Η δημόσια υγεία κι ο πραγματικός κίνδυνος που την απειλεί

Και τι δεν ακούσαμε σε αυτή την απεργία των εργατών της καθαριότητας. Έλαμψαν και άστραψαν όλα τα αστικά ΜΜΕ και οι μηχανισμοί χειραγώγησης – προπαγάνδας του συστήματος, για να κάμψουν το αγωνιστικό φρόνημα των εργατών καθαριότητας και να ενεργοποιήσουν κάθε αντανακλαστικό “κοινωνικού αυτοματισμού” εναντίον τους, για να ελαχιστοποιηθεί η κοινωνική υποστήριξη σε αυτούς, να αποδυναμωθεί ο δίκαιος αγώνας τους, για το δικαίωμα στην μόνιμη και σταθερή δουλειά.

Όλοι αυτοί, οι κινδυνολόγοι, οι κήνσορες της παραπλανητικής ενημέρωσης, σε ένα στόχο αποσκοπούν. Στο μόνιμο “μούδιασμα” των συνειδήσεων και την μετατροπή του αυτονόητου σε αδιανόητο. Η διοχέτευση αυτής της λογικής μέσα από τα μικρά και μεγάλα λαϊκά, κοινωνικά προβλήματα – θέματα που διαδραματίζονται καθημερινά είναι στοχευμένη και επιβαλλόμενη.

Κινείται στις αρχές και της αξίες αυτού του συστήματος, που αναζητά “υπάκουο” λαό, που θα συμπεριφέρεται σαν ιθαγενής, δεν θα πρέπει να ξέρει πολλά, παρά μόνο πώς να σκύβει το κεφάλι και να λέει και ευχαριστώ, στα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα και να υμνεί την ανταγωνιστικότητα και την επιχειρηματικότητα σαν μονόδρομους της κοινωνικής εξέλιξης και “ανάπτυξης”.

Σε αυτή την κατεύθυνση μπήκε και το αυτονόητο σε διαπραγμάτευση, αφού η όξυνση των ανταγωνισμών των καπιταλιστών, των μονοπωλίων, η σφοδρή αντιπαράθεση που έχουν, για το ποιος θα κυριαρχήσει, βάζει στην κλίνη του Προκρούστη, με κριτήριο το αυξανόμενο καπιταλιστικό τους κέρδος, ανθρώπινες – κοινωνικές αξίες που μέχρι τώρα νομίζαμε ότι ήταν αδιαπραγμάτευτες.

Ας πάρουμε ένα παράδειγμα. Είδηση έχουν κάνει ότι πλήττεται ο τουρισμός των νησιών από πρόσφυγες και μετανάστες και όχι ότι πνίγονται στην θάλασσα του Αιγαίου και όχι μόνο, μωρά, μικρά παιδιά, μανάδες, μεγάλοι άνθρωποι, που θαλασσοπνίγονται κυνηγημένοι, για να γλυτώσουν από της βόμβες των ιμπεριαλιστών, που έχουν διαλύσει της χώρες τους και διαμελίσει με βάση τα ιμπεριαλιστικά τους συμφέροντα όπως γίνεται σε Ιράκ και Σύρια.

Το αυτονόητο σε αυτή την περίπτωση, που πρέπει να είναι η αλληλεγγύη μας σε αυτούς τους ανθρώπους, πήγε στις καλένδες. Αλλά πρωτεύουν τα επιχειρηματικά κέρδη, με βάση τα οποία θέλουν να διαμορφώσουν κοινωνική συνείδηση στον λαό, σκέψη και κοινωνική συμπεριφορά. Έτσι δίνουν χώρο σε φασίστες και ναζί που και αυτοί για λογαριασμό του συστήματος παίζουν το παιχνίδι τους, προωθώντας παράλληλα της ρατσιστικές, αντιδραστικές πολιτικές τους.

Ας μην αναρωτιόμαστε όμως μετά γιατί υπάρχει αλληλοφαγωμάρα στην κοινωνία, στον κόσμο γενικότερα, αφού το “διαίρει και βασίλευε” πάντα ήταν γενικότερη τακτική των εκμεταλλευτών και καταπιεστών.

Το αυτονόητο “ευνουχίστηκε” και με την απεργία των εργατών στην καθαριότητα, αφού πήγαν να τους χρεώσουν και την υγεία του λαού που δήθεν κινδυνεύει από την απεργία τους.

Ας ήταν η έγνοια τους τέτοια και για το δημόσιο σύστημα υγείας που έχει απαξιωθεί και ξεχαρβαλωθεί χάριν των επιχειρηματικών συμφερόντων που καραδοκούν στον χώρο της υγείας. Γιατί από αυτές της πολιτικές κινδυνεύει η υγεία του λαού που έχει πληρώσει για αυτήν και όχι από την απεργία των εργατών της καθαριότητας. Όποιος δεν έχει να βάλει το χέρι του βαθιά στην τσέπη για την περίθαλψη της υγείας του, πεθαίνει αβοήθητος και ταλαιπωρημένος σαν το σκυλί που λέει ο σοφός λαός μας με την παροιμία. Και τα παραδείγματα πολλά για αυτό.

Τα σκουπίδια μαζεύονται από τους εργάτες καθαριότητας. Χωρίς εργάτες δεν μαζεύονται και μένουν στους δρόμους. Και την ώρα που έχουμε εργάτες για αυτήν τη δουλειά, αντί να βελτιώσουμε της συνθήκες δουλειάς τους, με μέσα, εργαλεία, μηχανήματα, την ασφάλεια της δουλειάς τους και με προσλήψεις προσωπικού όπου χρειάζεται, η συγκυβέρνηση ( ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ) τους απολύει. Αφού χρειάζονται γιατί τους απολύει; Και δεν είναι ρητορικό το ερώτημα.

Και επειδή η κυρίαρχη προπαγάνδα έχει μετατρέψει σαν αδιανόητο κάποιος να έχει μια σταθερή δουλειά, όπως είναι αδιανόητο κάποιος να συνταξιοδοτηθεί, να έχει κοινωνική ασφάλιση, δωρεάν υγεία, παιδεία, ελεύθερο χρόνο κ.α…
Επειδή χυδαιολογούν ασταμάτητα τα τελευταία χρόνια τα διάφορα φερέφωνα και εγκάθετοι του συστήματος, δημοσιογραφίσκοι, αστοί πολιτικοί, ότι το να έχεις δικαιώματα είναι παρωχημένο, ξεπερασμένο, δεν είναι σύγχρονο…
Αυτό που κρύβεται πίσω από αυτά τα ιδεολογήματα είναι η απρόσκοπτη συσσώρευση καπιταλιστικών κερδών, των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, των μονοπωλίων, που οι κοινωνικές ανάγκες του λαού, αποτελούν εμπόδια για τα αυξανόμενα κέρδη τους, την ανταγωνιστικότητα, και πρέπει να ισοπεδωθούν, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για την ευημερία και το βιοτικό επίπεδο του λαού.

Για αυτό πιπιλίζουν καθημερινά εδώ και χρόνια τα μυαλά του λαού, ότι σταθερή δουλειά με δικαιώματα, είναι κάτι ξεπερασμένο, για να τον κάνουν να το αποδεχτεί, να μην αγωνίζεται, όταν του τα καταργούν με νόμους και αυταρχισμό. Και κυρίως να μην παλεύει για άλλη οργάνωση κοινωνίας – οικονομίας, που θα ξεπερνάει τα όρια του αστικού πολιτικού συστήματος, της καπιταλιστικής οργάνωσης της οικονομίας.

Οι εργάτες της καθαριότητας έχουν το δίκιο με το μέρος τους. Παάλεψαν για το αυτονόητο. Για μόνιμη και σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα. Και από αυτή την σκοπιά η λαϊκή αλληλεγγύη σε αυτούς πρέπει να διευρυνθεί και να πέσει στο κενό κάθε προσπάθεια ενεργοποίησης του “κοινωνικού αυτοματισμού”.

Να πέσουν στο κενό τα κροκοδείλια δάκρυα της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, που όλοι μαζί φταίνε για την κατάσταση που επικρατεί με τους συμβασιούχους, που από την μια τους θέλουν πολιτικά “λάφυρά” τους και να είναι φθηνοί εργαζόμενοι χωρίς δικαιώματα και από την άλλη, μαζί προωθούν την ιδιωτικοποίηση των τομέων αποκομιδής και διαχείρισης των απορριμμάτων.

Αυτή η πολιτική κρύβεται πίσω και από την συγκυβέρνηση ( ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ) και από τα υπόλοιπα αστικά κόμματα και κυρίως από αυτά που έχουν κυβερνήσει ( Ν.Δ – ΠΑΣΟΚ ). Αυτή την πολιτική θέλουν να συγκαλύψουν με τα ψέματα που λένε, για αυτό συκοφαντούν της κινητοποιήσεις των εργατών της καθαριότητας, όπως κάνουν για όλες της εργατικές – λαϊκές κινητοποιήσεις. Οι θέσεις τους είναι υποκριτικές, παραπλανητικές και παράλληλα αντεργατικές, αντιδραστικές, προωθώντας τα συμφέροντα των ιδιωτών – καπιταλιστών που καραδοκούν σε αυτό τον τομέα.

Η αποκομιδή και η διαχείριση των απορριμμάτων πρέπει να είναι ευθύνη του κράτους με χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό, χωρίς εργολάβους και ιδιώτες, χωρίς χαράτσωμα των λαϊκών νοικοκυριών. Μόνιμη και σταθερή δουλειά, καμιά απόλυση.  Αυτό είναι το σύγχρονο σήμερα, σε μια εποχή πρωτόγνωρης ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων, αλματώδους ανάπτυξης της τεχνολογίας και των επιστημονικών επιτευγμάτων.

Αυτό που χρειάζεται για να στοιχηθούν οι παραγωγικές δυνάμεις με την αντικειμενικότητα του χαρακτήρα της εποχής, είναι να αλλάξουν οι παραγωγικές σχέσεις, για να αλλάξει ο σκοπός της παραγωγής, καταργώντας το καπιταλιστικό κέρδος, που είναι εμπόδιο στην κοινωνική εξέλιξη και κοινωνική – λαϊκή ευημερία, μέσα από την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής.

Ξεπερασμένος είναι ο καπιταλισμός που λυσσομανά όλο και περισσότερο απέναντι στους λαούς, αφού γνωρίζει ότι είναι στο τέλος του και τα δίνει όλα για την μακροημέρευση του.  Για αυτό οι λαοί δεν πρέπει να περιμένουν, αλλά καθημερινά με μικρά ρήγματα να τον ανατρέψουν, μέσα από το ταξικό κίνημα των εργαζομένων και λαϊκή συμμαχία με τα μικρομεσαία κοινωνικά στρώματα της πόλης και του χωριού.

Παναγιώτης Σαββίδης