – Σε πλήρη έκδοση το ντοκιμαντέρ των Frank Capra και Anatole Litvak

Για την επέτειο των 75 ετών της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών και τον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο, η New Star παρουσιάζει για πρώτη φορά στην πλήρη έκδοσή του το ντοκιμαντέρ: «Η Μάχη της Ρωσίας» των Frank Capra και Anatole Litvak

«Η Μάχη της Ρωσίας»  (The Battle Of Russia)

ΗΠΑ /1943
Σκηνοθεσία: Frank Capra, Anatole Litvak
Σενάριο:  Julius J. Epstein , Philip G. Epstein , Anatole Litvak, Anthony Veiller
Είδος: Ιστορική, Ντοκιμαντέρ, Πολιτική.
Αφήγηση: Anthony Veiller, Walter Huston
Μουσική: Dimitri Tiomkin
Διάρκεια: 83’
Παραγωγή: War Department Special Service Division
Διανομή: New  Star

Η Μάχη της Ρωσίας (1943) είναι η πέμπτη και μεγαλύτερη ταινία από τις εφτά της σειράς ντοκιμαντέρ “Why We Fight του πολυβραβευμένου Frank Capra και αποτελείται από δύο μέρη.  Το ντοκιμαντέρ εξιστορεί τα γεγονότα στο ρωσικό μέτωπο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, για την ηρωική αντίσταση της Ρωσίας στην εισβολή Σκιαγραφείται η ρωσική επιμονή και η αποφασιστικότητά τους να κερδίσουν ενάντια στις φαινομενικά ανίκητες δυνάμεις της Ναζιστικής Γερμανίας στις πιο αιματηρές μάχες του πολέμου. Η ταινία έγινε σε συνεργασία με τον Ανατολι Λιτβάκ, Σοβιετικό Σκηνοθέτη ως πρώτο σκηνοθέτη υπό την εποπτεία του Capra. Ο Θρυλικός αυτός σκηνοθέτης είναι ίσως πιο γνωστός για τα κλασσικά του έργα όπως το “ Ιs a Wonderful Life (1946), It Happened One Night (1934), You Cant Take It with You (1938) και το Mr. Smith Goes to Washington (1939), εκ των οποίων για τα τρία τελευταία ήταν προτεινόμενος για τα Βραβεία Ακαδημίας, κερδίζοντας τελικά τα δύο. Κατά τη διάρκεια του Β ;Παγκοσμίου Πολέμου, ο Capra υπηρέτησε στο Σώμα Διαβιβαστών του Στρατού των Η.Π.Α. και παρήγαγε ταινίες προπαγάνδας, όπως αυτή η σειρά “Why We Fight”. Αυτές οι επτά ταινίες, που ανατέθηκαν από την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών, εξήγησαν στα αμερικανικά στρατεύματα ακριβώς γιατί συμμετείχαν στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Το σενάριο ανέλαβαν συνολικά επτά συγγραφείς και η αφήγηση έγινε από τον Anthony Veiller και τον Walter Huston. Η μουσικη, για την οποία υπεύθυνος ήταν ο Dimitri Tiomkin , συνδυάζει Τσαϊκόφσκι μαζί με παραδοσιακά ρωσικά λαϊκά τραγούδια και μπαλάντες. Το 2000, η Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου των ΗΠΑ θεώρησε ότι αυτή η ταινία (και τα άλλα έξι ντοκιμαντέρ της σειράς) ήταν «πολιτισμικά σημαντικά» και τα επιλέξανε για διατήρηση στο National Film Registry (Εθνικό Κινηματογραφικό Μητρώο).

The Battle of Russia Part I- Part II

Η ταινία ξεκινά με μια επισκόπηση των προηγούμενων αποτυχημένων προσπαθειών για την κατάκτηση της Ρωσίας: από τους Τευτονικούς Ιππότες το 1242 (βίντεο από την ταινία “Alexander Nevsky” του Σεργκέι Αϊζενστάιν), από τον Κάρολο ΧΙΙ της Σουηδίας το 1704 (βίντεο από τη ταινία του Βλαντιμίρ Πετρόφ “Πέτρος ο Μέγας”) , από τον Ναπολέοντα Ι  το 1812 και από τη Γερμανική Αυτοκρατορία στον Α;Παγκόσμιο Πόλεμο. Στη συνέχεια, περιγράφονται οι τεράστιοι φυσικοί πόροι της Σοβιετικής Ένωσης δείχνοντας γιατί η γη είναι τόσο σημαντική για τους κατακτητές.  Η εθνοτική ποικιλομορφία της χώρας
καλύπτεται λεπτομερώς και αργότερα αναφέρονται και στοιχεία της ρωσικής κουλτούρας που είναι γνωστά στους Αμερικανούς, συμπεριλαμβανομένων των μουσικών συνθέσεων του Τσαϊκόφσκι και του βιβλίου “Πολέμος και Ειρήνη” του Λέοντος Τολστόι…

Η έναρξη της ταινίας περιλαμβάνει ένα απόσπασμα από τον Αμερικανό Douglas MacArthur, ο οποίος επαινεί την υπεράσπιση του ρωσικού λαού από το έθνος του ως ένα από τα πιο θαρραλέα κατορθώματα της στρατιωτικής ιστορίας. Η ταινία καλύπτει έπειτα τις ναζιστικές κατακτήσεις στα Βαλκάνια, που περιγράφηκαν ως προκαταρκτικές για να κλείσουν πιθανές συμμαχικές διαδρομές εισβολής πριν από τον πόλεμο κατά της Ρωσίας που ξεκίνησε στις 22 Ιουνίου 1941. Η αφήγηση περιγράφει τη γερμανική τακτική «keil und kessel» για τον επιθετικό πόλεμο και τη σοβιετική άμυνα σε βάθος; που αντιτάσσονταν σε αυτό. Η Σοβιετική τακτική της “καμένης γης”, ο αστικός πόλεμος μεταξύ των πόλεων στις σοβιετικές πόλεις και ο ανταρτοπόλεμος πίσω από τις εχθρικές γραμμές χρησιμοποιούνται επίσης για να υπογραμμίσουν τη σοβιετική αποφασιστικότητα για τη νίκη εναντίον των Γερμανών. Η θρίαμβος του Λένινγκραντ και η μάχη του Στάλινγκραντ ολοκληρώνουν την ταινία.

Μια δυνατή σκηνή δείχνει τους Ρώσους να τραγουδούν τον όρκο τους: 

Για τις καμένες πόλεις και χωριά

Για τους θανάτους των παιδιών μας και των μητέρων μας

Για τα βασανιστήρια και την ταπείνωση του λαού μας

Ορκίζομαι εκδίκηση στον εχθρό

Ορκίζομαι ότι προτιμώ να πεθάνω στη μάχη με τον εχθρό

Από το να παραδώσω τον εαυτό μου, τους ανθρώπους και τη χώρα μου 

στους Φασιστές Εισβολείς.

Αίμα για αίμα!

 

Βραβείο του Εθνικού Βραβείου Κριτικών των ΗΠΑ για το Καλύτερο Ντοκιμαντέρ (1943)

Ειδικό Βραβείο Κύκλου Κριτικών Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης:(1943)

Υποψηφιότητα για Βραβείο Ακαδημίας για το καλύτερο Ντοκιμαντέρ στα 16α Βραβεία Ακαδημίας (1944)

Βραβείο National Film Registry (2000), ΣΑΝ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΕΡ

 Why We Fight "

Από 12/2 σε διανομή New Star.

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: