Ψήφος στο καλύτερο καλό, όχι στο λιγότερο κακό! Ψήφος στο ΚΚΕ!

Δεν με τρομάζει τίποτα πια, γιατί ξέρω καλά πως έχω τους συντρόφους μου να το παλέψουμε μαζί. Υπάρχει το καλύτερο καλό, έχει όνομα, υπάρχει χρόνια στους χώρους δουλειάς, στον αγώνα κόντρα στο φασισμό, είναι δίπλα σου και μαζί σου. Είναι το ΚΚΕ! 

Μετά από τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών και την μεγάλη θεωρητικά ήττα του ΣΥΡΙΖΑ(επιτρέψτε μου να θεωρώ πως ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ ηττήθηκε το Φλεβάρη του 2015), έχουμε πάλι το γνωστό δίπολο. Ψηφίστε ΣΥΡΙΖΑ, για να μην έρθουν οι άλλοι. Τη λογική του λιγότερου κακού.

Η φράση “Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά”, δίνει και παίρνει. Kοντεύει να γίνει το κυρίως σύνθημα της προεκλογικής περιόδου. Φυσικά και ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξία. Όμως το να μην ξεχνάς τι σημαίνει μια παράταξη που έχει κάνει εκατοντάδες εγκλήματα, που έχει στείλει τους συντρόφους σου στις εξορίες,  που έχει λειτουργήσει παρακρατικά, που έχει φτωχοποιήσει τον κόσμο, που έχει καταπατήσει τα εργασιακά δικαιώματα, που είναι υπεύθυνη για την στοχοποίηση αθώων ανθρώπων, αυτό δεν σημαίνει πως αυτόματα ξεχνάς τι σημαίνει μια κυβέρνηση που τα τελευταία χρόνια λειτούργησε με όρους που έκαναν την αξιωματική αντιπολίτευση να σκάει από τη ζήλεια της, καθώς ακολουθούσε παρόμοιες πολιτικές. Ναι, εντάξει με έναν μανδύα δικαιωματισμού.

Με συγχωρείτε, αλλά προσωπικά, δεν έχω μάθει ποτέ να βολεύομαι ή να επαναπαύομαι στα ψίχουλα, τα οποία και εν προκειμένω ήταν εξαιρετικά επουσιώδη. Το λιγότερο κακό συνεπάγεται Μόριες, κρατούμενους να πεθαίνουν στη φυλακή από πονόδοντο, δαρμένους συνδικαλιστές και διαδηλωτές, προδομένους ανθρώπους, πλειστηριασμούς, ανεργία, υποαπασχόληση, νοικιασμένους εργαζόμενους, ΝΑΤΟ, έναν διαβολικά καλό Τραμπ, φωτογραφίες με χρυσαυγίτες, συνεργασία με την ακροδεξιά, συγχαρητήρια από τους θεσμούς που μέχρι πρότινος θα πολεμούσε, και κυρίως, κοινωνική νομιμοποίηση δεξιών πολιτικών σε έναν κόσμο που μέχρι χθες τις αντιμάχονταν. Είναι αυτή λογική διεκδίκησης ενός καλύτερου κόσμου; Για ποιους;

Ένας καλύτερος κόσμος, όπως εμείς τον ονειρευόμαστε και εξ όσων μπορώ να θυμάμαι κάποτε τον ευαγγελιζόταν κι η βάση του ΣΥΡΙΖΑ, δεν έβαζε νερό στο κρασί του, ήθελε τα πάντα! Διεκδικούσε άριστη δωρεάν υγεία, όχι τη λιγότερο κακή, διεκδικούσε παιδεία και ευκαιρίες για όλους, δεν μιλούσε για καλά ιδιωτικά και κακά δημόσια σχολεία, διεκδικούσε χώρους άθλησης για όλα τα παιδιά,δεν άφηνε να ρημάζουν οι ήδη υπάρχοντες, διεκδικούσε επιδόματα για ψυχικά πάσχοντες και ΑμΕΑ, διεκδικούσε και τίποτα δεν του αρκούσε!

Δεν την φοβάμαι την επάνοδο της δεξιάς, αν μας βρει έτοιμους να παλέψουμε και να διεκδικήσουμε. Δεν πιστεύω πως για να ξυπνήσει το κίνημα πρέπει να έρθει ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τα τέρατά του και έτσι να βγούμε στους δρόμους. Δεν φύγαμε ποτέ από τους δρόμους.

Δεν με τρομάζει τίποτα πια, γιατί ξέρω καλά πως έχω τους συντρόφους μου να το παλέψουμε μαζί. Υπάρχει το καλύτερο καλό, έχει όνομα, υπάρχει χρόνια στους χώρους δουλειάς, στον αγώνα κόντρα στο φασισμό, είναι δίπλα σου και μαζί σου. Είναι το ΚΚΕ!

*Φωτογραφία εξωφύλλου Filio Magenta

 

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: