Η τακτική του μποϊκοτάζ και οι ψίθυροι Ευλογίας των αστών

Το τεταμένο κλίμα που υπάρχει ανάμεσα στις αστικές κυβερνήσεις Ελλάδας και Τουρκίας και έχει πάρει μεγάλη έκταση τον τελευταίο καιρό, δείχνει, μέρα με την ημέρα, τις καταστροφικές συνέπειες που έχει στις συνειδήσεις των λαών των δύο χωρών.

Ένα φαινόμενο που αναπτύσσεται ραγδαία είναι και η τακτική του μποϊκοτάζ στα εισαγόμενα προϊόντα της εκάστοτε χώρας. Τα αστικά κόμματα βέβαια προσπαθούν να μείνουν αμέτοχα στο ζήτημα παρόλο που εξυπηρετούνται τα συμφέροντα του κεφαλαίου το οποίο υπηρετούν. Ο κύριος πλέον πόλος της ακροδεξιάς, μετά την καταδίκη της Χ.Α. από την αστική δικαιοσύνη, η Ελληνική Λύση επικροτεί, εγκρίνει και προωθεί την τακτική αυτή. Ειναι αφελές να πιστεύουμε ότι αυτό είναι καρπός της εθνικιστικής της ιδεολογίας και ότι δεν εξυπηρετεί συμφέροντα.

Το φαινόμενο αυτό τροφοδοτείται από τις αστικές κυβερνήσεις και φουντώνει το μίσος μεταξύ των δύο λαών, μολονότι η σημερινή κοινωνία διαιρείται ταξικά -και αυτό μπορεί να το κατανοήσει κανείς ακόμα και με “επιφανειακή ματιά”.

Έτσι και σε αυτή την περίπτωση το μποϊκοτάζ προϊόντων λαμβάνει έκταση και έχει άμεσες συνέπειες στην εργατική τάξη της γειτονικής χώρας. Αυτό συμφέρει τις αστικές κυβερνήσεις και των δύο χωρών. Η ελληνική αστική κυβέρνηση περνάει στο λαό το φιλοευρωπαϊκό αίσθημα κάνοντάς τον έρμαιο του πατερναλισμού της Ε.Ε. Και το καθεστώς του Ερντογάν, παρακινημένο και από το πιο συστηματικό μποϊκοτάζ των άλλων χωρών, όπως για παράδειγμα της Σαουδικής Αραβίας, βρίσκει πάτημα για να συνεχίσει ανενόχλητο την προπαγάνδα του στα λαϊκά στρώματα, τα οποία έχοντας πληγεί ανεπανόρθωτα από το εμπάργκο, θα ενδώσουν στις εξτρεμιστικές του τάσεις.

Έτσι λοιπόν παρά τις διαφορές τους, παρά τα αντικρουόμενα συμφέροντά τους, τα αστικά κράτη καταφέρνουν ένα πολύ σημαντικό επίτευγμα, να αποπροσανατολίσουν, να διχάσουν και να αναπτύξουν το μίσος ανάμεσα στους λαούς.

Αχιλλέας Βρέντζος