Ένα απόσπασμα από το κλασικό έργο του Μπουλγκάκοφ, χαρακτηριστικό πορτρέτο της μετεπαναστατικής εποχής και των αντιφάσεών της και βάζει το ζήτημα της κατοικίας, των αστών ειδικών και της ταξικής απέχθειάς τους για την εργατική τάξη και τον αγώνα της.
25 Οχτώβρη 1917. Αθόρυβα σαν λάδι απλώθηκε η σοβιετική εξουσία μέσα σε όλη τη Ρωσία. Μίνσκ, Βλαντίμιρ, Ιβάνοβο – Βοζνεσένσκ, Πσκώφ. Πιο γρήγορα απ’ τα ταχυδρομεία και απ’ τους σιδηρόδρομους έφτασε στα Ουράλια, στο Τασκέντ, και ως τις 18 του Νοέμβρη είχε φτάσει στο Βλαντιβοστόκ, απλώνονταν στη Σιβηρία…
Ο Τακάσι Ναγκάι (1908-1951) ήταν καθηγητής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Ναγκασάκι και βρισκόταν στο νοσοκομείο της πόλης όταν έγινε η έκρηξη της ατομικής βόμβας. Στο βιβλίο του Οι καμπάνες του Ναγκασάκι περιγράφει τον όλεθρο και υψώνει φωνή διαμαρτυρίας κατά του πολέμου.
O λογοτέχνης – συγγραφέας Άγγελος Τερζάκης γεννήθηκε στο Ναύπλιο στις 16 του Φλεβάρη 1907 και έφυγε από τη ζωή στις 3 του Αυγούστου 1979, στην Αθήνα. Λογοτέχνης της γενιάς του ’30, έγραψε διηγήματα, μυθιστορήματα και θεατρικά έργα, ενώ άφησε πολύ αξιόλογο δοκιμιακό έργο.
Γραμμένο από τον Παύλο Σιδηρόπουλο σε ηλικία 16-17χρονών μετά από ένα ταξίδι που είχε κάνει με τον πατέρα του στη Γιουγκοσλαβία, σ’ ένα μικρό τετράδιο που είχε μαζί του, και γέμιζε τις σελίδες του όπως ένα ημερολόγιο.
«- Μια μάνα κουβάλησε τον Κώστα μου εδώ. Της χρωστάω να κουβαλήσω το λαβωμένο της παιδί απόψε…»
«Ο βλάχος ήταν πιο στεγνός, δεν είχε αυτό το χαμόγελο. Ήταν ψαρομάλλης, τσαγκός, φωνακλάς και βλάσφημος. Μια ρομφαία. Μαύρο πουκάμισο, μαύρο παντελόνι. Ψηλός, με στήθος λίγο σκαμμένο. Μ’ έναν αέρα λύπησης κι αγρύπνιας στο πρόσωπο. Αν δε φας θαλασσινά στου βλάχου δεν ξέρεις τι θα πει Θεσσαλονίκη…»
Κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου ο Στρατής Μυριβήλης βρίσκεται να πολεμάει στο Μακεδονικό Μέτωπο. Εκεί, μέσα στα χαρακώματα, γράφει και το έργο του Η ζωή εν τάφω, από τα πιο σπουδαία αντιπολεμικά βιβλία. Από τους κυριότερους εκπροσώπους της γενιάς του ’30, ο Στρ, Μυριβήλης γεννήθηκε στη Συκαμιά Λέσβου στις 30 του Ιούνη 1890 και πέθανε στις 19 του Ιούλη 1969.
Τα έργα του Τσέχωφ έγιναν οικουμενικά και διαχρονικά γιατί αναδεικνύουν την ανθρώπινη υπόσταση, τους χαρακτήρες με τις αρετές, τα ελαττώματα και τα πάθη που χαρακτηρίζουν όλους τους ανθρώπους, αλλά και τα κακώς κείμενα της ρωσικής κοινωνίας εκείνης της εποχής.
Ο Φώτης Κόντογλου (γεννήθηκε στις 8 του Νοέμβρη 1895 και έφυγε από τη ζωή στις 13 του Ιούλη 1965) υπήρξε από τους κορυφαίους ζωγράφους της χώρας μας και σημαντικός πνευματικός δημιουργός του 20ου αιώνα.
