Μαύρα κοράκια… – Η ΟΥΕΦΑ αποφάσισε να γίνει κανονικά το β’ ημίχρονο Δανία-Φινλανδία

Αν ψάχνει κανείς να δει τι σημαίνει άνθρωπος, μπορεί να δει τη συγκλονιστική εικόνα με το ανθρώπινο τείχος που έκαναν οι συμπαίκτες του Έρικσεν γύρω από τον Δανό για να τον προστατεύσουν σε αυτές τις δραματικές στιγμές από τις κάμερες και από αδιάκριτα βλέμματα.

Μπορεί επίσης να δει τις αντιδράσεις του κόσμου που πάγωσε, τα δάκρυα των αντιπάλων, τον πόνο, τη συγκίνηση και την αλληλεγγύη στις εκφράσεις του προσώπου όσων ήταν παρόντες και καταλάβαιναν καθαρά εκείνη τη στιγμή πως το ποδόσφαιρο ήταν το τελευταίο που μετράει.

Οι αθλητές δεν είναι υπεράνθρωποι διασκεδαστές για να τους ξεζουμίζουν μέχρι θανάτου, λες και είναι μονομάχοι στην αρένα με τα θηρία. Είναι άνθρωποι που είναι αντίπαλοι μες στο γήπεδο αλλά δεν έχουν τίποτα να τους χωρίζει και βιώνουν μαζί με το κοινό ανθρώπινα συναισθήματα και εναλλαγές στο έπακρο.

Αν ψάχνουμε κάτι απάνθρωπο σε όλα αυτά, είναι το σύστημα που τους βάζει να παίζουν 50, 60 και 70 αγώνες κάθε χρονιά, δύο και τρεις αγώνες κάθε βδομάδα, όπου τα δίνουν όλα και αφήνουν την ψυχή τους και το σώμα τους στο γήπεδο για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις και την απάνθρωπη πίεση να νικήσουν πάση θυσία.

Αν ψάχνει κανείς κάτι απάνθρωπο σε όλα αυτά, είναι τα κοράκια της ΟΥΕΦΑ, που πριν καλά καλά συνέλθει η κοινή γνώμη από το σοκ της κατάρρευσης του Έρικσεν, πριν καλά καλά φανεί ότι ο παίκτης έχει διαφύγει κάθε κίνδυνο, αποφάσισε να διεξαχθεί κανονικά το δεύτερο ημίχρονο, επειδή τάχα το απαίτησαν οι ίδιες οι ομάδες…

Μη τυχόν και χάσουν λεπτό οι τηλεθεατές στην αρένα, οι χορηγοί που πληρώνουν για το θέαμα, η διοργανώτρια αρχή που έχει ασφυκτικές προθεσμίες και γεμάτο πρόγραμμα. Το σόου πρέπει να συνεχίσει πάση θυσία. The show must go on…