Ντροπή τους! – Για τη μεθοδευμένη εκδίωξη του Σωματείου Συνταξιούχων ΙΚΑ νομού Πιερίας από τη διοίκηση του ΕΚ Κατερίνης

Το εκδίωξαν μόνο και μόνο επειδή δεν τους αρέσει ο συσχετισμός δύναμης που αναδεικνύεται τα τελευταία χρόνια στο Διοικητικό Συμβούλιο από τις εκλογές των συνταξιούχων – μελών του.

Μείζον θέμα ηθικής και πολιτικής τάξης έχει προκύψει εδώ και 2 χρόνια, με την απαράδεκτη κίνηση του Εργατικού Κέντρου Κατερίνης, να εκδιώξει με όρους «καμόρας» (αλλάζοντας εν κρυπτώ την κλειδαριά της πόρτας) το σωματείο των απόμαχων της δουλειάς, το Σωματείο Συνταξιούχων ΙΚΑ νομού Πιερίας.

Το εκδίωξαν  μόνο και μόνο επειδή δεν τους αρέσει ο συσχετισμός δύναμης που αναδεικνύεται τα τελευταία χρόνια  στο Διοικητικό Συμβούλιο από τις εκλογές των συνταξιούχων – μελών του.

Αποτελεί σοβαρό ζήτημα που δεν πρέπει κανέναν να αφήσει αδιάφορο.

Άμεσα πρέπει να πάρουν δημόσια θέση σύλλογοι, φορείς, κόμματα και να καταγγείλουν την αντιδημοκρατική και αντιδραστική αυτή κατρακύλα που γίνεται εις βάρος ανθρώπων που έχουν δουλέψει σκληρά στην ζωή τους και αγωνίστηκαν για τα δικαιώματα των εργαζομένων.

Οι συμπεριφορές αυτές που θυμίζουν άλλες μαύρες εποχές για το συνδικαλιστικό κίνημα, δείχνουν τον πανικό αυτών των δυνάμεων (που χαϊδεύουν αρκετοί στον νομό μας ΣΥΡΙΖΑ – ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ)  που με νύχια και με δόντια θέλουν να κρατήσουν ένα εργατικό κέντρο στην αδράνεια, αδιάφορο για τα εργατικά προβλήματα και τα προβλήματα των συνταξιούχων, σε ρόλο μεσάζοντα των αντεργατικών και αντιδραστικών ρυθμίσεων.

Δεν είναι τυχαίο ότι το Εργατικό Κέντρο Κατερίνης είναι το πρώτο εργατικό κέντρο στην χώρα  που έκανε χρήση του αντεργατικού εκτρώματος «Χατζηδάκη» και διενήργησε εκλογές μέσω ηλεκτρονικής ψηφοφορίας και μάλιστα στα κρυφά, χωρίς να συζητήσουν οι εργαζόμενοι, χωρίς να γνωρίζει κανείς ποιοι ψήφισαν, χωρίς να υπάρχει καμιά ενημέρωση στα σωματεία.

Πρόκειται για ένα Εργατικό Κέντρο απαξιωμένο στις συνειδήσεις των εργαζομένων, που διοικείται με νόθες και παράνομες διαδικασίες από ανθρώπους που έχουν συγγενικές σχέσεις μεταξύ τους.

Έχουν μετατραπεί σε ένα παρεάκι που ακόμα δεν γνωρίζουμε τα ιδιοτελή οφέλη που αποκομίζουν και για αυτό  προσπαθούν να κρυφτούν όσο γίνεται καλύτερα από τους εργαζομένους, γενικότερα από την κοινωνία.

Έχοντας στα χέρια τους έναν  απαρχαιωμένο «εργατοπατερικό» μηχανισμό χειραγώγησης, προσπαθούν με νύχια και με δόντια να διαμορφώνουν πλασματικούς συσχετισμούς δύναμης, για να συνεχίσουν το έργο της αποδιοργάνωσης της εργατικής τάξης και της παραίτησης της από διεκδικήσεις και αγώνες.

Είναι χαρακτηριστικό στις πανελλαδικές απεργιακές κινητοποιήσεις που κάνουν με το ζόρι και χωρίς καμιά προετοιμασία, μιλάνε σε ένα μικρό διαπαραταξιακό κοινό δημοσίων υπαλλήλων (ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ – ΔΑΚΕ)  που όλοι μαζί έχουν συμφέρον να διατηρούν μια εκφυλισμένη κατάσταση στο εργατικό – συνδικαλιστικό κίνημα, χωρίς να τους ενδιαφέρει η οργάνωση και η συμμετοχή των εργαζομένων.

Για αυτούς και για άλλους πολλούς λόγους θεωρείται ενόχληση και εμπόδιο στα  σχέδια τους όταν αναδεικνύονται αγωνιστικές και ταξικές διοικήσεις στα σωματεία.

Γι’ αυτό τις πολεμάνε με λύσσα και ύπουλα όπως κάνουν με το Σωματείο Συνταξιούχων ΙΚΑ νομού Πιερίας και παλιότερα με το Συνδικάτο Ιδιωτικών Υπαλλήλων «Η ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ».

Μέσα σε αυτές τις δύσκολες  συνθήκες το Σωματείο Συνταξιούχων ΙΚΑ νομού Πιερίας δεν κατάθεσε τα όπλα.

Ίσα – ίσα, πιο ατσαλωμένο από τις άδικες διώξεις, οργάνωσε μεγάλους και σημαντικούς συνταξιουχικούς αγώνες για τα δεδομένα του  νομού, με στόχο να συσπειρώσει και να μαζικοποιήσει το συνταξιουχικό κίνημα ενάντια στις πολιτικές φτωχοποίησής τους.

Σήμερα ο κάθε συνταξιούχος που είναι αντιμέτωπος με νέα μέτρα αφαίμαξης του εισοδήματος του πρέπει να πάρει αγωνιστική θέση πλάι στο σωματείο των συνταξιούχων, να οργανωθεί και να παλέψει συλλογικά μέσα από αυτό.

Σε αυτή την δύσκολη διαδρομή το Σωματείο Συνταξιούχων ΙΚΑ νομού Πιερίας κατάφερε να βρει νέα στέγη, μετά από την  δίωξη του από τους εργατοπατέρες του Εργατικού Κέντρου Κατερίνης, με τα νέα γραφεία του να βρίσκονται στην Α πάροδος Βότση 1.

Από εκεί θα εφορμούν οι συνταξιούχοι αγωνιστές βάζοντας πλάτη από το μετερίζι τους, για την αλλαγή των συσχετισμών δυνάμεων στο εργατικό – συνδικαλιστικό κίνημα, για την ανασύνταξή του, για ένα Εργατικό Κέντρο ταξικό – μαχητικό – διεκδικητικό που θα είναι ανοιχτό για όλους και θα αποτελεί το δεύτερο σπίτι, το αποκούμπι για κάθε εργαζόμενο.

Παναγιώτης Σαββίδης

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: