Το βλέμμα των «εισβολέων» να φοβάστε…

«Θεωρώ ότι αν συνεχιστεί η οργανωμένη από Ερντογάν ροή προσφύγων & μεταναστών, πρέπει να εφαρμόσουμε μεθόδους Αυστραλίας. Όσοι έρχονται θα εγκλωβίζονται σε απομακρυσμένο ακατοίκητο ή αραιοκατοικημένο νησί, επιτηρούμενοι σε συνθήκες ασφαλείας. Μόλις μαθευτεί, θα σταματήσουν να έρχονται», είχε αναφέρει ο ευρωβουλευτής της ΝΔ, Γιώργος Κύρτσος, στις 6 Σεπτεμβρίου του 2019 «αθωώνοντας» και τυλίγοντας κατά κάποιον τρόπο με αστική νομιμότητα το φασιστικό παραλήρημα του μετρ της ακροδεξιάς προπαγάνδας, Θάνου Τζήμερου, που έγραψε στις 5 Φεβρουαρίου του 2020: «Φτιάχνεις στη Μακρόνησο μία αξιοπρεπή δομή με κοντέινερς, γεννήτριες, δεξαμενή νερού. Στέλνεις τις ΜΚΟ και όλους τους εισβολείς εκεί με μοναδική προοπτική την απέλαση, όσο πάρει».

Δεν μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε πως θα φτάναμε στο σημείο να εκστομίζονται με τόση ευκολία απόψεις σαν κι αυτές από πολιτικές δυνάμεις που εκπροσωπούν τάχα μου το λεγόμενο «δημοκρατικό τόξο». Άνθρωποι που μιλούν ανερυθρίαστα για εγκλωβισμό άλλων ανθρώπων και βλέπουν εισβολείς εκεί όπου οποιοσδήποτε άνθρωπος με στοιχειώδη κοινή λογική βλέπει σμπαραλιασμένες ψυχές που επιζητούν να σταθούν ξανά στα πόδια τους και να γλυτώσουν από τη βαρβαρότητα του πολέμου, δεν γίνεται να λέγονται άνθρωποι, με τον τρόπο που όριζε την έννοια του ανθρώπου ο Τάσος Λειβαδίτης: «αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος, δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν’ αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκιο».

Γι’ αυτούς τους ανθρώπους, έννοιες σαν την ειρήνη και το δίκιο μοιάζουν με κενό κέλυφος, με «πουκάμισο αδειανό», αφού δεν εμφορούνται από κανένα ιδανικό και καμία αξία. Το μόνο που κάνουν είναι να επιζητούν να εκμεταλλευτούν τον πόνο και την απελπισία του άλλου, να μιλούν για καθαρότητα και να προτείνουν την κατασκευή πλωτών φραγμάτων που τάχα μου θα τη θωρακίσει. Όταν δεν κλειδαμπαρώνονται στα σπίτια τους, συμμετέχουν σε συλλαλητήρια κατά των μεταναστών, ψάχνουν να κατασκευάσουν βολικούς εχθρούς και να επιτεθούν σε εύκολους στόχους, από τη στιγμή που δεν μπορούν – έτσι αισθάνονται – να πάνε κόντρα στις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του ΝΑΤΟ και των εκάστοτε κυβερνήσεων που ευθύνονται για τον εγκλωβισμό των προσφύγων και των μεταναστών και την εκρηκτική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί σήμερα στα νησιά που αποτελούν δομές φιλοξενίας.

«Ο κόσμος πρέπει να προετοιμαστεί για εκατομμύρια κλιματικούς πρόσφυγες τα επόμενα χρόνια», ανέφερε από το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ και αυτοί ορίζονται από μόνοι τους ενορχηστρωτές αυτής της προετοιμασίας, τραμπουκίζοντας πρόσφυγες και μετανάστες. Οι υπόλοιποι, όταν δεν τους κοιτάμε μαγκωμένα, αφήνουμε απλώς τα γεγονότα να προσπεράσουν, νομίζοντας πως όλη αυτή η κοινωνική αποδιοργάνωση θα ρυθμιστεί αυτόματα από κάποιο «αόρατο χέρι» της αγοράς.

«Στρατηγέ ο άνθρωπος είναι χρήσιμος πολύ. Ξέρει να πετάει. Ξέρει και να σκοτώνει. Μόνο που έχει ένα ελάττωμα, ξέρει να σκέφτεται», επισήμαινε το 1939 ο Μπέρτολτ Μπρεχτ στο «Γερμανικό εγχειρίδιο πολέμου», φωτίζοντας τη διαχρονική αναγκαιότητας της σκέψης, του μοναδικού εργαλείου που μπορεί να μετατραπεί σε όχημα πρόληψης θηριωδιών. Ελάχιστοι τον άκουσαν τότε, τόσο λίγοι που δεν κατάφεραν να συγκρατήσουν τη μεγαλύτερη κτηνωδία του 20^ου αιώνα, που ακολούθησε.

Σήμερα, η φράση του Μπρεχτ μοιάζει περισσότερο επίκαιρη από ποτέ, αφού αυτή τη σκέψη πρέπει να διατηρήσουμε ζωντανή, να φροντίσουμε να μη χαθεί και να μην εξασθενήσει μέσα στην οχλοβοή των ρατσιστικών κραυγών, προσπαθώντας να την επανεφεύρουμε εκεί που μοιάζει να παραπαίει, για να μη φτάσουμε ποτέ στο σημείο να ζήσουμε την «κόλαση» για την οποία έγραφε ο Αργύρης Χιόνης: «Θά ’ρθει μια μέρα που οι άνθρωποι θα μισήσουν τόσο τον εαυτό τους, ώστε θα σφίγγουν με τα χέρια το λαιμό τους και θα στραγγαλίζονται μονάχοι τους. Λίγο πριν απ’ το τέλος, θα παραλύουν και θα λύνονται τα χέρια τους. Θα συνέρχονται και θα ξαναρχίζουν. Αυτό θα γίνεται επ’ άπειρον και θα ’ναι η κόλαση που κανείς δεν προφήτεψε ως τώρα».

Το βλέμμα των «εισβολέων» που φοβούνται όλοι εκείνοι που αυτοπροσδιορίζονται ως εκπρόσωποι τους εκσυγχρονισμού, της προόδου και της δημοκρατίας αποτελεί το πιο σπουδαίο εχέγγυο πως αυτή την «κόλαση» μπορεί και να τη γλυτώσουμε…