100 χρόνια αγώνας και θυσία!

Μήπως παράγινες νοικοκυραίος κυρ Παντελή; Μήπως ήρθε η ώρα να βγάλεις τις παρωπίδες που εθελοντικά φοράς και να κατεβάσεις τα τσαρούχια από το κρεβάτι; Εκτός αν η  μάσκα της ατομικής ευθύνης είναι αρκετά μεγάλη και σου κλείνει το στόμα και τα μάτια και ξέχασες να μιλάς, σταμάτησες να βλέπεις…

Θα ζητήσω εξ’αρχής συγγνώμη για τον τόνο μου, όμως βράζω από οργή. Είδα βλέπετε τον αντάρτη μου να παλεύει με τους Θεούς και με τους Δαίμονες αυτού του καπιταλιστικού συστήματος, για να έχω εγώ σήμερα τα δικαιώματα που ένα-ένα  μου στερούν. Ένιωσα στο πετσί μου τον πόνο του για το αίμα των συντρόφων του, των συντρόφων μας, πότισαν τα βουνά ώστε οι ‘‘οι κερασιές να ανθίσουν και φέτος’’.

100χρόνια αγώνας και θυσία λοιπόν. 100 κα άλλα όσα χρειαστούν ώστε να κάνουμε την Γη να κοκκινίσει.

Μα η οργή παραμένει! Μήπως παράγινες νοικοκυραίος κυρ Παντελή; Μήπως ήρθε η ώρα να βγάλεις τις παρωπίδες που εθελοντικά φοράς και να κατεβάσεις τα τσαρούχια από το κρεβάτι; 

Εκτός αν η  μάσκα της ατομικής ευθύνης είναι αρκετά μεγάλη και σου κλείνει το στόμα και τα μάτια και ξέχασες να μιλάς, σταμάτησες  να βλέπεις.

Κάτσε να σου θυμίσω την ζωή σου τον τελευταίο 1,5 χρόνο λοιπόν, μπας και φρεσκάρω την μνήμη σου και ενοχλήσω τις, ξεχασμένες από την βολή, νευρικές σου απολήξεις.

Όλα ξεκίνησαν από την ΑΣΟΕΕ, με το μεγάλο σου παιδί, τον φοιτητή, που όπως η κοινωνία τον έκρινε, είναι τεμπέλης και αλήτης, γιατί διεκδίκησε ισχυρούς φοιτητικούς συλλόγους που να μην είναι δεκανίκια της κυβέρνησης που κάθε μέρα εξαθλιώνει τις σπουδές του.

Μετά σου έδειραν το μικρό σου παιδί. Εκείνο το “παλιόπαιδο” που είχε το θράσος να πάει με την παρέα του στον κινηματογράφο να δει Joker.

Αργότερα ήταν σειρά του γείτονά σου στα Εξάρχεια. Θυμάσαι; 

Μπουκάρανε στο σπίτι του γιατί ήταν μεσοτοιχία με εγκαταλελειμμένο κτήριο υπό κατάληψη και μιας και του έκαναν επίσκεψη, είπαν να του ρίξουν κα ένα μπερτάκι ξύλο, μην ξεχνιόμαστε.

Ύστερα πήγαν στο νησί, να “καταστείλουν” τον συγχωριανό σου που καταδίκασε την συμμετοχή της χώρας σου σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Μην μπερδεύεσαι κυρ Παντελή, για τις ΝΑΤΟϊκές βάσεις της χώρας σου λέω, που στέλνουν πλοία και αεροπλάνα να βομβαρδίζουν τους γύρω λαούς. Αυτούς τους λαούς των οποίων οι πρόσφυγες, που τώρα λες ότι έρχονται να σε εξισλαμίσουν και τους θες φυλακισμένους σαν τα ζώα σε δομές μέσα στην  χώρα σου ή καλύτερα να πνίγονται να αδειάζουμε, η συνενοχή σου τους δημιούργησε.

Έπειτα την πλήρωσαν οι γιατροί σου. Εκείνοι οι “επικίνδυνοι”, οι “αντιδραστικοί”, οι “κομμουνιστές”. Που ύστερα από μια σειρά διεκδικήσεων, την παγκόσμια ημέρα της υγείας έκαναν στάση εργασίας, διεκδικώντας προσλήψεις και ενίσχυση της δημόσιας υγείας. Της δικής μας υγείας, γιατί για εσένα και εμένα θα άνοιγαν κλίνες ΜΕΘ.

Η φιέστα συνεχίστηκε και τον Οκτώβρη. Η ανοχή σου βλέπεις τους είχε δώσει όλον τον απαραίτητα χώρο για δράση. Επιτέθηκαν στην συγκέντρωση του λαού έξω από το εφετείο, την ώρα που ζητωκραύγαζε για την καταδίκη της Χρυσής Αυγής ως εγκληματική οργάνωση. Του επιτέθηκαν με αύρες και κρότου λάμψης, γιατί ήθελαν να τον τρομάξουν. Τους πόνεσε βλέπεις που ο λαός καταδίκασε πρώτος το δεκανίκι τους και ας τρέναραν επί 6 χρόνια την δίκη.

Λίγες μέρες ύστερα, σου ξαναχτύπησαν το μικρό σου παιδί έξω από το Υπουργείο Παιδείας, το κυνήγησαν. Είχε πάει βλέπεις να διεκδικήσει, με τους συμμαθητές του και την Συντονιστική Επιτροπή Σχολείων Αθήνας, ανθρώπινες συνθήκες στην εκπαίδευση. Συνθήκες κατάλληλες για πανδημίες και σύμφωνες με τους ειδικούς (βλ. 15 μαθητές ανά τάξη, προσλήψεις καθηγητών/ υγειονομικού προσωπικού). Δεν πήγες όμως να το προστατεύσεις, να το υπερασπιστείς! Όρισες κηδεμόνα του παιδιού σου κάποιον δάσκαλο ή κανάν άλλο γονιό…τόσοι είναι μέσα στην Ομοσπονδία Γονέων άλλωστε!!! Πού να τρέχεις εσύ; 

Σου έκοψαν το μισθό, σου στέρησαν την δημόσια υγεία, περνάνε έναν-έναν τους αντεργατικούς και αντιεκπαιδευτικούς νόμους και δεν άνοιξες ρουθούνι κυρ Παντελή.

Αντιθέτως, πιπίλιζες περήφανα ότι οι δρόμοι έχουν τον ιό και πως για να μην πεθάνουμε σαν τα σκυλιά στο αμπέλι, αντί να διεκδικήσουμε καλύτερες συνθήκες ζωής, αρκεί να σφίξουμε τα δόντια και να κλειστούμε στα σπιτάκια μας, δείχνοντας εθνική ομοψυχία για το καλό της πατρίδας.

Μήπως μετά την 17η Νοέμβρη σου χτύπησε καμπανάκι;

Διότι αυτή είναι η “καλή” μας κυβέρνηση και αυτό το καλό μας κράτος πρόνοιας και προστασίας του πολίτη. Αυτό, που προστατεύει το λαό και τον πολίτη από την ιστορία του! Για να την ξεχάσει και να την ξαναζήσει. Αυτό είναι το κράτος και αυτή η κυβέρνηση που προστατεύει τον λαό από την εξάπλωση του covid. 

Τον ίδιο λαό, στον οποίο τόσα χρόνια έκλεινε νοσοκομεία, απέλυε γιατρούς και υγειονομικό προσωπικό.

Του απαγόρευσε την δημόσια και δωρεάν νοσηλεία για covid αν δεν είναι ασφαλισμένος στον ΕΟΠΠΥ και του στέρησε τις κλίνες ΜΕΘ, παρά το ότι τον κλειδαμπάρωσε 3 μήνες σπίτι του.

Του προσέφερε όμως απολύσεις, φτώχεια, κατάργηση του 8ώρου και τηλεργασία, για να γίνει δούλος και στο σπίτι του για 500 ευρώ το μήνα.

Του απαγόρευσε να έχει και να εκφράζει πολιτική άποψη στον χώρο δουλείας του γιατί θα απολύεται, με τον νέο αντισυνδικαλιστικό νόμο.

Και τώρα πάει να τον προστατεύσει και από τους εκπροσώπους των σωματείων, των συνδικάτων και των συλλόγων, που τηρώντας όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας, πειθάρχησαν στην ιστορία του λαού.

Αν αυξηθούν τα κρούσματα του covid από αύριο στην χώρα, δεν είναι ευθύνη του ΚΚΕ να δώσει εξηγήσεις στο λαό κυρ Παντελή, αλλά της κυβέρνησης.

Της κυβέρνησης που μετέτρεψε το κέντρο της Αθήνας σε στρατόπεδο, που μετέτρεψε μια ειρηνική και συμβολική πορεία σε εμπόλεμη ζώνη. Που άφησε την υγεία να ρημάξει, ύστερα από τα μαζικά κλεισίματα νοσοκομείων και τις απολύσεις γιατρών επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ.

Δεν έχουν λοιπόν για κάτι να σου απολογηθούν οι κομμουνιστές κυρ Παντελή. Αντιθέτως έχουν ευθύνη να υψώσουν ακόμα πιο ψηλά τις σημαίες του αγώνα. “Γιατί χθες ήταν νωρίς και αύριο θα είναι αργά. Τώρα είναι ώρα”.

Γιατί η πολιτική μαλακία και ανοησία έχει και τα όρια της.

Αυτός είναι ο καπιταλισμός κυρ Παντελή!

Γιατί τον ανέχεσαι ακόμα;

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: