“Να μη λείπει κάθε μέρα το ψωμί. Να μη λείπει ένα χάδι τις νύχτες. Μα ίσως, τότε δεν θα είχα τι να σου γράψω. Με παραμύθια μάθαμε να διαβάζουμε. Με τραγούδια μάθαμε να περπατάμε.”

Συνεχίστε να αντικρίζετε τα άστρα και να ονειρεύεστε…
Και να μην ξεχάσετε ποτέ… Πάντα να θυμάστε και να αγωνίζεστε.

Εχθρός λαός. Διαφθορά. Σήψη. Άρτος και θεάματα.
Θα λέγατε ότι είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά
                της αστικής δημοκρατίας
                ή του φασισμού;

Ποτέ δεν είδε κανείς να δουλεύει ο τραπεζίτης,
ο εφοπλιστής, ο βιομήχανος, ο γέρος.
Η Ιστορία γράφεται από τους πρωτοπόρους…

Ένας εργάτης, ένας αγρότης κι ένας αυτοαπασχολούμενος
διαφέρουν πολύ
κι από πολλές απόψεις

Ήταν πολλοί. Το παράπτωμα βαρύ. Ονειρεύτηκαν το μέλλον.
Λίγοι αυτοί που προσπάθησαν να τους το κλέψουν.

Στον καπιταλισμό,
               ο άδικος χαμός παιδιών εργατών,
ο θάνατος του εργάτη επειδή είναι εργάτης,
ο ξεριζωμός του,
η περιστολή των δημοκρατικών του ελευθεριών 
                               είναι η εξίσωση πολέμου και ειρήνης.

Εξίσωση
θετικού και αρνητικού πόλου
θεού και διαβόλου
εργάτη κι αφεντικού.

Χακί καπέλο. Λαδί αμπέχωνο. Κόκκινο περιβραχιόνιο, όπλο στο χέρι. Και ο στρατιωτικός ιατρικός σάκος κρεμασμένος χιαστί στον ώμο. Πανέμορφη, μιγάδα, λαμπερά μάτια, μακριά μαλλιά. Μα… Κόπηκε η ανάσα μου… Αυτή είναι ίδια η….

Έλα να σχεδιάσουμε μαζί την σωτηρία μου, και θα την καμουφλάρουμε καλά.