Δεν θα μπορέσετε να κάνετε το άσπρο – μαύρο με αβάσιμους ανιστόρητους ισχυρισμούς

Αδιανόητα ήταν στην σοβιετική κοινωνία τα φαινόμενα εκμετάλλευσης και κατάπτωσης που βιώνουμε ως κοινωνία σήμερα.

Ας ενημερώσει παρακαλώ κάποιος την κυρία Ακρίτα που ισχυρίζεται πως υπήρχαν “φρικαλέα σεξουαλικά σκάνδαλα στο Μπολσόι επί Στάλιν” πως δεν υπάρχει πουθενά καμία βιβλιογραφική πηγή που να υποστηρίζει στο ελάχιστο – ούτε καν ως υπόνοια – κάτι τέτοιο. Ενημερώστε την πως τα εργασιακά δικαιώματα, τα δικαιώματα στέγης, περίθαλψης, αξιοπρεπούς διαβίωσης ήταν εγγυημένα, πως ειδικά οι εργάτες της τέχνης έχαιραν του πιο υψηλού επιπέδου εκτίμησης, υποστήριξης και σεβασμού από το κράτος και τον λαό της Σοβιετικής Ένωσης, ειδικά επί Στάλιν, και πως το επίπεδο της πρωτοπόρας παιδαγωγικής των τεχνών αποτελούσε τον ακρογωνιαίο λίθο για την δημιουργική, τεχνική αλλά προπαντώς την ηθική, ατομική και συλλογική ανύψωση.

Αδιανόητα ήταν στην σοβιετική κοινωνία τα φαινόμενα εκμετάλλευσης και κατάπτωσης που βιώνουμε ως κοινωνία σήμερα.

Τα εγκαταλειμμένα παιδιά του δρόμου που τα πρώτα χρόνια της σοβιετικής εξουσίας έφταναν τα 7,5 εκατομμύρια, παιδιά εύαλωτα που πριν κατέληγαν σε συμμορίες που έκλεβαν, επαιτούσαν, που έκαναν χρήση ναρκωτικών ουσιών, στην χώρα των Σοβιέτ βρήκαν προστασία. Μέσα σε μερικά χρόνια το σοβιετικό κράτος κατάφερε με οργανωμένο τρόπο να περιθάλψει και να μορφώσει όλα αυτά τα παιδιά σε ειδικές μορφωτικές – εργασιακές δομές (κολεκτίβες). Σπούδασε εκατοντάδες χιλιάδες ειδικούς, μηχανικούς, γιατρούς, καλλιτέχνες και παιδαγωγούς, ξεσήκωσε ολόκληρη την κοινωνία κατά κάθε ναρκωτικού.
Αλήθεια, πώς αντιμετωπίζει ο καπιταλισμός σήμερα το πρόβλημα των ορφανών κι εγκαταλελειμμένων παιδιών, των προσφυγόπουλων; Πάνω από 100 εκατομμύρια παιδιά ζουν στους δρόμους και προσπαθούν να επιβιώσουν με κάθε τρόπο, εύκολα θύματα σε κάθε μορφή εκμετάλλευσης.

Δεν θα μπορέσετε να κάνετε το άσπρο – μαύρο με αβάσιμους ανιστόρητους ισχυρισμούς. Γιατί έχουμε ακόμη τη δυνατότητα να γνωρίζουμε πως “επί Στάλιν” δεν υπήρχε πορνεία, ανέχεια και εκμετάλλευση γυναικών και ανηλίκων και έτσι μπορούμε να συγκρίνουμε, όση λάσπη κι αν αναπαράγεται.

Χριστίνα Κωστούλα
Διδάκτορας πανεπιστημίου του Surrey, Αγγλία,
Kαθηγήτρια παραστατικών τεχνών με ειδικότητα στην ιστορία του κλασικού μπαλέτου

 

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: