Και η ζωή περνάει…

Αν αγαπούσες τον ίδιο σου τον εαυτό θα αγαπούσες και αυτούς που είναι στην ίδια θέση με εσένα. Όμως δεν αγαπάς τον εαυτό σου. Απλά προσποιείσαι ότι τον αγαπάς. Η μάλλον καλύτερα αγαπάς την εικόνα που έχεις φτιάξει και την πουλάς κάθε μέρα… Στο κινητό σου και στον υπολογιστή. Και η ζωή περνάει…

Λένε πως οι αυθόρμητες σκέψεις φανερώνουν τον πραγματικό σου εαυτό. Αυτόν που δεν σκέφτεται απλά πράττει. Το ένστικτο με απλά λόγια. Είναι αλήθεια πως κάθε μέρα μιλάμε με αρκετό κόσμο σε διαφορετικές περιστάσεις, όμως το ερώτημα είναι: Λέμε πραγματικά αυτό που σκεφτόμαστε; Κάνουμε κάθε μέρα αυτό που πραγματικά νιώθουμε; Τι μας εμποδίζει να είμαστε ο εαυτός μας;

Στη ζωή είτε ακολουθείς την πεπατημένη όποια κι αν είναι αυτή, είτε πας κόντρα. Κόντρα σε θεούς και δαίμονες, μα πρώτα και κύρια στον ίδιο σου τον εαυτό. Αυτόν πρέπει να νικήσεις. Να νικήσεις τους φόβους του, τις αυταπάτες του, τον υπέρμετρο εγωισμό του και να καταλάβεις ποιος είσαι, τι θέλεις και να συμφιλιωθείς μαζί του. Αυτή είναι η αρχή των πάντων που βέβαια είναι το μισό βήμα και δεν γίνεται μια και έξω. Το άλλο μισό βήμα είναι να γνωρίσεις τους γύρω σου. Αν με τον εαυτό σου θέλει δέκα φορές ειλικρίνεια με τους άλλους θέλει εκατό. Όλα βέβαια είναι θέμα προτίμησης και επιλογών στη ζωή σου.

Η καθημερινότητα όμως είναι αμείλικτη και δε χαρίζεται. Με πόσους ανθρώπους μιλάς κάθε μέρα; Με πόσους από αυτούς νιώθεις ότι είσαι πραγματικά ειλικρινής; Πότε νιώθεις ότι όντως είσαι ο εαυτός σου; Ερωτήματα που τίθενται από την ίδια τη ζωή και δεν απαντώνται γιατί απλά φοβόμαστε να τα αντικρίσουμε. Φοβόμαστε να πούμε πως φτιάχνουμε μια καθημερινότητα τεχνητή. Προβάλλουμε μια εικόνα του εαυτού μας για να είμαστε αρεστοί χωρίς να έχουμε ποτέ σκεφτεί από τι αποτελείται αυτή. Και έτσι η ζωή προχωράει. Και περνάνε οι μέρες και δε βρίσκουμε την ευτυχία που ψάχνουμε εναγωνίως. Γιατί τα χρήματα δεν έρχονται ή αν έρχονται είναι λίγα. Ή αν κάποτε είναι περισσότερα δεν είναι αρκετά. Όμως η ζωή περνάει. Και τα χρήματα εξακολουθούν να μην έρχονται. Έρχεται όμως αυτή η αίσθηση της ματαιότητας για την ίδια την πραγματικότητα. Γιατί ποτέ τα χρήματα από μόνα τους δεν φέρανε την ευτυχία.

Αν αγαπούσες τον ίδιο σου τον εαυτό θα αγαπούσες και αυτούς που είναι στην ίδια θέση με εσένα. Όμως δεν αγαπάς τον εαυτό σου. Απλά προσποιείσαι ότι τον αγαπάς. Η μάλλον καλύτερα αγαπάς την εικόνα που έχεις φτιάξει και την πουλάς κάθε μέρα… Στο κινητό σου και στον υπολογιστή. Και η ζωή περνάει…

Ο Παίκτης

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: