Ο κορονοϊός «μας εξασφαλίζει μερικές πολύ μεγάλες ευκαιρίες»

Με τους νεκρούς στην Κίνα να έχουν ξεπεράσει τους 2.500 και στην Ιταλία αντίστοιχα τους 10, ένα ερώτημα πλανιέται πάνω από τα κεφάλια όλων μας: Θα ενθαρρύνουμε την κρατική παρέμβαση ή θα αφήσουμε την ελεύθερη αγορά να «μεταρρυθμίσει ριζικά» το υγειονομικό σύστημα και να «εξασφαλίσει μερικές πολύ μεγάλες ευκαιρίες» μέσα από την καταστροφή χιλιάδων πολιτών;

Τις τελευταίες μέρες, γινόμαστε μάρτυρες μίας ακόμα ιστορίας καπιταλιστικής «αριστείας» που σχετίζεται με τις προστατευτικές μάσκες. Ο κόσμος συρρέει σωρηδόν να τις προμηθευτεί, συνήθως με μια παροξυσμική υπερβολή από όσα διαβάζει και ακούει στις ειδήσεις, πηγαίνοντας από το ένα φαρμακείο στο άλλο μέχρι να τις βρει – αν τα καταφέρει, αφού στα περισσότερα φαρμακεία πλέον είναι σε έλλειψη – και να πληρώσει το αντίτιμο που θα του πουν με τις τιμές να ποικίλουν από το ένα φαρμακείο στο άλλο.

«Η τιμή για την αγορά απλών χειρουργικών και υψηλής προστασίας μασκών λόγω αυξημένων αναγκών από τα νοσοκομεία ανέβηκε τις τελευταίες ημέρες 300%», κατήγγειλε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία, προσθέτοντας πως οι εταιρείες «προφασίζονται έλλειψη μασκών για να δικαιολογήσουν την αισχροκέρδεια σε βάρος των νοσοκομείων και των πολιτών, εκμεταλλευόμενοι την ανησυχία για εμφάνιση πιθανών κρουσμάτων κορονοϊού και τη γρίπη που είναι σε έξαρση». Την ίδια στιγμή, στην Ιταλία,  όπου παρατηρείται το μεγαλύτερο ξέσπασμα του COVID-19 στην Ευρώπη, πουλιέται με 10 ευρώ η μάσκα και 39 ευρώ το αντισηπτικό.

Με αφορμή αυτά τα περιστατικά, θυμηθήκαμε μια ιστορία «νεοφιλελεύθερης επιτυχίας» από τη μακρινή Νέα Ορλεάνη, την περίοδο που την είχε χτυπήσει ο Τυφώνας Κατρίνα. Τότε, το 2005, ο Μίλτον Φρίντμαν, ένας ακραιφνής υποστηρικτής του νεοφιλελεύθερου συστήματος, σύμβουλος του δικτάτορα στρατηγού Πινοσέτ, έγραφε στη Wall Street Journal πως «τα περισσότερο σχολεία της Νέας Ορλεάνης είναι συντρίμμια, όπως εξάλλου και τα σπίτια των παιδιών που φοιτούσαν σε αυτά. […] Πρόκειται για μια τραγωδία, αλλά επίσης και μια ευκαιρία να μεταρρυθμίσουμε ριζικά το εκπαιδευτικό σύστημα».

Ο Ρεπουμπλικάνος βουλευτής, Ρίτσαρντ Μπέικερ, δήλωνε με τη σειρά του πως «επιτέλους, ξεμπερδέψαμε με το ζήτημα της κοινωνικής στέγης στη Νέα Ορλεάνη. Εμείς δεν μπορούσαμε να το κάνουμε, αλλά το έκανε ο Θεός», ενώ ο μεγαλοεργολάβος, Τζόζεφ Κανιζάρο, είχε αναφέρει: «πιστεύω ότι τώρα μπορούμε να αρχίσουμε από την αρχή. Αυτή η λευκή σελίδα μας εξασφαλίζει μερικές πολύ μεγάλες ευκαιρίες».

Να σημειώσουμε πως αυτές οι δηλώσεις γινόντουσαν μετά από έναν Τυφώνα που είχε δημιουργήσει μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές που συνέβη ποτέ στις ΗΠΑ με το κόστος να υπολογίζεται σε πάνω από 108 δισεκατομμύρια δολάρια και τις χαμένες ζωές σε περισσότερες από 1.833.

Με τους νεκρούς στην Κίνα να έχουν ξεπεράσει τους 2.500 και στην Ιταλία αντίστοιχα τους 10, τον διευθυντή του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας να καλεί τον κόσμο να προετοιμαστεί για το «ενδεχόμενο πανδημίας» και το πρώτο κρούσμα να εμφανίζεται στη Θεσσαλονίκη αφότου η ελληνική κυβέρνηση εξέδωσε Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου για τον «περιορισμό διάδοσης του κορονοϊού», ένα ερώτημα πλανιέται πλέον πάνω από τα κεφάλια όλων μας: Θα ενθαρρύνουμε την κρατική παρέμβαση, όπως έκανε ήδη η ΠΟΕΔΗΝ ισχυριζόμενη πως «δεν θα αντέξουν οι αναιμικοί προϋπολογισμοί των νοσοκομείων», ή θα αφήσουμε την ελεύθερη αγορά να «μεταρρυθμίσει ριζικά» το υγειονομικό σύστημα και να «εξασφαλίσει μερικές πολύ μεγάλες ευκαιρίες» μέσα από την καταστροφή χιλιάδων πολιτών;

*Πληροφορίες αντλήθηκαν από το βιβλίο της Naomi Klein, «Το δόγμα του σοκ», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λιβάνη.

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: