Ζητήματα κοινής λογικής και αι πορείαι…

Ως υποψιασμένος πολίτης και συνεπής καταναλωτής, με ιδιαίτερη χαρά υποδέχτηκα την ψήφισιν του νέου νόμου για τις πορείες και τις διαδηλώσεις. Η εθνική μας κυβέρνησις ζύγισε τα υπέρ και κατά και τόλμησε να σώσει τον κοινωνικό ιστό και την ισορροπία του.

Διότι αιώνες τώρα, μερικαί μειοψηφίαι, συχνά διαταράσσουν την ζωήν των πόλεων, την αγοράν, την κυκλοφορίαν οχημάτων και γονέων με τα παιδιά τους, όπως χαρακτηριστικά ετόνισε και ο Πρωθυπουργός μας εις την Βουλήν. Επιπλέον, εμποδίζουν τον κόσμον να πηγαίνει στη δουλειά του, όσους δηλαδή έχουν δουλειά ακόμη, και άλλους να ψωνίσουν τα προς το ζήν και το ευ ζήν, σήμερα ιδιαίτερα, που το χρήμα ρέει άφθονο και έχουμε πολλά και δεν μπορούμε λόγω των διαδηλώσεων να τα χαλάσουμε και να σωθεί η αγορά!!!

Ενθυμούμαι με νοσταλγία τον νόμο του αειμνήστου Λάσκαρη που θέλοντας να καταργήσει την πάλη των τάξεων και να σκάσει ο Μαρξ, με αποφασιστικότητα νομιμοποίησε την εργασία, στην απεργίαν. Δηλαδή, είπε: «Για σταθείτε ρε παιδιά. Θέλετε απεργία, αλλά υπάρχουν άλλοι που θέλουν να δουλέψουν, να πάνε βόλτα στο κέντρο με τους φοίνικας και τα μεταλλικά παγκάκια και να ψωνίσουν με το τρομερό περίσσευμα χρημάτων που διαθέτουν»

Από την άλλη, όπως άκουσα από αντικειμενικό αναλυτή της κοινωνίας, μόνο μέσα σε ένα μήνα έγιναν 80 πορείες και διαδηλώσεις και σε ένα χρόνο, μια άλλη εκτίμηση ανεβάζει τον αριθμό σε 3 με 4 χιλιάδες! Με τρόμο σκέφτηκα: «Καλά, αυτοί δημιουργούν προβλήματα με τις πορείες τους. Με ποιο δικαίωμα εμποδίζουνε τον λαόν να βολτάρει και να ψωνίζει;»

Μάλιστα, ένας συμπαθής και ευτραφής, να τονίσω, έμπορος της Πάτρας που γνωρίζω αγανακτισμένος απαίτησε την εφαρμογή του Νόμου, γιατί έπεσε ο τζίρος του!
Εγώ, πάντα λογικός, σκέφτηκα: «Καλά, όλοι αυτοί οι πορευόμενοι και διαδηλούντες, πότε τρώνε, πότε δουλεύουν, πότε ψωνίζουν και πότε πάνε βόλτες στους ειδυλλιακούς πεζοδρόμους της πόλης;
Αυτοί ξεσκίζονται στις πορείες… Τι μαζοχισμός είναι τούτος; Τελικά ο Χρυσοχοΐδης μπορεί να υπέγραψε το μνημόνιο χωρίς να το διαβάσει, αλλά νομοθετεί σοφά».

Σαν ώριμος δημοκράτης, επικροτώ τον Νόμον. Παρά τις αντιρρήσεις νομικών κύκλων, αλλά και αντίθετα με το πόρισμα συνταγματολόγων του Πανεπιστημίου της Αθήνας, που υπογράφει κάποια κυρία Τσιρτσόγλου, η οποία μιλάει για παραβίαση του άρθρου 11 του Συντάγματος και τονίζει ότι τέτοιοι νόμοι θυμίζουν… ανώμαλες περιόδους. Μάλιστα, την άποψη φαίνεται να ενστερνίζεται και κυβερνητικός παράγων, ονόματι Γεραπετρίτης (“Oldmanstone” in English), ο οποίος είναι το δεξί (ε, ποιό ήθελες να είναι;) χέρι του Πρωθυπουργού. Και ένιοι δικηγορικοί σύλλογοι χαζεύουν τον νέο νόμο σκεφτικοί.

Να τονίσω εδώ ότι τη γενναία στάση του ΚΙΝΑΛ και της τρομερής ηγέτιδός του κας Φώφης. Αρχικά, στέλεχος εδήλωσε: «Όχι ρε παιδιά άδεια από την αστυνομία, καλύτερα από τους δικαστές!»

Φίλος μου αναρχίζων, όταν εκδήλωσα τον θαυμασμό μου για τη θέση της κας Φώφης, μου πέταξε:
«Τι λες ρε, αυτοί βγάζουν στις 10 απεργίες, τις 12 παράνομες και καταχρηστικές. Αυτοί είναι ο μπάρμπας τους ο ψεύτης, που λέει και ο λαός. Πλάκα κάνεις;» Δεν πτοήθηκα. Μπροστά στα συμφέροντα των νοικοκυραίων, των καταναλωτών και των επιθυμούντων την ησυχίαν των, η θέση της κας Φώφης ήταν εκπληκτική. Ηρέμησα. Μαζί με μένα και ο εγγονός μου ο Νικολάκης, που  χάρηκε με την ψήφιση του νόμου:
«Παππού, τώρα μπορούμε να πηγαίνουμε βόλτα στους δρόμους με τους φοίνικες (ελπίζω να αντέξουν) και να ψωνίζουμε κανένα δωράκι; Τώρα που μαζέψαμε πολλά λεφτά και δεν έχουμε τι να τα κάνουμε;» «Ναι παιδί μου» του αντέτεινα «αλλά υπάρχουν και κάποιοι που δεν έχουν δουλειά, που ζούνε στα όρια της φτώχειας, που τους παίρνουν το σπίτι, που έχουν προβλήματα και νιώθουν την ανάγκη να παλέψουν για τη ζωή τους. Μπορεί εμείς και ένιοι, να έχουμε ξεσκιστεί στην ευμάρεια και την κονόμα και να θεωρούμε πρόβλημα τις διαδηλώσεις και τον αγώνα τους, αλλά αυτοί δεν έχουν άλλο μέσο για να παλέψουν. Οι αγώνες τους, οι πορείες, οι διαδηλώσεις είναι ο ΜΟΝΟΣ ΔΡΟΜΟΣ που τους μένει. Και αυτοί οι άνθρωποι είναι πολλοί. Σήμερα, μπορεί να υπάρχει κάποιος μικρός αριθμός βολεμένων, που στην κρίση αυξάνονται τα κέρδη τους «σαν τα σκατά του Χίλτον» που λέει ο Σκαρίμπας, αλλά οι πολλοί δεν έχουν άλλη επιλογή από τον αγώνα. Μπορεί, εγώ να θαυμάζω τον Υπουργό και την Εθνική μας κυβέρνηση, αλλά σκέφτομαι: «Ρε μπας και προσπαθούν να φιμώσουν τον κοσμάκη, νομοθετώντας τοιοτοτρόπως, και ελπίζοντας στην υποταγή του; Και προσπαθώ να διερευνήσω τις προθέσεις τους. Κάτι ο ιός και οι αποστάσεις, κάτι ο τρόμος που έχει προκύψει στην κοινωνία μας, κάτι τα ζοφερά που μας περιμένουν, μπορούν να βολέψουν τις επιθυμίες τους. Θέλουν να παρατηρούμε τα άσχημα χωρίς αντίδραση. Και αυτός είναι ο σκοπός του νέου νόμου που προέκυψε μέσα στο κατακαλόκαιρο. Θα το αντιληφθεί ο χτυπημένος από τα μπουκωμένα από την Κυβέρνηση Μέσα Μαζικής Εξημέρωσης (εφημερίδες, τηλοψία);
Ίδωμεν…

Πάτρα, 13 Ιούλη 2020

Ανδρέας Μάζης
Χειρουργός

Μέλος της Λαϊκής Συσπείρωσης του Δήμου της Πάτρας