135G χρόνια ψευτοπροόδου, απ΄ το Σικάγο μέχρι σήμερα.

Η φετινή Εργατική Πρωτομαγιά συμπίπτει με το νέο εργατικό έκτρωμα της κυβέρνησης Μητσοτάκη, η οποία προφανώς επηρεασμένη από το πανδημικό κλίμα νοστάλγησε τα 1900 και αποφάσισε να γυρίσει τη χώρα έναν αιώνα και πλέον πίσω.

Πέρασαν 135 χρόνια από την αιματοβαμμένη Εργατική Πρωτομαγιά του Σικάγο και 85 ολόκληρα χρόνια από τις αιματηρές εξεγέρσεις των καπνεργατών της Θεσσαλονίκης. Σχεδόν πριν ενάμιση αιώνα η ανθρωπότητα διεκδίκησε και κατέκτησε το αυτονόητο αίτημα του οκταώρου, του πενθημέρου, των υπερωριών, της Κυριακάτικης αργίας. Από τότε κύλησε πολύ νερό στο μύλο της ιστορίας, πέρασαν πολλές εργατικές κινητοποιήσεις, δόθηκαν ηρωικές μάχες, κερδήθηκαν ιστορικές κατακτήσεις, υπήρξαν όμως και πολλά πισωγυρίσματα, κυρίως κατά τις περιοδικές καπιταλιστικές κρίσεις που βρίσκονται εγγενώς στο γονιδίωμα του σάπιου αυτού συστήματος.

Από το Σικάγο μέχρι σήμερα, κάθε χρόνο, η Πρωτομαγιά αποτελεί το παγκόσμιο ορόσημο των αγώνων της εργατικής τάξης, φέτος όμως έχει έναν διαφορετικό, πιο επίκαιρο, διττό χαρακτήρα. Η φετινή Εργατική Πρωτομαγιά συμπίπτει με το νέο εργατικό έκτρωμα της κυβέρνησης Μητσοτάκη, η οποία προφανώς επηρεασμένη από το πανδημικό κλίμα νοστάλγησε τα 1900 και αποφάσισε να γυρίσει τη χώρα έναν αιώνα και πλέον πίσω. Έβαλε στο στόχαστρο όποια θεμελιώδη εργατική κατάκτηση άφησε πίσω της όρθια η δεκαετής μνημονιακή λαίλαπα και πιστή πάντα στις εντολές του ΣΕΒ και των κεφαλαιοκρατών-αφεντικών της, αποφάσισε να τις ισοπεδώσει καταργώντας το οκτάωρο, τις υπερωρίες, το πενθήμερο και όσα αυτονόητα πια κατακτήθηκαν με αγώνες και αίμα εδώ και έναν αιώνα.
Παράλληλα οι αστικοί προπαγανδιστικοί μηχανισμοί μας βομβαρδίζουν από το πρωί ως το βράδυ με βαρύγδουπες φιοριτούρες μιας ψευδεπίγραφης προόδου, προωθώντας τα νέα τους προϊόντα σε ένα καταπιεσμένο από την ατέρμονη καραντίνα καταναλωτικό κοινό. Υπόσχονται νέες επαναστατικές τεχνολογίες που έρχονται να λύσουν κάθε πρόβλημα και δημιουργούν έναν κόσμο αμέτρητων επιλογών, επιστρατεύοντας κάθε λεκτικό τρικ και υπερβολή που διαθέτουν, φτάνοντας στο σημείο να συγκρίνουν μία απλή επιτάχυνση των υπαρχόντων κινητών δικτύων με την ανακάλυψη του ηλεκτρισμού και να την αποκαλούν “επανάσταση”, καταστρατηγώντας το μεγαλείο της λέξης αυτής. Επί της ουσίας το μόνο που αλλάζει είναι πως η επιτάχυνση αυτή παρέχει την υλικοτεχνική υποδομή που θα υποστηρίξει το ψηφιακό ανάλογο κάθε παραδοσιακής διαδικασίας της καθημερινότητάς μας. Μονολεκτικά ουδεμία πρόοδος.
Ο άνθρωπος προοδεύει όταν εκπαιδεύεται και όχι όταν απομονωμένος σε ένα διαμέρισμα τηλεκπαιδεύεται. Ο άνθρωπος προοδεύει όταν εργάζεται και αμείβεται για την εργασία του και όχι όταν εθελούσια φυλακισμένος σε ένα ‘ευφυές’ κελί τηλεργάζεται ατελείωτες ώρες και υπαμείβεται. Ο άνθρωπος προοδεύει όταν ταξιδεύει, γνωρίζει ανθρώπους, μέρη και πολιτισμούς και όχι όταν παρατηρεί μουδιασμένος πίσω από ένα ψηφιακό γυαλί τον κόσμο να περνάει μπροστά του μαζί με τη ζωή του. Ο άνθρωπος προοδεύει όταν κοινωνικοποιείται, όταν μοιράζεται τις σκέψεις και τα προβλήματά του και όχι ανταλλάσσοντας σύντομα και άψυχα ψηφιακά μηνύματα μέσω ηλεκτρονικών εφαρμογών. Ο άνθρωπος προοδεύει όταν συνδικαλίζεται, όταν διαλέγεται και όταν οργανώνει τη δράση του με τους συνανθρώπους του, όταν κατεβαίνει στο δρόμο και διεκδικεί κρατώντας το χέρι των συναδέλφων του και όχι όταν καλείται να κρίνει το μέλλον του, μακριά από τα συνδικάτα, μόνος, ανενημέρωτος, ξεκομμένος από τους άλλους, ψηφίζοντας για παράδειγμα υπέρ ή κατά μιας απεργίας, μέσω μιας ιστοσελίδας.
Δεν είναι πρόοδος το να φτιάξουμε αυτόνομα αυτοκίνητα για να μειώσουμε τα τροχαία. Πρόοδος είναι να πασχίσουμε να γίνουμε καλύτεροι οδηγοί, να γνωρίζουμε, να σεβόμαστε και να τηρούμε τον Κ.Ο.Κ., να αποκτήσουμε την κουλτούρα πως αλκοόλ, κινητό τηλέφωνο και οδήγηση δεν πάνε μαζί. Δεν είναι πρόοδος όταν υπάρχουν χιλιάδες άνεργοι γιατροί, όταν δεν υπάρχουν νοσοκομεία και κέντρα υγείας να δημιουργούμε πλατφόρμες τηλεϊατρικής ώστε οι γιατροί από τα αστικά κέντρα που δεν προλαβαίνουν να κουράρουν τους ασθενείς τους, να επωμίζονται το βάρος και την ευθύνη της απομακρυσμένης φροντίδας ασθενών σε νησιά και απομακρυσμένα χωριά και μάλιστα εντός του εξαντλητικού ωραρίου τους και με τις ίδιες πενιχρές αμοιβές. Πρόοδος είναι να φτιάξουμε νοσοκομεία, να τα εξοπλίσουμε με ιατρικά μηχανήματα, να προσλάβουμε γιατρούς και νοσηλευτές. Δεν είναι πρόοδος το να φτιάξουμε μία εφαρμογή που να στέλνει ειδοποιήσεις για τα εμπόδια που θα συναντήσει στο δρόμο του ο άνθρωπος που κινείται με αμαξίδιο. Πρόοδος είναι να φτιάξουμε δρόμους, πεζοδρόμια, υποδομές και πόλεις που να σέβονται και να είναι αντάξιες των ανθρώπων που κινούνται με αμαξίδιο. Εν κατακλείδι τον κόσμο δεν θα τον αλλάξει το 5G, θα τον αλλάξουμε εμείς με τους αγώνες και τις Πρωτομαγιές μας.
Υπ’ αυτό το πρίσμα των αντιθέσεων η φετινή Πρωτομαγιά θέτει το διακύβευμα της πραγματικής προόδου, η οποία μιλώντας με αρκτικόλεξα δεν ακούει στο όνομα 5G, ακούει στο 8ω, στην επαναφορά των ΣΣΕ, στη μαζική συμμετοχή και ενίσχυση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ, στην καταδίκη της ξεπουλημένης ΓΣΕΕ που η χθεσινή της αποτυχημένη και εθιμοτυπική κινητοποίηση απέδειξε πόσο ξεγραμμένη είναι στη συνείδηση των εργατών.

Απεργούμε μαζικά, συνεχίζουμε δυναμικά και δίνουμε αγωνιστικό ραντεβού αύριο Πέμπτη 6 Μάη στις 10.00 το πρωί στην πλατεία Συντάγματος φωνάζοντας πως ΔΕΝ θα γίνουμε σκλάβοι του 21ου αιώνα!

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: