Η αποτυχία, η ουσία και η Ρόζα Λούξεμπουργκ

Η νέα σχολική χρονιά αναμφίβολα αποτελεί πρόκληση για οποιοδήποτε υπουργό Παιδείας που η χώρα του αντιμετωπίζει αυξητική τάση κρουσμάτων, η οποία θα μπορεί να βρει γόνιμο έδαφος στα εκπαιδευτικά κέντρα. Η υπουργός στην προκειμένη περίπτωση φαίνεται πως έχασε τον αγώνα προτού καν ξεκινήσει.

Η κ. Κεραμέως και το ιερατείο της απέδειξαν στην δύσκολη εποχή του κορονοϊού την τεράστια απόστασή τους από το αυτονόητο. Η νέα σχολική χρονιά αναμφίβολα αποτελεί πρόκληση για οποιοδήποτε υπουργό Παιδείας που η χώρα του αντιμετωπίζει αυξητική τάση κρουσμάτων, η οποία θα μπορεί να βρει γόνιμο έδαφος στα εκπαιδευτικά κέντρα. Η υπουργός στην προκειμένη περίπτωση φαίνεται πως έχασε τον αγώνα προτού καν ξεκινήσει. Τα επικοινωνιακά κόλπα της περί μέτρων προστασίας αποτελούν ένα απόλυτο ψέμα. Εξάλλου αυτό αποκαλύφθηκε από την ίδια αλλά και από την εσπευσμένη κίνηση του υπουργού Εσωτερικών Τ. Θεοδωρικάκου να μαζέψει τα σπασμένα της.

Πριν αναφέρουμε τους περιβόητους τρόπους που εξήγγειλε η υπουργός για να «θωρακίσει» τους εκπαιδευτικούς χώρους, πρέπει να δούμε τα αντίστοιχα μέτρα που πήρε η γειτονική Ιταλία που αποτέλεσε παράδειγμα για τη χώρα μας κατά τους πρώτους μήνες της εμφάνισης του ιού. Η Ιταλία λοιπόν ανακοίνωσε ότι θα πραγματοποιήσει δειγματοληπτικά τεστ τόσο για τους μαθητές όσο και για τους καθηγητές. Επίσης αποφασίστηκε η αγορά μονών θρανίων, τα οποία θα βρίσκονται σε μεγάλες αποστάσεις αφού οι μαθητές ανά τάξη θα είναι οι μισοί από το καθορισμένο. Από την άλλη η υπουργός μας ανακοίνωσε μόνο την ημερομηνία ανοίγματος και ότι όλοι οι μαθητές θα φορούν απαραίτητα μάσκα. Ο κ. Θεοδωρικάκος δεν εξήγγειλε άλλα μέτρα προστασίας.

Τα κενά παραμένουν ακόμα τεράστια. Μόνο η αναίσχυντη πράξη της υπουργού για αγορά των μασκών από τους μαθητές ανακλήθηκε και αυτή μετά από αντιδράσεις. Ούτε τεστ, ούτε αποφυγή του συνωστισμού αναφέρθηκε. Οι «εκσυγχρονισμοί» της υπουργού μας επιβάλλουν πλέον την ύπαρξη 27 μαθητών μέσα σε τάξεις! Τα δύο αναγκαία ζητούμενα απαιτούν σημαντικά ποσά χρημάτων αλλά και την καταπάτηση των καινούργιων νομοσχεδίων της ίδιας της υπουργού. Γιατί, για να αποφύγεις το συνωστισμό, θέλεις προσλήψεις εκπαιδευτικών και αγορά εξοπλισμού για την δημιουργία των ολιγομελών τμημάτων. Τα απαιτούμενα ποσά, όμως, όπως φαίνεται δόθηκαν σε πιο μεγάλες ανάγκες της κοινωνίας, όπως το μπούκωμα των ΜΜΕ με 20 εκατομμύρια για την εξαγορά της εκκωφαντικής τους σιωπής στα κυβερνητικά τερατουργήματα αλλά και στον «μεγάλο περίγελο» του κ. Μπακογιάννη. Εξάλλου τα εκπαιδευτικά κέντρα δεν αποτελούν ξενοδοχειακές μονάδες για να τους δοθούν παχιές επιχορηγήσεις εκατομμυρίων. Έτσι και αλλιώς το κέρδος αποτελεί απώτερο στόχο όλων των αστικών κυβερνητικών πράξεων.

Η παραίτηση της υπουργού αποτελεί πράξη ένδειξης σεβασμού προς την Παιδεία. Η παραίτηση του εκάστοτε αποτυχημένου υπουργού δεν θα δώσει τη λύση στο χρόνιο ζήτημα της Δημόσιας εκπαίδευσης. Το πρόβλημα δεν αφορά πρόσωπα. Είναι κούφια ρητορική αν κάποιος επιχειρεί να δώσει τη λύση του προβλήματος προσωποκεντρικά ή κομματοκεντρικά. Το αναγκαίο εκπαιδευτικό σύστημα θα αποτελέσει βαγόνι στη συνολική αλλαγή του κοινωνικού, πολιτικού και οικονομικού συστήματος ώστε να ανταποκριθεί στις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Το θρυλικό δίλημμα που έθεσε η Ρόζα Λούξεμπουργκ αφομοιώνεται στο κρίσιμο ζήτημα της Παιδείας. Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα.

Στέλιος Βοσκάκης

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: