Ήταν εκεί παρ’ όλες τις «σκιές» γύρα τριγύρα της (κατά την έκφραση του άλλου μεγάλου, της ίδιας γης), σαν γιασεμί να ευωδιάζει μιαν αθησαύριστη κληρονομιά και να φωτίζει με το δικό της μερτικό τα βαθιά σκοτάδια των καιρών. Κι όμως ήταν εκεί...

Τι μπορεί να είναι ο Μίκης Θεοδωράκης για κάποιον που γεννήθηκε το 1990, για κάποιον δηλαδή που δεν έζησε ούτε καν στα απόνερα της Αντίστασης, του Δημοκρατικού Στρατού, της παρανομίας, των Λαμπράκηδων και της χούντας;